بازار مکاره تبليغات انتخاباتی به پهنای حکومت اسلامی! ناصر مستشار

در اين مرحله تاريخی از کشور ايران، اپو زيسيون سياسی ايران ـ چاره ائی ندارد جزء شناخت دقيق خواسته های فوری مردم و برقراری ارتباط مستقيم با مردم ايران که در اين مرحله مانند گم گشته ائی است که بدنبال رسيدن به معشوق خويش همچنان سرگردان مانده باشد.

ايران سرزمين رسيدن به دروازه تمدن تا گقتگوی تمدنهاست ،نه از آن اولی می توان براحتی گذشت نه ازدومی به سختی! هرچه است ، ساخته مردم ايران است و بايد همه آنها را بی کم و کسر در موزه تاريخ ايران به امانت بسپاريم تا نسلهای آينده برای نوسازی آينده ايران بهره بگيرند. ايران از دير باز از جانب حاکمان همواره بازار مکاره وعد ه وعيد های بسيار شيرين و دلپذير بوده است.تاريخ مزدک کشی را هرگز نمی توان از تاريخ ايران پاک کرد.تاريخ ايران ، تاريخ کشتار انسان هاست چرا که به قول هگل برای حفظ هر وجب سرزمين ايران انسانی زير خاک خفته است.

حفظ استقلال ايران تا کنون بسيار ملامت ها و سختی ها به خود ديده است.وحشت از فروپاشی اين سرزمين ، بارها مردمان اين کشور را به اطاعت از جباران واداشته است. عليرغم همه اينها ، ايران همچنان بازار مکاره وعده های رسيدن به خوشبختی باقی مانده است.از شهرهای خوشبختی تا شعر های بسياری زيبای اساتيری ايران نمی توان براحتی گذشت، هرچقدر بخواهی از آن فاصله بگيری بازهم به آن سرزمين ـ دلبند خواهی ماند.

اما همه وعده های رنگارنگ کانديداهای مقام رياست جمهوری اسلامی قبل از قدرت گيری در نظام اسفناک رژيم اسلامی که به مردم ايران داده ميشود که در نگاه اول بسيار دلگرم کننده اما توخالی است بايد تاملی کوتاه کرد.از بر آورده کردن جامعه مدنی تا آوردن نفت بر روی سفره های تهيدست مردم و اعطای يارانه های ۲۰۰ الی ۳۰۰ هزار تومانی وغيره ،،،، به مردم ايران ، که همه اينها بسيار تکراری و مضحک شده است اما با همه اين حال برای مردم نااميد ايران به تفننی تبديل شده است که اگر بدان اميد نداشته باشند به چه چيزی ديگری می توانند اميدوار باشند؟ مردم ايران در حال حاضر تنها در حصار دوزخ وجهنم قرار گرفته اند نه در مقام انتخاب دوزخ و بهشت؟ از يک طرف از تکه تکه شدن ايران وحشت دارند واز طرف ديگر از شوربختی همسايگان شرقی و غربی واهمه دارند که لااقل از ناامنی کشورهای غربی وشرقی همسايه ايران در آرامش بسر می برند ،شکر گذارند.

آنهائيکه هنوز در فرمول های تحولات سياسی به سبک گذشته دلخوش مانده اند وهمه تغييرات اساسی ملت ها و وقايع سياسی جهان کنونی را بطور رئاليستی در نظر نمی گيرند و رسيدن به اميال انتزاعی و تجريدی خود را که بسيار آسان مانده است به محک نمی کشند اما برای مردم ايران تکرار امتحان تاريخی بسيار سخت آمده است. برای مردم ايران همچنان اپوزيسيون کوشا با همه تلاش ها و دلاورها مانند گذشته ناملموس و بيگانه مانده است چراکه ارتباط تاريخی برقرار نشده است. در اين مرحله تاريخی از کشور ايران، اپو زيسيون سياسی ايران ـ چاره ائی ندارد جزء شناخت دقيق خواسته های فوری مردم و برقراری ارتباط مستقيم با مردم ايران که در اين مرحله مانند گم گشته ائی است که بدنبال رسيدن به معشوق خويش همچنان سرگردان مانده باشد.