علی مطهری: موسوی را یک مقدار روشنفکر می دانم

به گزارش خبرگزاری مهر، برنامه شناسنامه این هفته میزبان علی مطهری بود. در این برنامه که عصر جمعه از شبکه سه و با اجرای محمد حسین رنجبران روی آنتن رفت.

در ابتدای برنامه علی مطهری در پاسخ به این سوال که ساعت 20/22 دقیقه یازدهم اردیبهشت 58 کجا بودید، گفت:« آن موقع من در منزل بودم و خبر ترور پدر را از طریق تلفن شنیدیم. البته دکتر صحابی در تماس تلفنی که داشتند، به مادرم گفته بودند امشب آقای مطهری در منزل ما می مانند و به خانه نمی آیند. چون هفته قبل از این ماجرا، شهید قرنی ترور شده بود و گروه فرقان هم اعلام کرده بود که بعد از شهید قرنی، ما دو روحانی دیگر را ترور خواهیم کرد، مادر متوجه شدند که حتماً اتفاقی افتاده است. همان موقع مادر به آقای صحابی گفتند اگر اتفاقی افتاده به ما بگویید، آقای صحابی گفتند به ایشان تیراندازی شده اما تیر به کتف ایشان خورده و مشکل خاصی نیست و در بیمارستان ترفه بستری هستند.»

وی ادامه داد:« همان لحظه ما سوار ماشین شدیم و به سرعت خودمان را به بیمارستان رساندیم. آنجا ما را به داخل راه ندادند. دم در بیمارستان نشسته بودیم که خانواده آقای صحابی آمدند و به ما تسلیت گفتند و تازه آنجا بود که ما متوجه شدیم پدر شهید شده اند. البته بنا بود آن شب من خودم ایشان را به منزل دکتر صحابی برسانم اما چون یکی دیگر از اعضای حاضر در آن جلسه، ماشین داشتند، آمدند و پدر را بردند.»

مطهری در ادامه برنامه با بیان اینکه از سن 6 سالگی متوجه فعالیت های سیاسی پدر شدم، گفت:« 15 خرداد 42 را به خوبی یادم هست که آن شب شهید مطهری دستگیر و روانه زندان شدند و همراه با تعدادی دیگر از روحانیون در زندان بودند. روز آزادی ایشان را هم درست به خاطر دارم که وقتی از زندان آزاد شدند، اهالی محل به خوشحالی فریاد می زدند که آقای مطهری آزاد شدند و به سمت منزل حرکت کردند. مردم گروه گروه به دیدار ایشان می آمدند و به ایشان خوش آمد می گفتند. در هر صورت از همان روزها من متوجه بودم که پدر در کار سیاست هستند.»

نماینده مردم تهران در مجلس در ادامه برنامه افزود:« ما در خیلی از سخنرانی های ایشان در حسینیه ارشاد و دانشگاه های مختلف در کنار پدر بودیم. در خیلی از جلسات مهم و ملاقات ها هم من همراه ایشان بودم. مخصوصاً بعد از سن 18 سالگی که گواهینامه رانندگی هم گرفته بودم و علاقه زیادی به رانندگی داشتم، علی رغم اینکه ایشان راننده داشتند، اگر در منزل بودم خودم ایشان را می رساندم و همراه ایشان بودم.از زمان شهادت مرحوم حاج آقا مصطفی خمینی که نهضت وارد دوره جدیدی شد، من دانشجوی دانشکده فنی تبریز بودم و از آنجایی که آن روزها خیلی از ترم ها به دلایل مختلف تعطیل و منحل می شد خیلی از اوقات در تهران بودم و پدر را همراهی می کردم.»

