گفتوگو نباشد، یا خشونت جای آن میآید یا فریبکاری، مصطفی ملکیانما فقط با گفتوگو میتوانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مسالهای از سه راه رفع میشود، یکی گفتوگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفتوگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را میگیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]
خواندنی ها و دیدنی ها
در همين زمينه
26 فروردین» منصوره بهکيش: برای اينکه سر قبر مرده ها می رفتم به چهار سال و نيم زندان محکوم شدم21 فروردین» حکم شرم آور زندان در پاسخ به دادخواهی زنی داغديده ولی استوار! همبستگی جهانی با مادران پارک لاله ايران 16 فروردین» منصوره بهکیش، به چهار و نیم سال حبس تعزیری محکوم شد 14 تیر» جمهوری اسلامی ايران: نه به گزارشگر ويژه سازمان ملل، آری به ادامه سرکوب آزادی بيان، گزارشگران بدون مرز 1 تیر» "منصوره بهکيش را تنها نمی گذاريم"، فراخوان جمعی برای حمايت و امضاء
بخوانید!
9 بهمن » جزییات بیشتری از جلسه شورایعالی امنیت ملی برای بررسی دلایل درگذشت آیتالله هاشمی
9 بهمن » چه کسی دستور پلمپ دفاتر مشاوران آیتالله هاشمی رفسنجانی را صادر کرد؟
پرخواننده ترین ها
» دلیل کینه جویی های رهبری نسبت به خاتمی چیست؟
» 'دارندگان گرین کارت هم مشمول ممنوعیت سفر به آمریکا میشوند' » فرهادی بزودی تصمیماش را برای حضور در مراسم اسکار اعلام میکند » گیتار و آواز گلشیفته فراهانی همراه با رقص بهروز وثوقی » چگونگی انفجار ساختمان پلاسکو را بهتر بشناسیم » گزارشهایی از "دیپورت" مسافران ایرانی در فرودگاههای آمریکا پس از دستور ترامپ » مشاور رفسنجانی: عکس هاشمی را دستکاری کردهاند » تصویری: مانکن های پلاسکو! » تصویری: سرمای 35 درجه زیر صفر در مسکو! بيانيه برنامه نظارت بر حمايت از مدافعان حقوق بشر در مورد محکوميت منصوره بهکيش به شش ماه زندانبرنامه نظارت بر حمایت از مدافعان حقوق بشر: خانم بهکيش به ۶ ماه زندان تعزيری محکوم شده و هر لحظه در خطر دستگيری به سر میبرد http://www.fidh.org/six-months-prison-for-Behkish?var_mode=calcul پاريس ژنو، ۲۱ تير ۱۳۹۱ (۱۱ ژوئيه ۲۰۱۲)ـ برنامه نظارت بر حمايت از مدافعان حقوق بشر، که برنامه مشترک «فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر» (FIDH) و «سازمان جهانی مبارزه با شکنجه» (OMCT) است، از محکوميت مدافع حقوق بشر خانم منصوره بهکيش در مرحله تجديد نظر اطلاع يافته است. خانم منصوره بهکيش، از حاميان «مادران پارک لاله» («مادران عزادار» ايران)،[۱] که عليه مجازات اعدام نيز مبارزه میکند، در روز ۱۵ تير ۱۳۹۱ از حکم دادگاه تجديدنظر درباره اعتراض او به حکم دادگاه بدوی مطلع شد. خانم بهکيش در ۴ دی ماه ۱۳۹۰ به وسيله شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی به چهار سال و شش ماه زندان محکوم شده بود: چهار سال به اتهام «اجتماع و تبانی بر عليه امنيت ملی از طريق تشکيل مادران عزادار» و شش ماه به اتهام «تبليغ عليه نظام». دادگاه تجديدنظر با تلفيق دو بخش حکم او، او را به چهار سال زندان محکوم و سه سال و شش ماه از آن را به مدت پنج سال تعليق کرده است. بر اين اساس، در صورتی که او در پنج سال آينده به اتهام مشابهی محکوم شود، بايد علاوه بر هر محکوميت تازه سه سال و شش ماه مذکور را نيز در زندان بگذراند. در نتيجه، خانم بهکيش به ۶ ماه زندان تعزيری محکوم شده و هر لحظه در خطر دستگيری به سر میبرد. برنامه نظارت يادآوری میکند که گروهی از ماموران امنيتی خانم منصوره بهکيش را در تاريخ ۲۲ خرداد ۱۳۹۰ در يکی از خيابانهای تهران دستگير کردند. او در تاريخ ۱۸ تير ۱۳۹۰ با وثيقه آزاد شد. خانم بهکيش به خاطر فعاليتهای حقوق بشری خود بارها مورد بازجويی و بازداشت خودسرانه قرار گرفته است. در گذشته، او در تاريخهای ۷ شهريور ۱۳۸۷، ۱۴ آذر ۱۳۸۸ و سپس ۱۹ دی ۱۳۸۸ به همراه بيش از ۳۰ تن از زنان «مادران پارک لاله» دستگير شده است. در تاريخ ۲۶ اسفند ۱۳۸۸، از سفر او به ايتاليا برای ديدار با فرزندانش جلوگيری به عمل آمد، گذرنامه او توقيف شد و او ممنوع الخروج گرديد. خانم بهکيش شش تن از اعضای خانواده خود را در اعدامها و کشتارهای زندان در دهه ۱۳۶۰ از دست داده است و پيوسته به خاطر حضور بر مزار آنها و برگزاری مراسم يادبود برای ايشان زير فشار بوده است. برنامه نظارت معتقد است که حکم خانم منصوره بهکيش تنها به قصد ترساندن و بازداشتن او از ادامه فعاليت های حقوق بشری صادر شده است. به علاوه، هدف از اين حکم ترساندن تمام مدافعان حقوق بشر در ايران است. بنابراين، برنامه نظارت از دولتمردان ايران به تاکيد می خواهد فوری و بدون قيد و شرط به آزار و اذيت قضايی عليه خانم منصوره بهکيش پايان دهند و تمام اتهامهای او را لغو کنند، تمام مدافعان حقوق بشر را که در بازداشت خودسرانه به سر می برند آزاد نمايند، و به طور کلی اعلاميه سازمان ملل در باره مدافعان حقوق بشر، اعلاميه جهانی حقوق بشر و عهدنامه های بين المللی حقوق بشر را که ايران تصويب کرده رعايت کنند. تماس برای اطلاعات بيشتر · OMCT: Isabelle Scherer: + ۴۱ ۲۲ ۸۰۹ ۴۹ ۳۹ ترجمه و پخش: جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران (عضو فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر)؛ lddhi(at)fidh.net [۱] «مادران عزادار» زنانی هستند که اعضای خانواده اشان در خشونت های سياسی پس از سال ۱۳۶۰ کشته، اعدام، بازداشت يا ناپديد شده اند. آنها خواهان تاييد اعدامهای گسترده پنهانی در زندانها و اعلام محل دفن قربانيان هستند. آنها پس از خشونت های انتخاباتی در خرداد ۱۳۸۸، به برگزاری اعتراض های علنی از طريق گردهمايی سکوت در روزهای شنبه در پارک لاله پرداختند و خواهان آزادی تمام زندانيان سياسی و الغای مجازات اعدام شدند. E-mail: lddhi(at)fidh.net
Copyright: gooya.com 2016
|