جامعۀ جهانی بهائی خواستار محاکمۀ قاتل يا قاتلان عطاءالله رضوانی شهروند بهائی ايرانی شد

کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران ـ نيويورک - جامعۀ جهانی بهائی روز گذشته با انتشار بيانيه‌ای اعلام کرد قتل يک بهائی سرشناس در روز شنبه در شهر بندرعباس، در جنوب ايران، بايد به عنوان يک جرم ناشی از نفرت بررسی و فوراً مورد رسيدگی قرار گيرد. در اين بيانيه همچنين از حسن روحانی خواسته شده است که به تعهد خود برای تامين حقوق بشر عمل کند: «دولت رئيس جمهور حسن روحانی که به تازگی استقرار يافته، اکنون گزينۀ روشنی دارد. يا با ادامه به روش پيشينيان خود، بگذارد چنين رويدادهايی در مصونيت قضائی انجام شوند و به جهان نشان دهد که هيچ چيز تغيير نکرده است؛ يا تعهدش را به بر پا داشتن عدالت و تأمين حقوق بشر برای همۀ ايرانيان به نمايش بگذارد.»

بانی دوگال، نمايندۀ ارشد جامعۀ جهانی بهائی در سازمان ملل متّحد، گفت: «تقريباً شکی نيست که قتل آقای عطاءالله رضوانی با انگيزۀ تعصّب دينی انجام شده است. بنابراين لازم است که حکومت در بالاترين رده ها خود، به موجب وظايف بين المللی‌اش، بدون تأخير به اين مسئله رسيدگی کند.»

وی ادامه داده است: «در سال های اخير، روحانيون و مقامات ايران، با استفاده از منبر و رسانه های مورد حمايت دولت، در صدد ايجاد جوی از نفرت عليه بهائيان بودهاند.»

جامعه جهانی بهائی در بيانيه خود نوشته که گزارش های رسيده از ايران حاکی از آن است که آقای رضوانی توسط مهاجمان از پشت سر مورد اصابت گلوله قرار گرفته است. ظاهراً او را مجبور کرده‌اند تا در محل خلوتی در نزديکی ايستگاه راه آهن در حومۀ بندرعباس رانندگی کند. پس از اين که او روز شنبه به خانه بازنگشت روز يکشنبه جسدش پيدا شد: «قتل آقای رضوانی پس از مجموعه رويدادهايی صورت گرفت که ظاهراً با هدف مجبور کردن او و خانوادهاش به ترک شهر طراحی شده بود. او اخيراً از سوی عاملان وزارت اطلاعات تحت فشار قرار گرفته بود و به تحريک آن ها از کاری که در سازمان تصفيه آب داشت برکنار شد و افراد ناشناسی هم تماس های تلفنی تهديدآميز با او گرفته ميشد. در پس‌زمينۀ همۀ اين وقايع، حملات منبری روحانيون محلی به بهائيان در چندين سال گذشته قرار دارد.»

«جامعه جهانی بهائی» می‌گويد از سال ۱۳۸۳ (۲۰۰۵) در ايران، حداقل ۹ بهائی به قتل رسيده يا در شرايط مشکوک درگذشته اند و ۵۲ نفر ديگر مورد تهاجم فيزيکی از سوی عاملان حکومت و مأموران لباس شخصی يا مهاجمان ناشناس قرار گرفته اند؛ همۀ اين رويدادها بدون پيگرد مانده است.

خانم دوگال ضمن اشاره به اين که بازماندگان او يک همسر و دو فرزندش هستند، گفت: «آقای رضوانی فردی شناخته شده و مورد احترام شهروندان عادی بندرعباس و به امانت و خدمت به ديگران معروف بود.»

او افزود: «اما نيروهای بدخواه به دنبال بيرون راندن او از شهری بودند که او تنها می خواست به آن خدمت کند، بدخواهی آن ها سرانجام به مرگ نابهنگام او منجر شد.»