فرزند شهید مطهری در ادامه برنامه و در مورد مسائل مربوط به حسینیه ارشاد هم اظهار داشت:« حسینیه ارشاد در سال 46 تاسیس شد که شهید مطهری موسس اصلی آنجا بود و مرحوم محمد همایون که کارخانه دار متدینی بود، به عنوان سرمایه گذار این حسینیه دست به کار خیر زد. آقای ناصر میناچی هم پدر را همراهی می کردند و به هرحال حسینیه تاسیس شد و با فعالیت های خوبی که داشت، اثرات خوبی روی نسل جوان و تحصیل کرده گذاشت. بعد از حدود دوسال شهید مطهری، مرحوم دکتر شریعتی را هم همراه با پدرشان به حسینیه ارشاد دعوت کردند. حسینیه فضای خوبی پیدا کرده بود و نسل جوان، قشر روشنفکر و دانشجو و همچنین توده مردم استقبال خوبی از برنامه های آن داشتند. البته در این بین مسائلی هم پیش می آمد. گاهی نکته هایی در نطق های دکتر شریعتی وجود داشت که بعضی علما نسبت به آن اعتراض داشتند. مثلاً دکتر شریعتی گاهی، یک قولی را مطابق با نقل اهل سنت بیان می کردند که این موضوع باعث اعتراض برخی از علما می شد. در آن روزها هم شهید مطهری را به عنوان مسول می شناختند و معمولاً تذکرهای شهید مطهری مورد پذیرش دکتر شریعتی قرار می گرفت. اما کم کم حالت هیجانی و احساسی پیش آمد. عده ای بودند که به دکتر توصیه می کردند حرفت را پس نگیر و عذرخواهی نکن، تو با این کارت باعث پایین آمدن جایگاهت می شوی!»

وی ادامه داد:« افرادی که این مسائل را به دکتر شریعتی بیان می کردند،کسانی بودند که رابطه خوبی با روحانیت نداشتند که بعدها با نام هایی نظیر ملی مذهبی شناخته می شدند. به هرحال برخی از مراجع و روحانیان اعتراضی نسبت به این مسائل داشتند و شهید مطهری هم سعی می کردند این مسائل حل شود. البته ایشان هم به بعضی از مسائل انتقاد داشتند اما معتقد بودند در مجموع نقاط مثبت دکتر شریعی بیشتر است و ایشان عامل خوبی است برای اینکه نسل جوان را به سمت اسلام جذب کنیم.»

مطهری با بیان اینکه بعدها در نوع مدیریت حسینیه ارشاد مشکل ایجاد شد و دیگر مشکلی با دکتر شریعتی وجود نداشت، گفت:«مشکل با یکی از اعضای هیات مدیره حسینیه بود که کارهای خودسرانه ای می زد. مثلاً یک بار با تلویزیون شاه در مورد حسینیه مصاحبه کرده بود و نسبت به دولتی شدن حسینیه چندان بی میل نبود. یا مثلاً کلاس هایی برای دانشجویان در حسینیه گذاشته بودند که علی رغم تذکر شهید مطهری مبنی بر جدا بودن کلاس پسرها و دخترها، این موضوع رعایت نمی شد. در هر صورت شهید مطهری احساس کردند مدیریت حسینیه از دست ایشان در حال خارج شدن است و این درحالی بود که مردم و علما ایشان را مسول کارهای مربوط به حسینیه ارشاد می دانستند. لذا ایشان تهدید به استعفاء کردند و در نهایت با یک سری شروط فعالیت های خود را در حسینیه ادامه دادند.»

فرزند دوم شهید مطهری افزود:« در نهایت و در سال 49 شهید مطهری با اینکه امید زیادی به حسینیه ارشاد داشتند و به دنبال کارهای علمی، فرهنگی و تعلیماتی بودند، از عضویت هیات مدیره حسینیه ارشاد استعفا دادند. یکی از نقاط اختلاف این مسائل بود که آن ها به دنبال شور و هیجان و جنجال بودند که کارهای احساسی انجام شود اما شهید مطهری معتقد بودند که باید کار بنیادی انجام شود و برای کارهای احساسی دیر نیست و به موقع خودش انجام می شود. یک سال بعد از استعفای شهید مطهری، ساواک به دلیل برخی تند روی ها حسینیه ارشاد را تعطیل کرد و امید ایشان را نا امید کرد. آن دوره، دوره تلخی برای شهید مطهری بود و از این قضیه آزار روحی دیدند.»

