برگزاری یا لغو گسترده کنسرت‌ها؟ مهم‌ترین اتفاقات دوره مدیریت محمدحسین احمدی بر دفتر موسیقی ارشاد، خبر آنلاین

مجید رئوفی

روزهای پایانی خرداد سال 85 بود که محمدحسین همافر به دلیل ناراحتی قلبی که بر اثر فشارهای وارده در طول فعالیتش بر مرکز شعر و موسیقی بر او مستولی شده بود، از سمت خود کناره گرفت و محمدحسین ایمانی خوشخو، محمدحسین احمدی را به جای او به عنوان مدیر جدید مرکز موسیقی و شعر معرفی کرد. احمدی در روز معارفه خود با اعتماد به نفسی مثال زدنی اعلام کرد که «با شناخت کامل نسبت به جامعه موسیقی و مسائل آن و با چشمانی کاملا باز این مسوولیت را پذیرفته‌ام و 25 سال تجربه‌ام را به میدان آورده‌ام تا موسیقی را به جایگاه مناسب خود برسانم». او پس از دوره مدیریت نسبتا موفقیت آمیزش در مرکز گسترش آموزش‌های هنری، حدوداً دو سال و هشت ماه فرصت داشت تا ایده‌هایش را در مرکز موسیقی عملی و برنامه‌هایش را پیاده کند.

پس از مدتی اما، به نظر می‌رسید که او راساً در تصمیم‌گیری‌های مرتبط با موسیقی عمل نمی‌کند و گه‌گاهی سخن از دیکته شدن برخی سیاست‌های ویژه یا تصمیمات مهم به او مطرح می‌شد. احمدی در این مدت کمتر به گفت‌وگوی مستقیم با رسانه‌ها رضایت داد و البته در کنفرانس مطبوعاتی اغلب برنامه‌های موسیقی حاضر شد. معاونانش تلاش کردند ارتباط و تعامل مثبتی با اهالی موسیقی برقرار کنند و خودش نیز همواره از پی‌گیری مسائلی همچون نمایش ساز در تلویزیون خبر می‌داد. دوره فعالیت او مثل تمام مدیران عرصه‌های مختلف، محاسن و اشکالاتی داشت که تفاسیر و واکنش‌های متفاوتی را نیز در پی داشت. در این فرصت، مهم‌ترین اتفاقات دوره مدیریت محمدحسین احمدی در دفتر موسیقی ارشاد را مرور می‌کنیم.

حضور بخش پاپ در جشنواره موسیقی فجر
پس از بیست و دو دوره برگزاری جشنواره موسیقی فجر، سال گذشته بود که خبر رسید در جشنواره بیست و سوم، بخش پاپ برای اولین بار در جشنواره حضور خواهد داشت و وزارت ارشاد صفار هرندی، موسیقی پاپ را به عنوان یک سبک رسمی معرفی خواهد کرد. بخش رقابتی پاپ، مطابق انتظار، محل جدال گروه‌های آماتور و جوان برای کسب عنوان بود ولی در سوی دیگر، کنسرت‌های بسیار موفقی در تالار وزارت کشور از سوی قدیمی‌ها و چهره‌های جدیدتر موسیقی پاپ برگزار شد تا برای اولین‌بار، مردم عادی نیز از برگزاری جشنواره موسیقی سهمی ببرند و اساسا بدانند که چنین جشنواره‌ای هر سال در تهران برگزار می‌شود. پیش از برگزاری دوره بیست و سوم جشنواره موسیقی، این جشنواره صرفا محلی بود برای اجراهای خنثی و شاید بی‌خاصیتی که گروه‌های کلاسیک و سنتی در آن‌ها مشارکت داشتند. بخش بین‌الملل این جشنواره هم که همیشه یکی از کم‌رمق‌ترین و بی‌برنامه‌ترین قسمت‌های جشنواره موسیقی فجر از آغاز تاکنون بوده. به هر ترتیب، برگزاری کنسرت‌های پاپ جشنواره فجر توسط محسن رجب‌پور که به گواه اهالی موسیقی، کارآمدترین مدیر موسیقی کشور محسوب می‌شود، شور و حال ویژه‌ای به این دوره جشنواره داد. اتفاقی که در سال دوم هم با حاشیه‌هایی تکرار شد.

