بستر زاینده رود نیمه جان میزبان گوسفندان گرسنه، مهر

زاینده رود اکنون در سخت‌ترین دوران خود تنها به محلی برای تعلیف دامها تبدیل شده و دیدن صحنه چرای گوسفندان در زاینده رود برای شهروندان اصفهانی و مسافران این شهر تاریخی به شدت آزار دهنده است.

به گزارش خبرنگار مهر در اصفهان، رودخانه تاریخی که همواره محل رونق و شادابی برای اصفهانی‌ها و گردشگران داخلی و خارجی بود اکنون به بستری برای چرای گوسفندان تبدیل شده تا شاید دامداران شرق اصفهان که دیگر در اثر خسارات خشکسالی راهی برای رفع احتیاجات دامهای خود ندارد از زاینده رود بهره گیرند.

این رودخانه که در گذشته بستری جاری و روان بود تا در نهایت دشت‌های فراوانی را سیراب نماید اکنون تنها به بستری خشک تبدیل شده که تنها در گوشه هایی از آن علفزارهایی روییده است.

یکی از شهروندان حاشیه زاینده رود در این خصوص به خبرنگار مهر گفت: حرکت گوسفندان از پایین زاینده رود به سمت بالادست، خود تداعی کننده این مطلب است که آنان علاوه بر اینکه می خواهند از این بستر خشک برای سیر شدن استفاده نمایند گلایه خود را اعلام کنند.

وی ادامه داد:‌ متاسفانه اکنون چند ماه است که زاینده رود دوران خشکی و بی آبی خود را سپری می‌کند و قطعا کشاورزان پایین دست دچار مشکل شده اند که اکنون این گوسفندان کیلومترها راه را برای رسیدن به چراگاهی مطلوب می‌پیمایند.

همچنین چوپان گله‌ای که در بستر رودخانه مشغول گله داری بود به خبرنگار مهر گفت: متاسفانه خشکسالی خسارات زیادی را به روستاهای پایین دست زاینده رود وارد کرده در حدی که حتی آب مورد نیاز این گوسفندان را نیز دچار مشکل کرده است.

وی تصریح کرد: متاسفانه اکنون تنها می‌توان آب مورد نیاز این حیوانات را از طریق آب فاضلابی که در رودخانه جاری است تامین کرد و به سبب همین امر تنها گله دار روستای دنارت اصفهان هستم که برای نگهداری این حیوانات تلاش زیادی می‌کنم.

این گله دار اصفهانی در پاسخ به سئوال دیگر خبرنگار مهر که این گوسفندان چه میزان راه را برای رسیدن به این نقطه طی می کنند، گفت: حیوانات تشنه و گرسنه که تنها امیدشان بستر رودخانه است پس از چرا بیش از 10 کیلومتر راه را از پل غدیر اصفهان می پیمایند تا در نهایت پس از گذر از پل بزرگمهر و پس از آن پل تاریخی خواجو، ‌پل چوبی، ‌پل فردوسی و ... در نزدیکی سی و سه پل به آب ناچیز موجود در گوشه و کنار بستر رودخانه برسند تا شاید اندکی سیراب شوند.

یکی از شهروندان اصفهانی به خبرنگار مهر گفت: نگریستن به رودخانه خشک و حرکت گوسفندان در این رودخانه بسیار ناراحت کننده است و انتظار می‌رود در سریع ترین زمان ممکن مسئولان و متولیان امر در این خصوص چاره اندیشی نمایند.

همچنین در این خصوص یکی از مسافران که برای تفرج به اصفهان آمده بود گفت: همواره در کتب تاریخی خوانده ایم که زنده رود در دوران خود همواره بستری برای استمرار زندگی مردم بوده و عمران و آبادانی را به همراه داشته و اکنون نیز که خشک و تشنه است نیز تبدیل به بستر و چراگاهی برای گوسفندان است.

حسین احمدی خاطر نشان کرد: در هر صورت سفر به اصفهان و نگاه به گوسفندان آن هم در سطح شهر و بستر زاینده رود درسی است که هرگز فراموش نخواهم کرد و امیدوارم در آینده دیگر شاهد خشکی این رودخانه تاریخی نباشیم که گوسفندان چنین نگاه اشک آلودی را به این رودخانه داشته باشند.

در وصف زاینده رود تشنه کنونی همین بس که ادیب برومند سروده است:

زنده رود آن زندگی را کام بخش/تشنگان عشق را آرام بخش
زنده رود آن همنوای عاشقان/عاشق عمران و آبادی بجان

زنده رود آن چاره ساز زندگی/شهر را سرچشمه‌ی پایندگی
زنده رود آن مایه عیش و رفاه/ در مسیر خویش سیم افشان براه‌