از سوی مدرسه مطالعات عالی علوم انسانی پاريس صورت گرفت؛ توصيه ترجمه "جامعه شناسی خودمانی" به ناشران فرانسوی

کتاب جامعه شناسی خودمانی تاليف حسن نراقی از طرف مدرسه مطالعات عالی علوم انسانی پاريس، برای ترجمه به عنوان يکی از سی کتاب معتبر در حوزه علوم انسانی، به ناشران فرانسوی معرفی شد.

خانم ميشل لکلرک پژوهشگر مدرسه مطالعات عالی علوم انسانی در پاريس ( يکی از معتبرترين و قديمی ترين مراکز تحقيق علوم انسانی پاريس)، رياست گروه پژوهشی " مشکلات ترجمه متون علوم انسانی" را به عهده دارد. ايشان از دکتر حسن مکارمی ، روانکاو و پژوهشگر در دانشگاه سوربن پاريس ، دعوت کرد تا با همکارانش در انجمن روانپژوهان, تجربه تلاش خود در ترجمه کتاب " تلويزيون ژاک لکان "را با پژوهشگران اين مدرسه در ميان بگذارد. اين آشنايی، برای نخستين بار خانم ميشل لکلرک را متوجه وسعت کار نشر و ترجمه در ايران کرد و درخواست کرد که در شماره آينده، کتاب توصيه به ناشران فرانسوی ، کتابی نيز از ايران معرفی شود. هر ساله مدرسه مطالعات عالی علوم انسانی، کتابی منتشر می کند که در آن حدود سی کتاب معتبر چاپ شده در حوزه علوم انسانی را معرفی کرده و برای ترجمه و انتشار به ناشران فرانسوی پيشنهاد می کند.

دکتر حسن مکارمی پس از جستجوی چند ماهه و مشورت با دگر پژوهشگران کتاب "جامعه شناسی خودمانی "، نوشته آقای حسن نراقی را پيشنهاد کرده و در مقاله مفصلی اين کتاب را معرفی می کند. پس از انتشار اين مقاله نشريه وزين " بوکس " که در مورد معرفی بهترين کتابهای ماه در پاريس به چاپ می رسد، درخواست می کند تا مقاله معرفی کتاب مزبور را در شماره ماه می امسال چاپ کند.

دکتر حسن مکارمی در اين مقاله در مورد چرايی انتخاب کتاب "جامعه شناسی خودمانی" می نويسد:
" سنت سخن گفتن از روحيات ما ايرانيان به هرودوت تاريخ نگار يونانی باز می گردد. در قرون وسطی ، شرق شناسان و در دوقرن اخير، متفکرانی چون ، آخوندزاده، جمالزاده و مهدی بازرگان در اين ميدان قلم زده اند. مقارن پايان جنگ بين عراق و ايران دوباره موجی از متفکرين ايرانی هويت و "که هستی" ما را به چالش کشيدند. هر کدام از اين کتاب ها ميتوانند درک ايرانيان در آينه خود را معرفی کنند.در سال ٢٠٠١، حسن نراقی "جامعه شناسی خودمانی" را منتشر می کند که به دفعات گوناگون تجديد چاپ می شود. او در ابتدای کتاب هشدار می دهد که هرگز حقيقت را قربانی وجاهت نمی کند. کتاب در ١٨ فصل، طيف گسترده ای از موضوعاتی چون ، احساس مسئوليت و تعهد ، آشنايی ما با تاريخ خودمان، توجه ما به قهرمانان ...را اغلب بر اساس داده های رسمی ثبت شده مطرح می کند. کتاب همچنين بر موفقيت های فردی ايرانيان در زمينه های هنری و علمی اشاره دارد. نثر کتاب زبانی ساده دارد، پر از مثال، شعر و ضرب المثل است، اين کتاب چون آيينه ايست که انسان پخته ای که کشورو فرهنگ خود را دوست دارد، تلاش می کند تا هموطنان خود را بيدار کند.هم زمان به خواننده خارجی اجازه می دهد تا به گونه ای پويا در جريان تنوع غنی جامعه ايران، سردرگمی های آن و آنچه در پيش روی دارد، قرار بگيرد. من بر اين باور دارم که خواندن اين کتاب به پژوهشگران و ناظران خارجی امکان شناخت بيشتر مردم ايران و حاکمان شان را خواهد داد."