دکتر علی مطهری در ادامه برنامه در مورد رابطه شهید مطهری با دولت موقت هم یادآور شد:« من فکر می کنم انتخاب و معرفی مهندس بازرگان به عنوان نخست وزیر دولت موقت به امام، یک تدبیر حکیمانه از سوی شهید مطهری بود و به نظر انتخاب خوب ودرستی هم بود. من معتقدم سران انقلاب به گونه ای آمریکا را فریب دادند. آمریکا به این وسیله خیلی زود از حمایت رژیم شاه دست برداشت و احساس کرد کسانی دولت آینده را تشکیل می دهند که باغرب رابطه معقولی خواهند داشت. به همین دلیل هم بود که انقلاب ما با کمترین تلفات به پیروزی رسید. به نظرم اگر این تدبیر نبود، انقلاب با این سرعت به پیروزی نمی رسید. نظر شهید مطهری در مورد مهندس بازرگان هم این بود که ایشان یک روشنفکر ِ صادق هستند، یعنی عقایدی که دارد (اگرچه خیلی از افکار او با معارف اسلام تطابق کامل نداشت) را از روی تفکر و تعقل و حقیقت جویی به دست آورده و نیرنگ و نفاقی در او نیست. شخص شهید مطهری انتقادات تند و اساسی درباره برخی نظریات مهندس بازرگان که به توحید و معاد و نوبت می پرداخت، داشتند. این انتقادات خیلی صریح بیان می شد و در عین حال دوستی آن ها پابرجا بود. این حاکی از نوع نگاه شهید مطهری بود. ایشان معتقد بودند باید از کسانی که به دنبال حقیقت هستند اما به هردلیلی به یک تفکر خاصی می رسند و به طور کامل حقیقت را درک نمی کنند، استقبال کنیم و با آن ها رفتار خوبی داشته باشیم. اما آن هایی که اهل نفاق و نیرنگ هستند و از اسلام و قرآن و نهج البلاغه استفاده ابزاری می کنند، باید رفتار تندی داشت. ایشان به همین دلیل رفتار تندی با گروه هایی مانند مجاهدین خلق و گروه فرقان داشت و به هیچ وجه راضی به این موضوع نبود که این گروه ها حتی یک لحظه وارد رهبری نهضت اسلامی شوند.»

وی ادامه داد:« این نگاه باید برای امروز ما هم درس باشد. کسانی که از روی حقیقت جویی به یک سری نتایج رسیده اند و صرفاً با آن ها اختلاف علمی داریم، باید با رفتار خوب ما روبه رو شوند و در مقابل نباید به نفاق و نیرنگ روی خوش نشان دهیم.»

نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در مورد گلایه استاد مطهری از مهندس بازرگان هم خاطرنشان کرد:« روز آخر حیات پدر، سر سفره ناهار همراه با آقای لاریجانی خدمت ایشان بودیم. آنجا من گفتم آقای بازرگان در مصاحبه های اخیر خود به نوعی نسبت به امام با کنایه صحبت کرده که ایشان جویای اصل صحبت آقای بازرگان شدند. من جمله ایشان را بیان کردم که استاد مطهری فرمودند خودت شنیدی یا از دیگران به گوشت رسیده؟ گفتم خودم شنیده ام! ایشان در جواب فرمودند امام هم زیاد از دست ایشان راضی نیست و ما تصمیم داریم ظرف 2-3 روز آینده ایشان را برکنار کنیم و یک دولت انقلابی را روی کار بیاوریم. به همین دلیل من فکر می کنم اگر عمر شهید مطهری به دنیا بود، مسائل به شکل دیگری رقم می خورد.»

