نارواداری با تفاوت‌ها، همدستی با حکومت تماميت‌گرا است، گزارش مراسم روز جهانی حقوق بشر ويژه دگرباشان جنسی در آخن (آلمان)

ره‌آورد ـ کانون ره‌آورد اين بار مراسم روز جهانی حقوق بشر را در محل کارخانه قديمی سوزن‌سازی شهر آخن که اکنون به يک مرکز فرهنگی بزرگ تبديل شده، برگزار کرد. اين کارخانه سال ۱۹۱۱ ساخته و در سال ۲۰۰۴ به سبب ورشکستگی سنگين بسته شد. شهرداری شهر آخن اين کارخانه را پس از بازسازی برای برگزاری مراسم و نمايشگاه‌ها در اختيار کانون‌ها و انجمن‌های مختلف شهر قرار داده است.

برنامه روز جهانی حقوق بشر به دگرباشان جنسی اختصاص داشت و شامل دو بخش نمايش فيلم «رانده از ايران» و سخنرانی رضا کاظم‌زاده بود.

پس از خواندن بيانيه کانون و معرفی کوتاهی از فريد حائری‌نژاد، کارگردان فيلم مستند «رانده از ايران»، اين فيلم تاَثيرگذار، به نمايش درآمد.

متن بیانیه کانون ره‌آورد را با کليک اينجا بخوانيد

مستند ۶۲ دقيقه‌ای به‌زيبايی نشان می‌داد که چگونه حقوق همجنسگرايان، دوجنسيتی‌ها و تراجنسيتی‌های ايرانی نه تنها از سوی حکومت ايران و قوانين کشوری آشکارا نقض می‌شود بلکه ناآگاهی جامعه‌ی ايرانی به‌ويژه در نهاد خانواده‌ به‌عنوان کوچک‌ترين نهاد جامعه و مجموعه‌ی پيچيده‌ای از باورهای ريشه‌دار و روابط اجتماعیِ سنتی و جان‌سخت، خود از موانع اصلی در به‌رسميت شناختن هويت و حقوق دگرباشان جنسی به‌شمار می‌روند.

در ادامه برنامه و پس از يک تنفس کوتاه رضا کاظم‌زاده، روان‌شناس ايرانی ساکن بلژيک به سخنرانی در مورد «بازنمايی اجتماعی همجنسگرايی در فرهنگـ» پرداخت.

آقای رضا کاظم‌زاده، روان‌شناس بالينی و فارغ‌التحصيل دانشگاه آزاد بروکسل، چهره‌ای آشنا در شهر آخن می‌باشد و تاکنون در چندين برنامه کانون ره‌آورد شرکت داشته است.

ايشان ضمن انتشار مقاله‌های گوناگون و ده‌ها مصاحبه‌ در نشريات، راديوها و سايت‌های ايرانی، کتاب‌های «ادبيات، فرهنگ و جامعه از منظر روان‌شناسی» و «روان‌کاوی بوف کور» را در خارج از ايران منتشر کرده و چندين بار در برنامه تلويزيونی «پرگار» بی‌بی‌سی فارسی شرکت کرده‌اند.

آقای کاظم‌زاده در سخنرانی خود به بررسی تاريخی ـ تطبيقی پديده همجنسگرايی در فرهنگ اروپايی و ايرانی پرداخت و در دو بخش موضوع همجنسگرايی را در فرهنگ اروپايی و ايرانی بررسی کرد.

رضا کاظم‌زاده

رضا کاظم‌زاده در آغاز سخنرانی خود گفت: "حکومت‌های تماميت‌گرا جامعه را به بخش‌های مختلف تقسيم می‌کنند و از بخش اکثريت جامعه (به‌عنوان همدستان خود) بر عليه اقليت جامعه استفاده ابزاری می‌کنند. برای مثال از مردان بر عليه زنان، از شيعيان بر عليه بهاييان يا سنی‌ها، از دگرجنسگرايان بر عليه همجنسگرايان."

