یکشنبه 20 مرداد 1392   صفحه اول | درباره ما | گویا

گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


بخوانید!
پرخواننده ترین ها

تبدیل کمیسیون های تخصصی مجلس به کابین های تفتیش عقاید!

خبرهای رسیده از کمیسیون های مجلس شورای اسلامی حکایت از تبدیل این کمیسیون ها به کابین های تفتیش عقاید دارد.

به گزارش عصرایران، در پی اعلام کابینه پیشنهادی دولت یازدهم، کمیسیون های مجلس شورای اسلامی، طبق وظیفه و روال، از وزرای پیشنهادی معرفی شده دعوت می کنند با حضور در مجلس، برنامه های خود برای اداره وزارتخانه ها را مطرح و به سؤالات مربوط به آن پاسخ دهند.

با این حال برخی نمایندگان، به جای نقد و بررسی برنامه های وزرا ، کمیسیون های تخصصی را تبدیل به کابین های تفتیش عقاید کرده اند و به وزرای پیشنهادی اعلام می کنند که اگر به سوالات شان ، پاسخ های دلخواه آنان را ندهند، از رأی اعتماد خبری نیست!

این نمایندگان که در طول سال های اخیر به تندروی و تعلق خاطر به حلقه های خاص شهره شده اند، از وزرای پیشنهادی می خواهند نظرشان را درباره هاشمی و خاتمی بگویند یا به جای پرسشگری از برنامه های وزرای پیشنهادی ، از آنان می خواهند تحلیل خودشان را از اتفاقات بعد از انتخابات سال 88 بیان کنند یا دیدگاه شان را درباره موسوی و کروبی اعلام کنند و بگویند مقصر حوادث سال 88 چه کسانی بوده اند؟!



تبليغات خبرنامه گويا

advertisement@gooya.com 



این رویکرد که البته با مخالفت برخی دیگر از نمایندگان مانند علی مطهری مواجه شده ، کارکرد کمیسیون های مجلس را از یک نهاد تخصصی به کابین های قرون وسطایی تفتیش عقاید تقلیل داده و محملی برای انتقام گیری جریان شکست خورده در انتخابات اخیر از دولت جدید و باجگیری سیاسی شده است.

این که اگر یک وزیر پیشنهادی ، درباره افراد و اتفاقات سیاسی ، تحلیلی «دقیقاً منطبق با فلان طیف سیاسی مجلس» نداشته باشد باید از فهرست کابینه خط بخورد، ولو این که شایستگی وزارت را دارد، خیانتی است که متأسفانه برخی «ظاهرالصلاح»ها ، علناً مرتکب آن می شوند.

باید از این آقایان پرسید که آیا دیدگاه مثلاً وزیر پیشنهادی نفت درباره هاشمی و خاتمی مهم است یا عقب ماندگی پروژه ملی عسلویه و جلو افتادن قطر از ایران در برداشت گاز از میدان های مشترک؟

آیا این که وزیر آموزش و پرورش چه تحلیلی از اتفاقات چهار سال پیش دارد مهم است یا جان فرزندان مردم که مدام قربانی سوء مدیریت ها می شود؟

آیا نظرشخصی وزیر کار درباره این که چه کسانی مقصر اتفاقات سال 88 بوده اند مهم است یا سروسامان دادن به صدها بنگاه اقتصادی زیر مجموعه این وزارتخانه که به لطف سیاست های خانمانسوز دولت های نهم و دهم، عمدتاً زیان ده شده اند و خاک سیاه نشسته اند؟

بدیهی نمایندگانی که از بحث های تخصصی سر درنمی آورند و در عین حال از نتیجه انتخابات نیز به طور آشکاری عصبی اند، چیزی جز یک سری بحث های کلیشه ای و نخ نما شده برای طرح در کمیسیون های تخصصی، نداشته باشند و البته همچنان به عنوان «کاسبان فتنه» ، به کار و کسب شان ادامه دهند و توجهی نداشته باشند که اوضاع نه چندان مساعد کشور، به ویژه در حوزه های اقتصادی ، نیاز به مردان کارکشته دارد، نه شعارگویانی نظیر آنانی که در سال های اخیر بر سر کار بوده اند و کارنامه شان هم پیش رویمان است.

بعد از تحریر:

اصل 23 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران (که احتمالاً باید نمایندگان برای یک بار هم که شده آن را خوانده باشند: «تفتیش عقاید ممنوع است و هیچ‌کس را نمی‌توان به صرف داشتن عقیده‏ای مورد تعرض و مؤاخذه قرار دارد.»


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 
Copyright: gooya.com 2016