علی مطهری در ادامه برنامه گفت:« استاد مطهری عادت نداشتند که مسائلی که در جلسه های مختلف پیش می آمد را بیان کنند و حتی نسبت به افرادی که نسبت به ایشان بدی کرده بودند هم حرفی نمی زدند. شهید مطهری کلاً انسان کم حرفی بودند و بیشتر وقت خود را به تفکر اختصاص می دادند. حتی سر سفره غذا هم ایشان در حال تفکر بودند و در فضای مطالعه قرار داشتند.»
فرزند شهید مطهری در مورد رابطه شهید مطهری و امام یادآور شد:« شهید مطهری دوازده سال شاگرد امام بودند. امام گاهی به حجره شهید مطهری رفت و آمد می کردند و برخی از درس های خود را در حجره ایشان برگزا می کردند. من فکر می کنم غیر از علاقه قلبی که در اثر دوازده سال شاگردی شهید مطهری برای امام ایجاد شده بود، جنبه معنوی شهید مطهری برای امام خیلی ارزش داشت. امام می دانست که شهید مطهری آدم مذهبی است و از نوجوانی اهل تهذب و نماز شب بوده!»

مطهری در ادامه برنامه در پاسخ به این سوال رنجبران که چه شباهت هایی بین شهید مطهری و رهبر انقلاب می بینید، گفت:« فکر می کنم از نظر ارتباط با نسل جوان، امام احساس می کردند آیت الله خامنه ای شبیه به شهید مطهری هستند و می توانند برای دانشجویان مفید باشند. به هرحال ارتباطی که رهبری قبل از انقلاب در مشهد با جوان ها داشتند و همینطور اقبال قشر دانشجو به آثار ایشان باعث شده بود که امام به شناخت خوبی از آیت الله خامنه ای برسند و رهبر انقلاب را به عنوان جانشین شهید مطهری در دانشگاه ها معرفی کنند.»

علی مطهری در بخش دیگری از گفت وگوی تلویزیونی خود با برنامه شناسنامه، در مورد اینکه کدام یک از برادران مطهری به استاد شبیه تر هستند، یادآور شد:« فکر می کنم هیچ یک از ما به طور کامل به استاد شبیه نیستیم و هر کدام از ما یک بخشی از چهره ایشان را به ارث برده ایم اما در مجموع محمد آقا که هشت سال از من کوچک تر هستند و علاوه بر روحانی بودن، مهندس الکتریک هم هستند و دکتری فلسفه دین از دانشگاه تورنتو کانادا را هم دارند، به استاد مطهری شباهت بیشتری دارند.»

نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در مورد رابطه خانوادگی با علی لاریجانی هم گفت:« علی آقا داماد سوم خانواده ما هستند. آقای لاریجانی سال 56 به خواستگاری آمدند و کارها خیلی سریع انجام شد. پدر ایشان از مراجع بودند و هر دو خانواده نسبت به هم شناخت خوبی داشتند. استاد مطهری بین دامادها تبعیضی قائل نبودند. البته داماد بزرگ ما شاید یک مقدار به استاد نزدیک بودند.»

علی مطهری در پاسخ به اینکه با توجه به خدماتی که شهید مطهری در انقلاب داشته، آیا شما و خانواده مطهری از انقلاب توقع خاصی دارید، گفت:« فکر می کنم هیچ وقت، هیچ کس نباید توقعی از انقلاب داشته باشد. ما همه به انقلاب بدهکار هستیم. اوایل انقلاب این جمله خیلی تکرار می شد که نباید بگوییم انقلاب برای ما چه کار کرد، بلکه باید بگوییم ما برای انقلاب چه کار کردیم؟ در مقابل فداکاری هایی که در طول این سی و چند سال، از قبل از پیروزی انقلاب تا امروز صورت گرفته، نباید هیچ توقعی از انقلاب داشته باشیم و هر مقدار که ما فداکاری داشته باشیم، چون در راه اسلام است، باز هم کم است.»

