بيانيه جمعی از نمايندگان ادوار مجلس در خارج از کشور: برخوردهای امنيتی و سرکوبگرانه راه حل اعتراضات مدنی نيست، جرس

جرس: جمعی از نمايندگان ادوار مجلس در خارج از کشور با اعلام حمايت از اعتراضات هموطنان آذربايجانی برای درياچه اروميه تاکيد کرده اند برخوردهای امنيتی و سرکوبگرانه راه حل اين گونه مشکلات نيست.

در اين بيانيه که نسخه ای از آن در اختيار جرس قرار گرفت، آمده است: درياچه اروميه متعلق به همه ايرانيان و در سطح کلان يک ميراث بشری و جهانی است ازاين رو وظيفه همه ما در سراسر ايران است که در حمايت و همراهی و همگامی با هموطنان آذربايجانی برخيزيم و با ياری همديگر حفاطت از درياچه اروميه را به يک خواست و مطالبه ملی تبديل و حاکميت را دراين باره پاسخگو و مسئول سازيم و با عزم واراده ملی نشان دهيم که برخوردهای امنيتی و سرکوبگرانه راه حل اين گونه مشکلات نيست.

همچنين در بخش ديگری از اين بيانيه با انتقاد از عملکرد دولت در عدم رسيدگی به درياچه اروميه تاکيد شده است: حاکميت نيز طبق معمول بجای شنيدن صدای اين اعتراض و پاسخگويی با تغيير صورت مسئله از يک موضوع زيست محيطی و اعتراض مدنی به يک مسئله امنيتی – سياسی، به ابزار سرکوب و ارعاب برای ساکت کردن معترضان روی آورده است و به همين دليل در اين روزها شاهد برخوردهای خش و بگير و ببندهای گسترده با شهروندان معترض بوده ايم . البته بگونه ای ديگر شاهد همين رفتار سرکوبگرانه با دروايش در کوار و سروستان هستيم.

اين بيانيه به امضای نورالدين پير مؤن، فاطمه حقيقت جو، اسماعيل گرامی مقدم، رجبعلی مزروعی، علی اکبر موسوی خوئينی و حسن يوسفی اشکوری رسيده است.

متن کامل اين بيانيه به شرح زير است:

اصل ۵۰ قانون اساسی صراحت دارد :" در جمهوری اسلامی، حفاظت محيط زيست که نسل امروز و نسلهای بعد بايد در آن حيات اجتماعی رو به رشدی داشته باشند، وظيفه عمومی تلقی می‌گردد. از اين رو فعاليتهای اقتصادی و غير آن که با آلودگی محيط زيست يا تخريب غير قابل جبران آن ملازمه پيدا کند، ممنوع است." و در اصل ۴۵ درياچه ها جزء انفال و ثروتهای عمومی شمرده شده است. براين پايه هم حاکميت و هم شهروندان وظيفه دارند نسبت به حفاظت از محيط زيست حساس بوده و در تعامل با يکديگرعمل نمايند. متأسفانه سوء عملکرد حاکميت در ارتباط با درياچه اروميه در سالهای اخيرآنچنان بوده است که زمينه خشک شدن اين درياچه و اعتراض مردم ساکن اطراف آنرا در آذربايجان شرقی و غربی و حتی در سطح ملی و به ويژه حاميان محيط زيست را فراهم آورده است و حاکميت نيز طبق معمول بجای شنيدن صدای اين اعتراض و پاسخگويی با تغيير صورت مسئله از يک موضوع زيست محيطی و اعتراض مدنی به يک مسئله امنيتی – سياسی، به ابزار سرکوب و ارعاب برای ساکت کردن معترضان روی آورده است و به همين دليل در اين روزها شاهد برخوردهای خش و بگير و ببندهای گسترده با شهروندان معترض بوده ايم . البته بگونه ای ديگر شاهد همين رفتار سرکوبگرانه با دروايش در کوار و سروستان هستيم.

درياچه اروميه متعلق به همه ايرانيان و در سطح کلان يک ميراث بشری و جهانی است ازاين رو وظيفه همه ما در سراسر ايران است که در حمايت و همراهی و همگامی با هموطنان آذربايجانی برخيزيم و با ياری همديگر حفاطت از درياچه اروميه را به يک خواست و مطالبه ملی تبديل و حاکميت را دراين باره پاسخگو و مسئول سازيم و با عزم واراده ملی نشان دهيم که برخوردهای امنيتی و سرکوبگرانه راه حل اين گونه مشکلات نيست و دولتی که نتواند در اين حد تحمل اعتراض را داشته باشد به يقين از حل مشکلات عميق سياسی و اقتصادی ای که ديری است دامنگير کشورماست نيز عاجز و ناتوان خواهد بود. برمجلس و قوه قضائيه است که به جد اين موضوع را در دستور کار قرار داده و در اين مورد تحقيق بی طرفانه و در نهايت تعيين تکليف بکند. چرا که زود يا دير انباشت اين نارضايتی ها می تواند به انفجاری از اعتراضات مردمی دامن زند که سرانجام و تبعات آن قابل پيش بينی نيست.

نورالدين پير مؤن، فاطمه حقيقت جو، اسماعيل گرامی مقدم، رجبعلی مزروعی، علی اکبر موسوی خوئينی، حسن يوسفی اشکوری