سازمان نظام پرستاری دربدر به دنبال پرستار

دویچه وله: رئیس سازمان نظام پرستاری گفته است که پرستاران جویای کار اگر امروز درخواست بدهند، فردا سر کار خواهند بود! ولی حقوق ناچیز و کار سنگین جاذبه‌ای برای شغل پرستاری در ایران باقی نگذاشته است.

غضنفر میرزابیگی، رئیس سازمان نظام پرستاری ایران از نیاز مبرم مراکز درمانی بیمارستان‌های تهران سخن گفته و مژده داده است که متقاضیان ظرف ۲۴ ساعت استخدام می‌شوند. او به خبرگزاری‌های ایران اعلام کرده است که دو دانشگاه علوم پزشکی تهران و شهید‌ بهشتی درمجموع به بیش از هزار پرستار برای استخدام نیاز دارند: «لذا این امکان وجود دارد که حتی پرستاران جویای کار در شهرهای دیگر نیز به سرعت در مراکز درمانی وابسته به این دانشگاه‌ها جذب شوند.»

پرستاری حرفه‌ای است سنگین و پرمسئولیت که اگر دستمزد آن هم ناچیز باشد، نادر بودن کسانی که حاضرند به این شغل روی‌‌آورند تعجب‌آور نیست. سال‌های سال است که مسئولان مشکل اصلی را می‌دانند ولی قدمی موثر برای حل آن برنداشته‌اند.

اکنون رئیس سازمان نظام پرستاری با صدای بلند اعلام می‌کند که «بیمارستا‌ن‌های شهرهای بزرگ ایران، هیچ وقت به اندازه امروز با مشکل کمبود پرستار مواجه نبوده‌اند». سخنان غضنفر میرزابیگی در بسیاری از روزنامه‌ها و سایت‌ها منعکس می‌شود و انتقادهای دیگر مسئولان نسبت علت واقعی مشکل کمبود پرستار را به دنبال دارند.

«سیاست پزشک سالاری»

محمد شریفی مقدم، دبیر‌کل خانه پرستار به روزنامه «آرمان» گفته است که «در حال حاضر حقوق اعضای هیات علمی بیمارستان‌ها ۳۰۰ برابر پرستاران است، این افراد تنها ۵ درصد از کادر بیمارستان را تشکیل می‌دهند، اما ۶۵ درصد درآمد یک بیمارستان به آن‌ها پرداخت می‌شود، ۱۰ درصد به ریاست بیمارستان، ۵ درصد به دانشگاه و تنها ۲۰ درصد به ۹۵ درصد کادر بیمارستان که پرستاران در گروه آن‌ها قرار دارند، اختصاص پیدا می‌کند.»

شریفی مقدم به اجرا نشدن درست قانون بهره وری خدمات پرستاری، اجرا نشدن قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری با گذشت ۵ سال از تصویب و «سیاست پزشک سالاری» در وزرات بهداشت اشاره کرده و گفته است که این سیاست باعث شده حقوق پرستاران در سطحی ناچیز بماند:«پرستاران ۶۰۰ هزار تومان حقوق دریافت می‌کنند که ۱۵۰ هزار تومان آن تازه از اسفند سال گذشته اضافه شد. تمام این اتفاق‌ها در شرایطی رخ می‌دهد که شغل پرستاران جزء مشاغل سخت و زیان آور است و شب کاری دارند.»

دبیرکل‌ خانه پرستار می‌گوید که این شرایط باعث شده که نزدیک به ۳۰ درصد فارغ‌التحصیلان رشته پرستاری از اشتغال در این حرفه انصراف دهند و بخش بزرگی نیز یا در «سازمان‌های دیگر مشغول به کار شوند یا مهاجرت کنند یا در نهایت خانه‌نشین شوند.»