فرزند شهید مطهری در مورد اینکه آیا در جبهه های جنگ هم حضور داشتید، به رنجبران گفت:« اینکه به عنوان رزمنده در جبهه ها حضور داشته باشم، باید بگویم خیر. اما گاهی به عنوان سخنران و بازدید کننده در جبهه ها بودم. علت اصلی اینکه به عنوان رزمنده و مجاهد در جبهه ها حضور نداشتم هم مشغولیتی بود که در مورد آثار استاد مطهری داشتم. در آن روزها حس می کردم این کار برای من واجب تر و لازم تر است. البته کسی که در جبهه شرکت نکرده، از یک کمالی محروم شده! به قول شهید مطهری هر کمالی از راه خودش به دست می آید و کمال ِ مجاهدت اسلام و سربازی دین، جز با جهاد به دست نمی آید.»

نماینده مردم تهران در مجلس در بخش دیگری از مصاحبه تلویزیونی خود گفت:« اگر می گوییم شهدید مطهری، آرام بود مقصود این است که ایشان با تفکر و اندیشه پیش می رفتند. ایشان در طول نهضت اسلامی به این موضوع توجه ویژه داشتند که نهضت به چه سمتی درحال حرکت است. لذا گاهی ا فعالیت های عملی ایشان کاسته و بر فعالیت های ایدئولوژیک ایشان افزوده می شد. اما جایی که را مشخص بود و معلوم بود که داریم در یک مسیر درست حرکت می کنیم، ایشان بعضاً کارهای تندی هم انجام می دادند.»

وی با تایید این صحبت که اکثر بمب های خبری و حواشی مجلس طی دو دوره گذشته، به نوعی با وی مرتبط بوده اظهار داشت:«وقتی فردی در جایگاه نمایندگی قرار می گیرد، وظایف ویژه ای دارد که باید آن ها را به درستی انجام دهد. قطعاً باید یک تفاوتی بین استاد دانشگاه و نماینده مجلس وجود داشته باشد. در عالم سیاست هم برخورد و بگو مگو وجود دارد. یکی از وظایف هر نماینده، نظارت بر اجرای درست قانون است. وقتی ما می بینیم درجایی قانون به درستی اجرا نمی شود و یا مجری اعلام می کند من قانون را اجرا نمی کنم، سکوت جایز نیست و گاهی ایراد کردن نطق حماسی هم لازم است.»

مطهری افزود:« ممکن است گاهی کارها در ظاهر با نطق های نماینده های مجلس خراب تر شود اما از نگاه بالاتر کارها درست تر می شود. مثلاً ما گاهی یک وزیر را برای نقض قانون و قانون ستیزی، استیضاح می کنیم. درست است که ما می دانیم ممکن است با برکناری این وزیر، یک انسان ضعیف تر به وزرات برسد اما این که احترام به قانون در کشور نهادینه شود، مساله مهمی است.»

آقای مطهری در مورد چگونگی ورودش به عالم سیاست هم گفت:«من از دوره سازندگی اظهار نظرها و مقاله هایی در باب مسائل سیاسی و اجتماعی داشتم. در دوران اصلاحات این موضوع به اوج خود رسید به طوری که بعید می دانم کسی به اندازه من در آن دوره به آقای خاتمی و دولت اصلاحات انتقاد کرده باشد. بعد از مدتی من احساس کردم بدون داشتن یک جایگاه قانونی و به شکل انفرادی، حرف ما تاثیر چندانی ندارد. به همین دلیل به فکر مساله نمایندگی افتادم.»

