افزایش خانه های مجردی در کلان شهرها و گسست نسلها، سحر رستمی، شفاف

اگر سری به بنگاههای معاملات ملکی محل بزنید ، موارد زیادی را برای رهن و اجرای مجردها خواهید دیدکه نشان از افزایش تقاضا برای زندگی مجردی بین جوانان ایرانی است.

در روزگاری نه چندان دور زندگی مجردی بیشتر یک ژست غربی در زندگی شرقی تلقی می شد و تمایل به داشتن چنین زندگی در کشور ،مورد نکوهش و مذمت اکثر خانواده ها قرارداشت.

البته در بدو گرایش به چنین شیوه زندگی، مردان بیشتر به آن تمایل داشتند و خواستار مستقل شدن از خانواده بودند به طوری که برخی از پسران پس از اتمام دوره خدمت سربازی ترجیح می دادند که از خانواده مستقل شده و به صورت مجردی زندگی کنند.

در این میان کمتر خانواده ای حاضر بود استقلال طلبی فرزند خود را به رسمیت بشناسد و از او حمایت کند و بیشتر خانواده ها سعی می کردند که در صورت داشتن فرزندی که خانه مجردی داشت این مساله را از سایرین پنهان کنند ،اما امروز با مدرن شدن سبک زندگی ها و پیشرفت تکنولوژی ووسایل ارتباط جمعی این مساله در کشور بسیار رایج شده است هر چند که هنوزهم در دیدگاههای سنتی، زندگی مجردی به خصوص برای زنان و دختران جوان مورد نکوهش قرار می گیرد اما تحقیقات نشان از افزایش تمایل بانوان ایرانی برای تنها زندگی کردن و مستقل بودن دارد.

البته باید این نکته را در نظر گرفت که در دو دهه اخیر ،با رواج تحصیلات عالیه بین بانوان بسیاری از خانواده ها با میل و رغبت خود دخترانشان را راهی شهرهای دیگر می کنند و از هیچگونه حمایت مالی و معنوی نیز دریغ نمی کنند ،اما در هر حال به نظر می رسد که باید زندگی مجردی را از زندگی دانشجویی جدا کرد ،چرا که دانشجو هر چند به میل خود اما به اجبار محل تحصیل ،خانه را ترک می کند و این با تقاضا برای استقلال کامل از خانواده متفاوت است.

مجید ابهری ،آسیب شناس و متخصص علوم رفتاری اما معتقد است کوچ دختران برای دانشگاه یکی از عوامل مهم افزایش زندگی مجردی بین بانوان است.وی از افزایش 30 درصدی زندگی مجردی دختران خبر می دهد ومی گوید:" افزایش زندگی تک زیستی، گسترش پذیرش دختران در دانشگاهها و مراکز علمی و اشتغال آنها در سازمانها و نهادهای دولتی و خصوصی باعث افزایش زندگی مجردی دختران شده است."

از نظر وی رواج این شیوه زندگی می توانند بین نسلها گسستگی ایجاد کند:" افزایش فاصله خانوادگی از نگاه فرهنگی، یافتن استقلال مالی و عدم علاقه دختران به بازگشت باعث شده هر سال تعداد آنها روند صعودی پیدا کرده و نتیجه آن بروز و تعمیق گسست نسلی شده است."

وی با تاکید بر اینکه پیشگیری از جابجایی دختران هنگام تحصیل و یا پذیرش آنها در دانشگاههای محل تولد و حضور در خانواده ها از جمله مواردی است که مانع زندگی مجردی دختران می شود، می گوید: "سیاستهای تشویقی دختران برای زندگی با خانواده ها از یک طرف و گسترش فرهنگ ازدواج در دوران تحصیل از سوی دیگر می تواند از وقوع فاصله عاطفی میان دختران و خانواده ها جلوگیری کند"

ایرج وثوق، جامعه شناس و مدرس دانشگاه علامه اما زندگی مجردی را برای بانوان زشت نمی داند.وی می گوید :" باید به نکات مثبت آن نیز فکر کرد. بهترین الگوی استقلال دختران جوان در ایران، استقلال در سایه نظارت خانواده و حمایت آنها با در نظر گرفتن حقوق فردی دختران است. لازم است به نکات مثبت این آزادی نیز باید توجه شود. وی می افزاید:باید این نکته را به جامعه آموزش داد که مجرد زیستن به معنای به فساد کشیده شدن نیست و یک نوع زندگی است که برای هر فردی در جامعه قابل تصور است."

بسیاری از کارشناسان گسنرش رسانه ها و تاثیر پذیری جوانان از آنها ،فراهم نبودن شرایط ازدواج که گاهی به مسائل اقتصادی نیز مربوط می شود وگسست فرهنگی بین نسل ها را از عوامل اصلی گسترش زندگی مجردی بین دختران و پسران ایرانی می دانند.

در هر حال آنچه مسلم است،آمارهای رسمی سازمان ملی جوانان در بهار امسال نشان می‌دهد که ۳۰ درصد جوانان تهرانی به تنهایی زندگی می‌کنند.همین اواخر بود که مدیرکل فرهنگی این سازمان اعلام کرد که ۳۰ درصد از جوانان ساکن ۶ کلانشهر کشور شامل تهران، شیراز، مشهد، اصفهان، تبریز و اهواز به زندگی مجردی روی آورده‌اند که این امر باعث نگرانی هایی برای جامعه شناسان و مسئولین امر شده است چرا که زندگی مجردی بعضا باعث بروز ناهنجاریها و رفتارهای غیر متعارف از سوی جوانان می شود .

هرچند که باید به این نکته نیز توجه کرد که که تنها زندگی کردن به معنای فساد و بی بندباری نیست. تنها زندگی کردن می تواند حس استقلال و مسئولیت پذیری جوانان را بیشتر کند و جوانان می توانند استقلال شخصیتی و استقلال اقتصادی خود را بدست آورند ،اما در هر حال رها کردن جوانان به حال خود و نبود هیچ گونه نظارتی از سوی خانواده ها می تواند بسیار مشکل ساز باشد و تبعات منفی برای خانواده ها و همچنین جامعه ایجاد کند و شاید خانواده ها باید به جای دوری از فرزندانشان و طرد آنها از خانواده به خاطر جدایی و زندگی مستقل ،سعی کنند زندگی جوانان را مدیریت کنند وبه آنها در این راه کمک کنند .

توجه مسئولین نیز در این امر بسیار موثر است چرا که می توانند با فراهم آوردن شرایط آسان تر برای ازدواج ،کار و تحصیل جوانان و همچنین تقویت غنای فرهنگی و فرهنگ سازی ریشه ای برای پر کردن شکاف بین نسلها ،از تکه تکه شدن خانواده ها و رواج فساد و بی بندباری جلوگیری کنند.