برگزاری کنسرت‌های چهره‌های موسیقی
طی دو سال اخیر، کنسرت‌های فراوانی در تهران و – کمتر- شهرستان‌ها برگزار شده است. چهره‌های موسیقی بر اساس یک قاعده نانوشته، احساس کردند که باید گروه‌های قدیمی را سر و شکل دوباره‌ای بدهند یا گروه‌های جدیدی خلق کنند و در سالن وزارت کشور یا کاخ نیاوران به روی صحنه بروند. جرقه اولیه را هم محمدرضا لطفی زد که بعد از 25 سال دوری از صحنه، همراه با محمد قوی‌حلم کنسرتی برگزار کرد که با استقبال بسیار خوبی هم رو‌به‌رو شد. اما اجرای او، نظرات بسیار منفی و غیرمتعارفی در پی داشت. پس از او اساتید دیگر موسیقی نیز یکی پس از دیگری به روی صحنه رفتند تا یکی از سال‌های عجیب و غریب موسیقایی از حیث اجرای کنسرت توسط چهره‌های برجسته موسیقی سنتی ثبت شود.

لغو کنسرت‌ها
طی دوره فعالیت محمدحسین احمدی در دفتر موسیقی، اتفاقات عجیبی در حوزه اجرای کنسرت‌ها پیش آمد. کنسرت گروه اندونزیایی – امریکایی دبو که با تبلیغات و سروصدای زیادی قرار بود به مناسبت عید مبعث در تالار وزارت کشور برگزار شود، به ناگاه لغو شد. کسی هم نمی‌دانست که دلیل اصلی این لغو مجوز چه بوده است. فرزند آیت‌الله خزعلی این گروه محبوب اندونزیایی را به ایران آورده بود و شایعات حاکی از آن بود که دلیل لغو این کنسرت، حضور گروهی به عنوان مجری برگزاری کنسرت بود که با گروه قبلی حاکم بر مدیریت مرکز شعر و موسیقی رابطه نزدیکی داشت. با وجود اینکه اعضای این گروه با احمدی‌نژاد هم دیدار کردند، اما مجوز اجرای کنسرت آن‌ها صادر نشد و آن‌ها پس از چند روز سردرگمی در تهران به جاکارتا بازگشتند.

گروه دارکوب هم یکی از گروه‌هایی بود که چند مرتبه تا آستانه برگزاری کنسرت رفت اما اعضای گروه، موفق به برگزاری کنسرت نشدند. ابتدا قرار بود این گروه در بحبوحه جدال حوزه و ارشاد، در تالار اندیشه به روی صحنه برود اما خود حوزه بنا به ملاحظاتی این کنسرت را لغو کرد. پس از آن اعلام شد که ارشاد مجوز برگزاری کنسرت این گروه با حضور محمدرضا گلزار را صادر کرده اما این کنسرت انجام نشد. گروه دارکوب سال بعد بالأخره همراه با حامد بهداد و بدون گلزار، در سالن اریکه ایرانیان کنسرتی برگزار کرد اما حدود دو ماه پیش که قرار بود گروه دارکوب با خوانندگی مهران مدیری در تالار وزارت کشور به روی صحنه برود و در حالی که آگهی برگزاری کنسرت این گروه در روزنامه ایران هم منتشر شده بود، خبر رسید که مجوز برگزاری کنسرت گروه صادر نشده و دارکوب با مدیری هم همچنان بر مدار بداقبالی گام بر می‌داشت.

در کنار تمام این داستان‌ها، یک ماجرای حاشیه‌ای در جریان آخرین شب برگزاری کنسرت همایون شجریان و گروه دستان باعث شد تا دفتر موسیقی، در صدور مجوز کنسرت محمدرضا شجریان و گروه شهناز تعلل عجیب و غریبی به خرج دهد و تا آخرین لحظات مجوز برگزاری این کنسرت را صادر نکند. در جریان کنسرت همایون، برق تالار وزارت کشور به طرز مشکوکی قطع و وصل می‌شد تا جایی که شجریان پدر با چهره‌ای برافروخته به روی سن رفت و آن‌هایی را که به زعم او قصد دارند موسیقی را تعطیل کنند، به شدت تهدید کرد. پس از آن، دفتر موسیقی اعلام کرد تا مسئولان تالار وزارت کشور، تضمینی برای به وجود نیامدن مشکل مشابهی در کنسرت شجریان و شهناز ندهند، مجوز اجرای کنسرت را صادر نخواهد کرد که برای اهالی موسیقی معنای دیگری یافت و مطالبی در رسانه‌ها منتشر شد مبنی بر اینکه دفتر موسیقی به این بهانه، قصد دارد مجوز اجرای کنسرت شجریان را صادر نکند. هرچند پس از چند روز، مجوز برای شجریان صادر شد.