وی ادامه داد:« آن موقع من توجهی به دسته بندی های سیاسی نداشتم. در آن دوره آقای مصلحی مسول ستاد بزرگداشت شهید مطهری بود و ما در آن جا با هم همکار بودیم. به ایشان گفتم که تصمیم به نمایندگی دارم، به آقای محصولی هم این موضوع را در میان گذاشتم و در نهایت دوستان از طرف خودشان اسم من را در لیست کاندیداهای دولت قرار دادند. اما برای من این موضوع زیاد مهم نبود و فکر می کنم اگر در گروه های دیگر هم بودم، باز همین اتفاق می افتاد.»

مطهری با بیان اینکه با شخص آقای احمدی نژاد برای کاندیدای مجلس شدن صحبتی نداشتم، افزود:« البته در دوره ای که ایشان شهردار بودند، گاهی خودشان من را می خواستند و مشورت هایی با بنده انجام می دادند و ارتباط خوبی با ایشان داشتیم.»

فرزند شهید مطهری در بخش دیگری از برنامه با بیان اینکه دسته بندی اصلاح طلب و اصولگرا را قبول ندارم، گفت:« این دیوار کشی بین اصولگرا و اصلاح طلب را قبول ندارم اما بنده فکر می کنم از نظر معنای لقوی، هم اصولگرا هستم و هم اصلاح طلب.»

مطهری در ادامه برنامه در مورد اینکه آیا خودتان را آقازاده می دانید یا نه، گفت:«امروز آقازاده معنای منفی پیدا کرده و به این معناست که کسی از جایگاه پدرش سوء استفاده و رانت خواری کرده باشد. من همیشه سعی کرده ام که هیچ ارتباطی بین شخصیت واقعی خودم وشخصیت ناشی از انتصاب به پدر ایجاد نکنم.»

نماینده مردم تهران در مجلس در پاسخ به این سوال رنجبران که پرسید سیاست را تا کجا ادامه خواهید داد و آیا هدف گذاری خاصی دارید، گفت:« تا جایی که لازم باشد! گاهی که از آینده انقلاب نگران می شویم حس می کنیم باید در صحنه حضور داشته باشیم. اما اگر انقلاب به نقطه ای برسد که احساس کنیم دیگر نگرانی وجود ندارد، بنده شاید ترجیح بدهم که به همان کارهای علمی بپردازم.»

مطهری در پاسخ به این سوال که چرا احساس تکلیف نکردید و برای انتخابات ریاست جمهوری نامزد نشدید هم اینگونه پاسخ داد:«خیلی از گروه ها و افراد من را برای انتخابات دعوت کردند اما من فکر می کنم تجربه کافی برای ورود به این عرصه را ندارم.»

وی ادامه داد:« فکر می کنم اگر تکثر ناشی از اندیشه و فکر و نه ناشی از حب و بغض و نفاق باشد، چیز بدی نیست و نباید از تکثر آراء و اندیشه ها هراس داشته باشیم.»

مطهری در ادامه برنامه در پاسخ به این سوال که در چه مواردی با دولت فعلی هم فکر نیستید، هم پاسخ داد:« من از سال 85 به نگاه فرهنگی این دولت انتقاد داشته و دارم. یک سال بعد از روی کار آمدن این دولت، احساس کردم نگاه فرهنگی دولت آنطور که ما فکر می کردیم نیست و به دوره اصلاحات شباهت دارد. از همان روزها گاهی حضوری و گاهی به صورت عمومی تذکراتی را به دولت گوشزد کردیم. از طرف دیگر از نظر کم توجهی به قانون به دولت انتقاد دارم. گاهی قانون مورد اعتنا قرار نمی گیرد و یا قانون را آنطوری که خودشان دوست دارند اجرا می کنند که این موضوع مورد نقد ماست.»

وی در مورد کارهای مورد تایید دولت هم گفت:« رسیدگی به نقاط دور افتاده و محرومان، ساده زیستی و نوع برخوردی که دولت با دنیای غرب دارد، قابل تحسین است. صلابتی که دولت در مواجهه با آمریکا، اسرائیل و دنیای غرب دارد موردی است که قابل ستایش است.»

