نامه سرگشاده جمعی از مردم سیستان و بلوچستان به رئیس سازمان حفاظت محیط زیست درباره درياچه هامون

سرکار خانم دکتر معصومه ابتکار
معاون محترم رئيس جمهور و رييس سازمان حفاظت محيط زيست
موضوع: دعوت برای ديدار از ريگزار هامون

خبر ارائه لايحه حفاظت از تالابهای کشور از جمله درياچه هامون در کنار تالاب های، هورالعظيم، بختگان، پريشان و ميقان آنهم در آينده، اگرچه مسرت بخش است اما متاسفانه برای هامون بمثابه نوشدارو بعد از مرگ سهراب می باشد. در مورد درياچه هامون در استان سيستان و بلوچستان ما حتی شاهد بظاهر همدردی های رايج کلامی و لفاظی های متداول مسئولين نظير "دلسوزی برای مردم محروم و رنج کشيده استان "و غيره نيز نبوديم. اين در حالی است که حدود دو ماه پيش حضرتعالی بلافاصله در دومين روز کاری خود با هليکوپتر از درياچه اورميه بازديد نموده و در نخستين جلسه رسمی کابينه يازدهم که در بيست و هفتم مرداد ماه برگزار شد تصميم به تشکيل کارگروه نجات درياچه اروميه گرفته شد، کابينه ای که بيشترين درصد آراء را در سطح کشور از همين استان محروم و رنج ديده کسب نمود ، اما نمی دانيم چرا صدای مظلوميت آن هرگز به گوش دولتمردان و زنان در تهران نمی رسد؟ دولت تدبير و اميد بيشترين آراء را از سيستان و بلوچستان کسب می کند اما اولين اقدام آن تشکيل کارگروه نجات درياچه اروميه می باشد که خود اقدام بجا و برحق است. اما در مورد هامون چی؟ براستی دليل تبعيض بين اروميه و هامون چيست؟ آيا اين به دليل فاصله طولانی تا تهران است که شما زجرناله های هامون را از زير خروارها شن و ماسه نمی شنويد؟

نابودی هامون قتلی بود تدريجی که حتی قبل از دولت اصلاحات آغاز شد و در طی ٨ سال گذشته شتابی مرگبار يافت. قتلی که مسببين اصلی آن دولت افغانستان و نهادهای مختلف دولت ايران از جمله سازمان حفاظت محيط زيست، وزارت خارجه، وزارت نيرو و وزارت جهاد کشاورزی در کنار عوامل تغيير اقليم و خشکسالی هستند. اميدواريم حضرتعالی و بقيه مسئولين محترم هر چه زودتر برای بازديد ديرهنگام از اين قتلگاه غم انگيز قدم رنجه فرموده و از نزديک شاهد ويرانی و آوارگی دهها هزار سيستانی باشيد که از هستی ساقط شده اند. افغانستان با نقض سالانه حدود ۸۲۰ ميليون متر مکعب حق آبه درياچه هامون باعث مرگ تدريجی آن شد، و ظاهرا دولتمردان ايران کوچکترين اعتراضی در اين مورد نکردند. حتی در اوايل دی ماه ١٣٨٩ که جمهوری اسلامی انتقال مواد سوخت توسط ١٦٠٠ تانکر به افغانستان را متوقف نمود. در آن زمان مارشال محمد قسيم فهيم، معاون اول رئيس جمهوری افغانستان بلافاصله به ايران آمد و با جناب آقای محمدرضا رحيمی، معاون رئيس جمهورايران ديدار نمود. اعتراض ايران فقط نسبت به دسترسی نيروهای ناتو به سوخت ترانزيتی از طريق ايران بود و بس ! هيچ صحبتی در مورد حقابه درياچه هامون به ميان نيامد. همانگونه که در رژيم گذشته نيز منافع مردم سيستان قربانی خودکامی ها شد. خودکامی هايی که حتی وزير دربار رژيم گذشته به آن لقب "خيانت" داد بود.

متاسفانه نمايندگان مجلس از سيستان که مديون مالی مافيای سوخت ترانزيتی در زابل و زاهدان هستند دغدغه های ديگری دارند، و مرگ تدريجی هامون در اولويت های آنها قرار ندارد. در نتيجه آنها نيز سکوت را پيشه نمودند. شکوه ها و ناله از مرگ هامون، از بی مهری مسئولين و از درماندگی ما هزاران سيستانی بی پناه فراوان است. اما شرح اين هجران و اين خون جگر را می گذاريم تا وقت دگر. وقتی که دولت تدبير و اميد تصميم بگيرد که حداقل يکی از مسئولين از جمله حضرتعالی را برای شنيدن ناله های محرومين و فاتحه خواندن بر سر مزار هامون به استانی بفرستد که بيشترين رای را به آن داده است. در اين لحظات واپسين هامون مستحق يک ديدار می باشد. بنابراين در اسرع وقت چشم براه شما هستيم.

جمعی از مردم سيستان و بلوچستان
يکشنبه ١٤ مهر ١٣٩٢