این اولین بار نیست که محمد شریفی مقدم نسبت به خانه نشینی پرستاران، ترک شغل یا ترک کشور هشدار می‌دهد. او عین این سخنان را در آذرماه سال گذشته نیز گفته بود. در ‌آن‌زمان حقوق پرستاران هنوز۴۵۰ هزار تومان بود. ولی به نظر می‌رسد ۱۵۰ هزار تومان اضافه شده دردی را دوا نکرده است. چیزی که با توجه به رشد سرسام‌اور گرانی و تورم چندان عجیب نیست. با گذشت یک سال کمبود پرستار باز هم بیشتر شده و حالا رئيس سازمان نظام پرستاری در به در به دنبال پرستار می‌گردد.

«وزارت بهداشت خطر را احساس می‌کند»

در تابستان امسال صدیقه سالمی، معاون فنی سازمان نظام پرستاری ایران به خبرگزاری مهر گفت که «وزارت بهداشت خطر را احساس می‌کند»چراکه روزانه ۴۰ پرستار به این سازمان مراجعه می‌کنند تا برای اعزام به خارج از کشور معرفی نامه دریافت کنند.

صدیقه سالمی گفته بود که پرستاران «ترجیح می‌دهند عطای اشتغال در داخل کشور را به لقای آن ببخشند و راه سفر به کشورهایی را پیش بگیرند که در آن‌ها می‌توانند در کنار ساعات پایین کاری و شیفت‌های اختیاری از حقوق‌های چند برابری بهره‌مند شوند».

معاون فنی سازمان نظام پرستاری نیز هشدار داده بود که «اگر امروز به فکر جامعه پرستاری نباشیم، فردا پرستاران از کشور می‌روند. در این میان کشورهایی مانند استرالیا و امریکا کانادا با امکانات بسیار خود منتظر پرستاران وظیفه‌شناس ایرانی هستند. اگر وضعیت به همین منوال پیش برود چند سال دیگر بیمارستان‌های کشور ما با مشکلی بزرگی به نام کمبود و نبود پرستار روبرو می‌شوند».

ده برابر حقوق پرستاران ایران

صدیقه سالمی به ارقامی اشاره کرده بود که برای هر پرستاری که در ایران کار می‌کند آزار دهنده است:
«اگر نگاهی به حقوق پرستاران در کشورمان بیندازیم متوجه می‌شویم که پرستاری با ۴۱ سال سابقه در کشور ما تنها ۷۸۰ هزار تومان حقوق می‌گیرد. در این میان حقوق متوسط پرستاران در کشور ۵۰۰ هزار تومان است. این در حالی است که به گزارش سال ۲۰۰۵ (۷ سال قبل)، مدیر پرستاری در کالیفرنیا سالانه ۱۸۶ هزار دلار دریافتی داشته و کمترین میزان درآمد مربوط به پرستار با مدرک دیپلم بهیاری است که در سال ۴۲ هزار و ۵۰۰ دلار بوده است. بر همین اساس پرستاران ایرانی که حقوق متوسط‌شان تنها ۵۰۰ هزار تومان است ترجیح می‌دهند فرار را برقرار ترجیح دهند و با مهاجرت به کشورهایی چون کانادا و استرالیا حقوق ۱۰ برابری دریافت کنند».

کدام اولویت‌؟

غنضفر میرزابیگی، رئیس سازمان نظام پرستاری گفته است که «دفاتر کارآفرینی دانشگاه‌های علوم پزشکی زمینه استخدام پرستاران را در اسرع وقت فراهم می‌کنند، استخدام پرستاران در این مرحله فعلاً به صورت قراردادی است اما آن‌ها در آزمون‌های استخدامی وزارت بهداشت در آینده در اولویت استخدام خواهند بود».

این "اولویت" چقدر می‌تواند مایه دلخوشی جویندگان شغل باشد؟ زمانی که به گفته خود دست‌اندرکاران نه برای کاهش ساعت‌کار پرستاران فکری شده، نه با بازنشستگی پرستارانی که بیش از ۲۵ سال سابقه کار دارند موافقت می‌شود و نه برای اجرایی شدن قانون بهره‌وری کار و قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری تدبیری اتخاذ شده است.