مطهری افزود:« من هم با آقای احمدی نژاد و هم با آقای مشایی به صورت مستقیم و خصوصی گفت و گو داشته ام اما احساس کردم این دوستان به افکار خودشان اعتقاد دارند و بعید است که بتوان در آن ها تغییر روش ایجاد کرد.»

نماینده مردم تهران در مجلس در مورد انتقادات خود به دولت سازندگی و اصلاحات هم یادآور شد:« در دوره سازندگی، فضای انتقاد زیاد باز نبود و کمتر کسی جرات می کرد نسبت به رئیس جمهوری انتقادی داشته باشد. البته آقای هاشمی فرد انتقاد پذیری بودند و مخصوصاً به صورت خصوصی انتقادات را به خوبی می پذیرفتند. اما چون فضا برای انتقاد صریح از مسولین عالی کشور فراهم نبود، شاید ایشان هم از انتقادعلنی دلگیر می شدند. این انتقاد به دولت سازندگی وجود داشت و شاید همین فضا باعث شد که از دولت آقای خاتمی استقبال شود. در دروه اصلاحات فضا باز شد و به راحتی می شد از رئیس جمهور استقبال کرد. رئیس جمهور انتقاد پذیر بود اما در حوزه فرهنگ مشکلاتی در نگاه های فرهنگی وجود داشت که به شخصه مقالات و اظهار نظرهای زیادی در این مورد داشتم.»

مطهری در ادامه برنامه در مورد رای خود در سال 84 هم گفت:« سال 84 بنده به آقای احمدی نژاد رای دادم. البته دلیل رای ندادنم به آقای هاشمی این بود که بنده خودم به ایشان توصیه کرده بودم که کاندید نشوند. دلیل ام هم همان تز ِ شهید مطهری بود که می فرمودند روحانیون پست های دولتی را اشغال نکنند، مگر به ضرورت و اضظرار!»

فرزند شهید مطهری در مورد دلیل رای ندادن به میرحسین موسوی در انتخابات سال 88 هم اظهار داشت:« قبل از انتخابات 88 مصاحبه ای با روزنامه اعتماد ملی داشتم که در آن مصاحبه گفتم بین آقای احمدی نژاد و آقای موسوی اگر قرار باشد به یک نفر رای بدهم، به آقای احمدی نژاد رای خواهم داد. در هر صورت من آقای مهندس موسوی را یک مقدار روشنفکر می دانم و فکر می کنم ایشان متاثر از آثار دکتر شریعتی و دکتر پیمان هستند و شاید یک نگاه روشنفکرانه به روحانیت داشته باشند.»

مطهری در پایان برنامه در مورد انتخابات ریاست جمهوری یازدهم هم گفت:« من معتقدم که اگر کاندیداهای استخوان دار و با تجربه باید بتوانند وارد صحنه شوند و اصلاح طلبان هم حضور فعالی در انتخابات داشته باشند، به طور ناخودآگاه شور و هیجان خوبی در مورد انتخابات یازدهم ریاست جمهوری ایجاد خواهد شد. اگر کاندیداهایی در صحنه باشند که در چهارچوب قانون اساسی خواستار تغییر وضع موجود باشند و در طرف مقابل نامزدهایی حضور داشته باشند که حفظ وضعیت فعلی را خواستار باشند، شور و هیجان خوبی در کشور ایجاد می شود و در نتیجه مشارکت مردم خیلی بالا خواهد بود.»

وی افزود:«خواص باید طوری عمل کنند که فضا زیاد پر تنش نشود. از طرف دیگر نباید افراد را تخریب کنند و برای رسیدن به قدرت از هر وسیله ای استفاده نکنند. مهم ترین کاری که خواص در مدت باقی مانده به انتخابات باید انجام دهند، آگاهی بخشی به مردم است.»