ويرايش نهايی پيش‌نويس منشور "خانه‌ آزادی بيان"

ويرايش نهايی پيش‌نويس منشور خانه‌ی آزادی بيان برای عضويت کليه‌ی کسانی که در يکی از شيوه‌های فرهنگی فعال هستند و اثرهايی توليد کرده‌اند، منتشر می‌شود. فرصت داوطلبان برای عضو شدن و داوطلب انتخاب در هيئت دبيران شدن دوره‌ی نخست، از زمان انتشار متن (۱۵ فروردين) تا يکم ارديبهشت است. هم چنين فرصت انتخاب هيئت دبيران (از راه ايميل) از يکم ارديبهشت تا ۱۵ ارديبهشت خواهد بود.
خانه‌ی آزادی بيان (به عنوان يک نهاد ثبت شده و رسمی) با مشخص شدن اعضای هيئت دبيران، فعاليت علنی خود را از ۱۵ ارديبهشت آغاز خواهد کرد.
بديهی است بر عهده‌ی هيئت دبيران خواهد بود که متن منشور خانه‌ی آزادی بيان را به همه‌پرسی بگذارد، اساسنامه‌ی آن را تدوين کند و ويژگی‌های لازم برای عضو پيوسته، وابسته و باز، چه گونگی فعاليت، برگزاری جشنواره‌ها، سمينارها، کنفرانس‌ها و توليدهايش را مشخص گرداند.
داوطلبان می‌توانند از طريق ايميل‌های زير عضويت و داوطلب عضو هيئت دبيران بودن خود را اعلام کنند:

speechhouse@hotmail.com
يا
mansourkoushan@yahoo.no

کسانی که تا اين تاريخ عضو شده‌اند:
منصور کوشان، فرج سرکوهی، پرتو نوری‌علا، مجيد نفيسی، عباس معروفی، اسفنديار منفردزاده، علی نگهبان، بيژن بيجاری، قاضی ربيحاوی، مليحه تيره‌گل، ناصر غياثی، خسرو باقرپور، علی زرين، حميرا طاری، شهلا بهاردوست، حسين رحمت، حسين گيل‌آوايی، عباس شکری، کيامرث باغبانی، محمود کوير، مهری جعفری، مهرانگيز رساپور، سهراب رحيمی، شيما کلباسی، رباب محب، مهناز بديهيان، فريبا شادکهن، فريده معصومه ابلاغيان، اسماعيل فهيمی، فيروزه خطيبی، ويدا فرهودی، فهميه فرسايی، هادی ابراهيمی، هادی خوجنيان، فرشيد آريان، مجيد فلاح‌زاده، مانا آقايی، زينب حسن‌پور، خيراله فرخی، سياوش اوستا، آذر محلوجيان، بيژن روحانی.
متن منشور خانه‌ی آزادی بيان:
خانه‌ی آزادی بيان، نهادی است آزاد و مستقل و غيرانتفاعی که با باور به "بيانيه‌ی جهانی حقوق بشر" (دی ۱۳۲۷)، "متن ۱۳۴ نويسنده" (مهر ۱۳۷۳) و "منشور کانون نويسندگان ايران" (شهريور ۱۳۷۵) بر اساس اصل‌های زير آغاز به فعاليت می‌کند:
۱- آزادیِ بيانِ انديشه و تخيل، به هر شکل و به هر شيوه، بی‌هيچ حصر و استثنا، حق همه‌گان است.
۲- هر شخص حقيقی و هر نهاد حقوقی در بيان حاصل انديشه، تخيل و احساس خويش در همه‌ی عرصه‌های زندگی فردی و اجتماعی، و در هر يک از شکل‌ها و شيوه‌های آفرينش فکری و هنری (گفتار، نوشتار، طراحی، نقاشی، کاريکاتور، گرافيک، مجسمه، معماری، نمايش، فيلم، رقص، موسيقی) آزاد است.
۳- هيچ شخص حقيقی يا نهاد حقوقی رسمی يا نارسمی نمی‌تواند برای چه‌گونگی بيان انديشه و تخيل، قيدها، محدوديت‌ها، روش‌ها يا چارچوب‌‌هايی تعيين کند.
۴- پاسخ بيان هر گونه انديشه، تخيل و همه‌ی فرآورده‌های فرهنگی، تنها بيان به يکی از شيوه‌های فرهنگی است و هيچ شخص حقيقی يا حقوقی، نهاد رسمی يا نارسمی نمی‌تواند به بهانه‌ی انتقاد و توهين به کسان، عقيده‌ها، دين‌ها، قوم‌ها، ملت‌ها و نمادهای آن‌ها، اثرها را سانسور کند، سدی در راه انتشار اثر‌ها ايجاد کند و آفرينشگران و توليدکنندگان اثرها را بازداشت، شکنجه و زندانی کند.
۵- هر گونه سانسور و سدی در راه انتشار و گسترش آزادی بيان، به هر بهانه‌ای و در هر وضعيتی، مخالف اصل آزادی بيان است و "خانه‌ی آزادی بيان" وظيفه‌ی خود می‌داند در برابر همه‌ی شيوه‌های سانسور بايستد و در راه امحای آن‌ها بکوشد.
۶- "خانه‌ی آزادی بيان"، دفاع از همه‌ی کسانی را که به اتهام يا به جرم بيان انديشه‌ و تخيلشان بازداشت يا محکوم شده‌اند، يا با فشارهای گوناگونی چون حذف فرهنگی، محروميت از کار فرهنگی و برخوردهای خشونت‌آميز رو به رو گشته‌اند، وظيفه‌ی خود می‌داند و در راه آزادی آن‌ها و بيان انديشه‌ و تخيل و انتشار اثرهايشان با روش‌های صلح‌آميز می‌کوشد.
۷- هر کس و هر نهاد حقيقی يا حقوقی که منشور "خانه‌ی آزادی بيان" را باور دارد، صرف نظر از زبان، مليت، دين، عقيده، جنسيت، می‌تواند به صورت عضو وابسته يا پيوسته يا باز با آن همکاری کند.
۸- "خانه‌ی آزادی بيان"، می‌تواند در راه تحقق و گسترش آزادی بيان انديشه و تخيل و امحای هر گونه سانسوری با هر شخص حقيقی و نهاد حقوقی رسمی يا نارسمیِ باورمند به "بيانيه‌ی جهانی حقوق بشر" و آزاديهای دمکراتيک، همکاری‌های فرهنگی، اجتماعی و سياسی داشته باشد.
۹- "خانه‌ی آزادی بيان"، هزينه‌های مادی خود را از راه برگزاری جلسه‌ها، سيمنارها و جشنواره‌های فرهنگی، هنری، سياسی و به وسيله‌ی توليد و فروش کالاهای فرهنگی (کتاب، مجله، سی دی، فيلم، نقاشی و .. محصول عضوها و همکاران)، و از راه‌هايی که سدی در راه تعالیِ آزادی بيان نباشند، تأمين می‌کند.