وی با تأکيد بر نياز چنين حکومت‌هايی به "تمرکز" و "کنترل بيشتر" جامعه و مردم، گفت "همدستان بودن اکثريت جامعه" می‌تواند حتی ناآگاهانه صورت گيرد.

او سپس به بررسی تاريخی همجنسگرايی در يونان و روم باستان و پس از آن در اروپا پس از پيدايش مسيحيت و در قرون وسطی تا قرن نوزدهم پرداخت. او گفت مسئله جنسی به ۳ بخش تقسيم می‌شود:
۱. رانش جنسی يا کشش جنسی نسبت به ديگری
۲. هدف رابطه جنسی، بقای نسل
۳. موضوع جنسی: رانش جنسی به سوی چه کسی هدايت می‌شود (همجنس يا دگرجنس)

او اضافه کرد در يونان باستان رانش جنسی و افراط نکردن در مسايل جنسی مطرح بوده است و نه موضوع جنسی. در روم باستان پديده همجنسگرايی وجود داشته است و همجنسگرا و دگرجنسگرا در برابر قانون از حقوق مساوی برخوردار بودند.

در اوان مسيحيت و در متون آن همجنسگرايی تکفير نشده است. از اوايل قرن دوازدهم ميلادی همجنسگرايی محکوم می‌شود و در اروپا قوانين سختی بر عليه آن وضع می‌شود. در قرن نوزدهم ميلادی همجنسگرايی به‌عنوان يک بيماری موضوع تحقيق بسياری از پزشکان و روان‌شناسان قرار می‌گيرد.

به‌گفته وی، ادبيات ايران، يونان و ترکيه بزرگ‌ترين توليدکنندگان ادبيات همجنسگرايی بوده‌اند. در اشعار بسياری از شاعران ايرانی از قبيل فرخی سيستانی، سعدی، حافظ، عطار و رودکی از عشق به همجنس سخن رفته است و همجنسگرايی در ميان صوفيان هم رواج داشته است. پس از مشروطيت و استقرار حکومت رضاشاه اين بخش از ادبيات ايران حذف شد.

رضا کاظم‌زاده همچنين گفت نظام اخلاقی اسلام معتقد است که تفاوت ميان دو جنس نبايد مخدوش شود و دو جنسی بودن را تحمل نمی‌کند. ۴ گروه از نظر اسلام لعنت شده اند: مردانی که خود را شبيه زنان می‌کنند؛ زنانی که خود را به شکل مردان در می‌آورند؛ مردانی که با حيوانات رابطه جنسی برقرار می‌کنند؛ و مردانی که با مردان ديگر رابطه جنسی دارند.

در پايان رضاکاظم‌زاده به پرسش‌های حاضران پاسخ داد.

رضا کاظم‌زاده در پاسخ به يکی از اين سئوال‌ها که چرا بايد در شرايط کنونی به مسائل همجنسگرايان بپردازيم در حالی که مسائل مهم‌تری هست؟ گفت: "از زاويه حقوق بشری آزادی يکايک ما وابسته به آزادی اين اقليت‌ها است. اگر ما در مورد زندانيان سياسی برنامه بگذاريم، برای ما اعتبارآفرين است. اما اگر درمورد همجنسگرايان صحبت کنيم بايد هزينه بپردازيم. دشمن فرهنگی در اين مورد در درون هر يک از ما عمل می‌کند. اگر ما از حقوق همجنسگرايان دفاع نکنيم، رژيم می‌تواند به‌طور سيستماتيک به حقوق آن‌ها تجاوز کند. فرهنگی که نتواند تفاوت را تحمل کند، ما را تبديل به انسان‌های همدست حکومت تماميت‌گرا می‌کند."

به‌اعتقاد برخی از شرکت‌کنندگان حاضر، اين برنامه از برنامه‌های بسيار روشنگرانه کانون ره‌آورد بود که هم شناخت از حقوق همجنسگرايان و هم آشنايی با مشکلات و رنج‌های اين بخش از جامعه ما را بيشتر می‌کرد.