همراهی با اسرائیل؟! اکبر گنجی

ما ولایت فقیه نمی خواهیم، ما جمهوری تمام عیاری می خواهیم که سکولار باشد. نوشتن علیه خامنه ای و جمهوری اسلامی و تغییر نظام در خارج از کشور هیچ هزینه ای ندارد. اما نوشتن این سخنان در زندان اوین معنای دیگری دارد. محل نزاع کجاست؟ محل نزاع این است که در مبارزه ی علیه رژیم جمهوری اسلامی با چه کسانی هم جبهه باید شد و با چه کسانی نباید هم جبهه شد؟

تبليغات خبرنامه گويا	[email protected]

اکبر گنجی - ويژه خبرنامه گويا

از سال 2006 تاکنون همیشه با پروژه اتمی تحت عنوان "عظمت طلبی اتمی" سلطان علی خامنه ای مخالفت کرده ام. چند ماه پیش نیز با جمعی از دوستان بیانیه ای علیه این پروژه منتشر ساختیم. متن آن بیانیه را جناب محمد رضا نیکفر نوشته بودند[1].

دست یابی به بمب اتمی را خلاف "منافع ملی" ایران می دانم[2]. با رژیم جمهوری اسلامی مخالف هستم. در زندان اوین "مانیفست جمهوری خواهی" یک و دو را نوشتم و در زندان اوین بیانیه هایی صادر و در آن به صراحت گفتم که "علی خامنه ای باید برود". نوشتم که ولایت فقیه نمی خواهیم، ما جمهوری تمام عیاری می خواهیم که سکولار باشد. نوشتن علیه خامنه ای و جمهوری اسلامی و تغییر نظام در خارج از کشور هیچ هزینه ای ندارد. اما نوشتن این سخنان در زندان اوین معنای دیگری دارد.

محل نزاع کجاست؟ محل نزاع این است که در مبارزه ی علیه رژیم جمهوری اسلامی با چه کسانی هم جبهه باید شد و با چه کسانی نباید هم جبهه شد؟

هیچ کس منکر این امر نیست که مهمترین مخالف پروژه ی هسته ای ایران دولت اسرائیل است. اسرائیل در رأس این داستان قرار دارد و همه را علیه ایران بسیج می کند. پس طرفین اصلی نزاع اسرائیل و ایران اند. دلیل این امر روش است، اسرائیل می خواهد که قدر قدرت منطقه باشد و به همه زور بگوید و نمی خواهد "توازن قوا" در منطقه ایجاد شود.

یکم- اسرائیل سرزمین های دیگران را اشغال کرده است، اما ایران سرزمین هیچ کشوری را اشغال نکرده است. قطعنامه ی 242 شورای امنیت سازمان ملل از اسرائیل به عنوان دولتی اشغال گر نام می برد. سازمان ملل و همه ی دول جهان دولت اسرائیل را دولتی اشغالگر می نامند.

دوم- اسرائیل توسط شورای حقوق بشر سازمان ملل به جنایات جنگی محکوم شده است، اما ایران توسط شورای حقوق بشر سازمان ملل به جنایات جنگی محکوم نشده است.

سوم- اسرائیل به کشورهای مختلفی حمله ی نظامی کرده است. از لبنان و عراق و سوریه بگیرید تا جاهای دیگر، اما ایران به هیچ کشوری حمله ی نظامی نکرده است.

چهارم- اسرائیل عضو ان پی تی نیست،تحت نظارت بین المللی نیست. ایران عضو آژانس است، عضو ان پی تی است و تحت نظارت شدید بین المللی است.

پنجم- اسرائیل دارای دویست تا چهارصد بمب اتمی است، ایران غنی سازی اورانیوم کرده است که برخلاف ان پی تی نیست و مطابق آخرین گزارش آژانس چند مورد داشته است که "مشکوک" و دارای "ابهام" است که می توند "کاربرد دوگانه" داشته باشد.مطابق همین گزارش ایران از ریاست آژانس برای گفت و گو در این زمینه های مورد اختلاف دعوت به عمل آورده است، اما ریاست آژانس آن را به بعد از انتشار گزارش موکول کرده است[3].

ششم- اسرائیل دائماً ایران را- حداقل- "تهدید" به حمله ی نظامی کرده و می کند، اما ایران فقط و فقط گفته است که اگر اسرائیل به ایران حمله ی نظامی کند، پاسخ دندان شکنی به مهاجمان خواهد داد. البته معلوم نیست که ایران تا چه اندازه توانایی پاسخگویی به اسرائیل را دارد.

هفتم- روزنامه ی هاآرتص اسرائیل مورخ 13 نوامبر 2011 در صفحه ی اول خود گزارش می دهد که دولت نتانیاهو کمک های نهادهای حقوق بشری را به نهادهای مدنی اسرائیلی محدود کرده است و به همین دلیل دولت های اروپایی و آمریکا به اسرائیل اخطار کرده اند که به دلیل این حرکت ادعای اسرائیل به یک کشور دموکراتیک بودن نادرست است[4]. البته این موضوع به غیر از چند میلیون انسان فلسطینی محروم از حقوق اساسی است. یعنی آن چند میلیون انسان نیستند که حتی از حقوق شهروندی محروم اند؟ زمانی زنان و بردگان را از حقوق محروم می ساختند. اول گفتند: حق رأی فقط از آن "مردان سفید پوست مالک" است. بعد مردان سفید پوست غیر مالک هم صاحب رأی شدند، در گام بعد زنان و در گام بعد سیاهان، اما هنوز فلسطینیان "انسان" نشده اند. نظام دموکراتیک، نظامی است که همه ی آدمیان را برابر به شمار می آورد. اگر نظامی چند میلیون انسان را از حقوق بشر محروم سازد،آن نظام دموکراتیک نیست.

