۶۵ واحد توليد چای در شمال کشور تعطيل شده‌اند

• در هر کارخانه چای به طور متوسط ۵۰ کارگر کار می‌کردند که در حال حاضر بيکار شده‌اند
• در منطقه مرکزی لاهيجان بسياری از باغات زير کشت چای به دليل مقرون به صرفه نبودن کشت چای، تبديل به جنگل شده‌اند.

ايلنا ـ نايب رئيس سنديکای کارخانجات چای شمال کشور اعلام کرد: بيش از ۶۵ واحد توليد چای در کشور به سبب سياست گذاری‌های غير کار‌شناسانه دولت در خريد برگ سبز از چای کاران، تعطيل شده‌اند.

بهزاد سازنده با اعلام اين خبر به ايلنا گفت: از مجموع ۱۸۰ کارخانه چای در شمال کشور هم اکنون ۱۱۵ کارخانه بصورت نيمه فعال با حداقل ظرفيت در حال توليد هستند.

او افزود: وزارت جهاد کشاورزی به عنوان متولی خريد برگ سبز چای از کشاورزان، بدون سياست گذاری و تامين منابع مالی خود، کشاورزان و کارخانجات توليد کننده را دچار مشکلات عديده اقتصادی کرده است و عدم پرداخت مطالبات توليد کنندگان موجب تعطيلی کامل اين واحد‌ها شده است.
او با بيان اينکه منطقه لاهيجان حدود ۴۵ کارخانه دارد که اکثر آن‌ها تعطيل و نيمه تعطيل هستند، گفت: بسياری از واحد‌های توليدی در مناطق جنوبی لاهيجان همانند کارخانه نشاط، حقيقت چای، چای ايران، چای آزادی، چای راستگو، و.. از سال ۸۶ به سبب همين سياست گذاريهای غير کار‌شناسانه و غلط دولت تعطيل شده و کارگران‌شان بيکار شده‌اند.
سازنده اضافه کرد: در منطقه مرکزی لاهيجان هم بسياری از باغات زير کشت چای به دليل مقرون به صرفه نبودن کشاورزی چای، تبديل به جنگل شده‌اند و اين امر باعث شده کارخانه‌های اين محدوده به سبب کاهش برگ سبز همانند کارخانه چای قنوعی، چای عطا کوه، چای برهان، چای اسد، صائب چای، چای ابريشمی، چای قاسمی، فرهنگ چای و... به تعطيلی کشيده شده و با تغيير کاربری تبديل به قطعات مسکونی و يا تبديل به سالن‌های مجالس شوند.
اين فعال کارفرمايی در ادامه افزود: در هر کارخانه چای که با ظرفيت کامل کار می‌کرد حدود ۵۰ کارگر اشتغال داشتند که با کاهش توليدات و تعطيلی اين واحد‌ها اين کارگران شغل خود را از دست داده‌اند.
به گفته نايب رئيس سنديکای کارخانجات چای شمال کشور در گذشته توليد ساليانه چای کشور بيش از ۶۵ هزار تن بوده است که اين رقم به دليل وجود مشکلات به ۲۰ هزار تن رسيده است و اگر به مشکلات صنعت چای از سوی دولت رسيدگی نشود شاهد نابودی کامل اين صنعت در دو سال آينده خواهيم بود.
او گفت: مشکل کارخانجات چای کشور بحث فروش چای داخلی و بی‌ثباتی در بازار فروش است که متاسفانه هيچ تصميمی برای رفع اين مشکل توسط مسئولان ذيربط گرفته نشده است.
او اضافه کرد: عدم همخوانی هزينه‌های بالای توليد چای داخلی با فروش اين محصول باعث وارد آمدن ضرر و زيانهای زيادی به کشاورزان و کارخانه داران شده است.
سازنده تاکيد کرد: تامين نياز کشاورز و اجرای سياستهای درست قيمت گذاری برگ سبز و خريد و پرداخت بموقع مطالبات چايکاران که مصوبه مجلس است راه کار نجات کارخانه‌های توليد کننده چای از بحران است.
او در اين زمينه توضيح داد: دولت می‌بايستی برای نجات صنعت چای هر چه سريع‌تر تيم کار‌شناسی و اقتصادی خود را با نگاه توليد محور به خدمت گيرد و سياست حمايت از چای داخلی و برنامه ريزی برای توسعه مصرف چای داخلی را در رأس اقدامات خود در اين خصوص قرار دهد، در غير اينصورت با کمک‌های ناچيز و محدودی که از جانب دولت می‌شود در آينده نزديک شاهد اضمحلال اين صنعت خواهيم بود.
او ادامه داد: هر ساله صنعت چای دستاويز آزمون و خطاهای دولت بوده و هيچ زمانی دولت از نظر کار‌شناسان خبره در اين صنعت بهره نبرده وتا کنون اهميت جدی برای اين موضوع قائل نشده است.
نايب رئيس سنديکای کارخانجات چای شمال کشور در خاتمه گفت: بجز دلالان صنعت چای، که سودهای کلانی را بدون زحمت نصيب خود می‌کنند همه کسانی که در صنعت چای ايرانی به نوعی ذينفع بوده‌اند، متضرر شده‌اند.