گفتوگو نباشد، یا خشونت جای آن میآید یا فریبکاری، مصطفی ملکیانما فقط با گفتوگو میتوانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مسالهای از سه راه رفع میشود، یکی گفتوگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفتوگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را میگیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]
خواندنی ها و دیدنی ها
در همين زمينه
14 بهمن» روزنامه نگاران را آزاد کنيد، شماری از روزنامهنگاران، فعالان مدنی و سياسی کردستان13 بهمن» ٣٤ پس از ورود آیتالله خمینی به ایران، این کشور امروز یکی از بزرگترین زندانهای جهان برای روزنامهنگاران است 12 بهمن» اعتراض علی مطهری به نحوه بازداشت روزنامهنگاران 12 بهمن» فاطمه ساغرچی بازداشت شده است 12 بهمن» تشکر سخنگوی کميسيون امنيت ملی از وزارت اطلاعات به خاطر دستگيری روزنامه نگاران
بخوانید!
9 بهمن » جزییات بیشتری از جلسه شورایعالی امنیت ملی برای بررسی دلایل درگذشت آیتالله هاشمی
9 بهمن » چه کسی دستور پلمپ دفاتر مشاوران آیتالله هاشمی رفسنجانی را صادر کرد؟
پرخواننده ترین ها
» دلیل کینه جویی های رهبری نسبت به خاتمی چیست؟
» 'دارندگان گرین کارت هم مشمول ممنوعیت سفر به آمریکا میشوند' » فرهادی بزودی تصمیماش را برای حضور در مراسم اسکار اعلام میکند » گیتار و آواز گلشیفته فراهانی همراه با رقص بهروز وثوقی » چگونگی انفجار ساختمان پلاسکو را بهتر بشناسیم » گزارشهایی از "دیپورت" مسافران ایرانی در فرودگاههای آمریکا پس از دستور ترامپ » مشاور رفسنجانی: عکس هاشمی را دستکاری کردهاند » تصویری: مانکن های پلاسکو! » تصویری: سرمای 35 درجه زیر صفر در مسکو! بيانيه سازمان ادوار تحکيم وحدت در اعتراض به بازداشت روزنامهنگارانادوار نيوز: سازمان دانش آموختگان ايران (ادوار تحکيم وحدت) با صدور اطلاعيه ضمن اعتراض به بازداشت گسترده روزنامه نگاران در روزهای اخير، خواستار آزادی بی قيد و شرط کليه بازداشت شدگان و رفع محدوديتهای اعمال شده بر فعالان مطبوعاتی و رسانه ای شده و از مسئولان خواسته است به جای توسل مداوم و مکرر به برخورد های خشن و حذفی، دست کم برای يک بار مسير بازگشت به جامعه را نيز بيازمايند. متن کامل اين بيانيه که در تارنمای "ادوار نيوز" ارگان رسمی اين سازمان منتشر شده به شرح ذيل است: بازداشت گسترده روزنامهنگاران در طی روزهای اخير، بار ديگر نشان داد که شيوه عمل متوليان امر کماکان بر مدار برخورد شديد و حذفی با کنشگران سياسی، اجتماعی و اصحاب مطبوعات می چرخد و همچنان چارهی حل بحرانهای موجود در جامعه را اعمال محدوديت های بيشتر و حذف صورت مساله میبينند. پر واضح است که از منظر ايشان هميشه٬ آنانی مقصرند که دلسوزانه به برون رفت از بحرانهای موجود کوشيده اند و نه آنانی که هر روز بحرانی تازه می آفرينند و نه تنها پاسخگوی سو مديريت ها، ضعف ها، کاستی ها، فرصت سوزی ها، جنجال آفرينی ها، قانون شکنی ها و در يک کلام شرايط اسف بار اقتصادی، سياسی و اجتماعی حاکم بر کشور نيستند بلکه همچون گذشته مدعی قرار گرفتن ايران در قله شکوفايی و پيشرفت در ميان جهانيان هستند! در اين ميان روزنامهنگارانی به بند کشيده می شوند که با تحمل جميع مصايب و محدوديت ها و سختگيری های غيرمتعارف کماکان به رسالت خطير خويش در اطلاع رسانی و آگاهی بخشی به جامعه و بازنمايی کژتابیها و نقصان های موجود مومنانه عمل میکنند و از آن سو عاملان و آمران بزرگ ترين تخلف های مالی و اداری در تاريخ ايران و قانون شکنانی که حتی فرياد هم قطاران گذشته خود را نيز به صدا درآورده اند، قدر میبينند و نه کسی يارای پرسش از ايشان را دارد و نه حتی بزرگ ترين دستگاه های نظارتی و قانون گذاری در کشور توان مقابله با آنها. شايد تنها گناه روزنامهنگارانی که در اين روزهای مصادف با سالگرد پيروزی انقلاب اسلامی ايران و تاسيس نظام جمهوری اسلامی ميهمان سلولهای سرد و تنگ بندهای امنيتی زندان شدهاند پرسش از مسئولانی است که با هنرنمايی خود تنها در طول همين چند ماهه گذشته قيمت ارز، خودرو، مسکن، مايحتاج عمومی و... را به عرش و قدرت خريد مردم و ارزش پول کشور را به کف رساندهاند، از حل بحران آلودگی هوا و مرگ و مير روزافزون شهروندان عاجزند، با سو تدبير خود فرزندان معصوم و آينده سازان اين مرز و بوم را در مدارس و جاده ها به کام مرگ کشانده اند و راه حل بحران های اجتماعی و فقدان امنيت در جامعه را برپايی چوبه های دار بر سر کوی و برزن می دانند، مجرمان متخلف و محکوم به حکم قانون را به اصرار بر سر مسئوليت های خويش ابقا کردهاند و با ماجراجويی های بی دليل کشور را پی در پی در مرز بحران قرار دادهاند. از ديگر سو٬ گويا با نزديک شدن به انتخابات يازدهمين دوره رياست جمهوری و بيم و هراس از تداعی رويدادهای آخرين انتخابات رياست جمهوری در ايران اين بار به علاح واقعه قبل از وقوع پرداخته و در اولين اقدام برای کنترل فضای رسانه ای و ممانعت از گردش نصف و نيمه اطلاعات در کشور بار ديگر روزنامه نگاران و اهالی رسانه را قربانی کرده اند. سازمان دانش آموختگان ايران (ادوار تحکيم وحدت) به رغم احساس نا اميدی نسبت به تاثير انذار و نصيحت به گوش مسئولان و تنها بنا بر رسالت خود در پاسداری از مرزهای جامعه مدنی، خواستار رفع محدوديتهای اعمال شده بر فعالان مطبوعاتی و رسانه ای و آزادی بی قيد و شرط کليه بازداشت شدگان اخير و زندانيان سياسی و عقيدتی است. اکنون توسل به روش های پيش آزموده و اتهام زنی به فعالان رسانه ای به حدی از بی اعتباری رسيده که شاهديم در ميان اندک پايگاه اجتماعی حاميان اين جريان نيز بی تاثير بوده و حتی با واکنش هايی نيز همراه شده است. و ما همچنان اميدواريم روزی فرارسد که مسئولان به جای توسل مداوم و مکرر به برخورد های خشن و حذفی، دست کم برای يک بار مسير بازگشت به جامعه را نيز بيازمايند. سازمان دانش آموختگان ايران (ادوار تحکيم وحدت) Copyright: gooya.com 2016
|