حالا مخالفان جمهوری اسلامی در این نزاع چه موضعی باید داشته باشند؟ پیشنهاد من این بوده که ما هم به"عظمت طلبی اتمی" خامنه ای "نه" می گوئیم و هم باید به صراحت تمام تهدیدهای دولت اسرائیل را محکوم سازیم. چگونه دولتی با این سوابق، دولتی دارای صدها بمب اتمی می تواند به کشوری فاقد بمب اتمی حمله کند و محق باشد؟ آیا به تلفات انسانی تهاجم نظامی اسرائیل فکر کرده ایم؟

اما برخی دیگر، پیشنهاد دیگری دارند. می گویند: فقط و فقط باید جمهوری اسلامی را محکوم سازیم،فقط و فقط باید همه ی تقصیرها را به گردن ایران بیندازیم، فقط و فقط باید بگوئیم که اگر اسرائیل به ایران حمله کرد، ایران مقصر است. یک گام بالاتر:

ما به عنوان اپوزیسیون ایران، باید با فشار هسته ای جهانی به ایران به رهبری دولت اسرائیل خود را هماهنگ سازیم و بدین ترتیب از فرصت برای تغییر رژیم استفاده کنیم. اپوزیسیون ایران هیچ راهی جز همراهی با فشار جهانی هسته ای به ایران ندارد. تنها راه تغییر رژیم همین است. اصل تنظیم کننده این است: با فشار جهانی به رهبری اسرائیل هماهنگ شوید.

به گمان من این درست همان چیزی است که جباری چون علی خامنه ای تبلیغ می کند. او و رسانه هایش دائماٌ می گویند و می نویسند که مخالفان رژیم مزدوران اسرائیل و آمریکا و انگلیس هستند. سخن من این بود: ما این رژیم جبار را نمی خواهیم، اما با اسرائیل هم خود را هماهنگ نخواهیم ساخت. ما مخالف ظلم هستیم. اگر یک بام و دو هوایی باشیم، با جمهوری اسلامی چه تفاوتی داریم؟ مگر ما می توانیم خود را با فشار هسته ای به رهبری اسرائیل هماهنگ سازیم؟ ما این رژیم را نمی خواهیم، اما خود را با نتانیاهو هماهنگ و همراه نخواهیم ساخت . ما این رژیم را نمی خواهیم، اما خود را در پروژه ی اسرائیلی ذوب نخواهیم کرد.

اگر قرار بر هماهنگی با جامعه ی بین الملل است، چرا با بیانیه های سازمان ملل علیه اسرائیل هماهنگ نشویم؟ مگر سازمان ملل اسرائیل را به جنایات جنگی محکوم نکرده است؟ مگر سازمان ملل اسرائیل را به دفعات به اشغالگری محکوم نکرده است؟ در داستان عضویت فلسطین در یونسکو همه ی کشورهای جهان در برابر آمریکا و اسرائیل ایستادند. به همین دلیل آمریکا حق عضویت خود به یونسکو را قطع کرد. این چه نوع عدالت و حقوق بشری است که هیچ گاه حتی یک انتقاد از اسرائیل نمی کند و می خواهد خود را با او هماهنگ سازد. پس جامعه ی بین الملل مساوی با آمریکا و اسرائیل نیست.

از کلیه ی زندانیان سیاسی که اینک در زندان های ایران در اسارت به سر می برند بپرسید که از کدام یک از این دو دیدگاه دفاع می کنند؟ از آنان که در داخل کشور در حال هزینه دادن هستند بپرسید که در کدام جبهه قرار می گیرند؟ زیاد طول نخواهد کشید که مواضع مبارزان اصلی ایران که در داخل کشور در حال نبرد هستند، منتشر شود.

پاورقی ها:
1- رجوع شود به متن بیانیه در لینک:

http://news.gooya.com/politics/archives/2011/03/119350.php
2- رجوع شود به فیلم زیرتحت عنوان "نه خامنه ای، نه نتانیاهو" که دلایل این امر را در آن توضیح داده ام: http://www.youtube.com/watch?v=hRT8Sov_Pdo
در این فیلم موضع دیدگاه مقابل را به طور مبسوط نقد و رد کرده ام.

3- در این فیلم یک روزنامه نگار محقق برجسته ی آمریکایی به نام "گارت پورتر" در مصاحبه ی با ریل نیوز نت ورک توضیح می دهد که متخصص روسی که به زعم اسرائیل با دولت ایران همکاری کرده مطلقا تخصص اتمی ندارد و معتقد است که کل این گزارش براساس اطلاعات "مشکوک" و "مخدوش" است. علاوه ی بر آن، حتی بر اساس این اطلاعات مخدوش، گزارش آژانس به ضرس قاطع نمی گوید که دولت ایران به دنبال تسلیحات اتمی است.

http://therealnews.com/t2/index.php?option=com_content&task=view&id=31&Itemid=74&jumival=7585

4- رجوع شود به لینک:
http://www.haaretz.com/print-edition/news/netanyahu-backs-laws-to-limit-donations-to-israeli-human-rights-organizations-1.394256