فراخوان حشمت اله طبرزدی از زندان به مناسبت ۲۲ بهمن برای گسترش مبارزات مدنی

مهندس حشمت اله طبرزدی دبير کل جبهه دموکراتيک ايران و سخنگوی همبستگی برای دموکراسی در ايران طی پيامی از درون زندان برای ادامه و تشديد مبارزات در سطحی جهانی تاکيد مجدد نموده است . با نزديک شدن ۲۲ بهمن که ياد آور به قدرت رسيدن رژيم مستبد جمهوری اسلامی است، مقاومتهای ضد استبداد مذهبی حاکم بر ايران در سراسر جهان شدت يافته و فعالان سياسی، مبارزان، و تلاشگران حقوق بشری در روزهای ۲۲ الی ۲۷ بهمن بر محور خواسته هايی که نياز کنونی جنبشهای مردم ايران را بيان ميکند، مشارکت اعتراضی خود را بصورت اکسيونهای عملی در ميادين شهرهای جهان و در مقابل سفارت خانه های جمهوری اسلامی بعمل تبديل خواهند کرد. مشارکت هموطنان ما در کشورهای جهان در حمايت از خواسته های مرحله ای مردم ايران که درچهار مورد مشخص و از سوی مبارزان داخل کشور تعيين شده است، گام نخستين حمايت و تقويت مبارزات در داخل کشور است. اين چهار خواسته محوری شامل:

يک - حمايت و دفاع از ازادی زندانيان سياسی، مبارزانی که بخاطر دفاع از آزادی و حقوق مردم ايران توسط جمهوری اسلامی به بند کشيده شده اند.

دو- نفی و محکوميت عمل شنيع و ضد انسانی اعدام: کشتار وسيع و بيرحمانه ای که تنها در قاموس جمهوری اسلامی و حکومتهای ضد بشر امکان ارتکاب آن وجود دارد.

سه- دفاع از مردم ستمديده بخاطر وضعيت سخت معيشتی آنان که محصول سياستهای ضد ملی جمهوری اسلامی است.

چهار- نه به حجاب اجباری: که بدليل فرهنگ تحميلی دين سياسی همراه با سرکوب وحشيانه بر عليه زن ايرانی توسط جمهوری اسلامی نيمی از جمعيت کشور ما از برابری در حقوق و حق انتخاب پوشش محروم شده است.

اين مجموعه الگوی مبارزات عملی در مرحله کنونی پاسخی است به خواست تاريخی درون کشور.

حشمت اله طبرزدی که قبل از دستگيری مجدد اخير، بمدت يکسال بطور موقت از زندان ازاد شده بود، به اقدامات ضروری درجهت سازماندهی مبارزات در داخل و برون مرز مبادرت نمود. ايشان جبهه دموکراتيک ايران در برون مرز را با همکاری اعضای سابق و اعضای جديد سازماندهی کرده و راهکارهای ضروری برای ادامه و تقويت مبارزات که از مجموعه نظرات مبارزان داخل حاصل شده بود را به جبهه برون مرز ابلاغ نمود.

بر اين اساس، مرحله نخست مبارزات، بصورت هماهنگی عملی نيروها و جريانات سياسی برون مرز، از حالت مجازی و صوری به شکل مبارزات عملی و اکسيونی تبديل شده است. به اين ترتيب فاز مبارزات عملی در خارج از کشور، اهداف مهمی را که در مسير حرکت نيروهای مختلف سياسی و حقوق بشری قرار دارد، روشن ساخته است. تدوين چهار خواست محوری مرحله ای توسط مبارزان داخل، در صورتی که بصورت عملی پيگيری شود، هدف اتحاد و همبستگی بين نيروهای دموکراسی خواه و سکولار در داخل و خارج از کشور را دنبال خواهد کرد، بدين مضمون که تمام نيروهای سياسی از نحله های مختلف و با نگرشهای متفاوت، خواهند توانست ضمن مستقل بودن در فکر و برنامه های عملی، بر بستر هماهنگی عملی از نظر زمانی به نتيجه همبستگی رسيده و جريان گسترده ای را در تقابل با استبداد مذهبی حاکم بر کشور ساماندهی نمايند. بديهی است که جبهه دموکراتيک ايران برون مرز، تنها به نقش کمک رسانی خود ادامه داده و خود بعنوان يک عضو کوچک در کنار بقيه جريانات به مبارزات مشترک ادامه خواهد داد. بر اساس تجربه در برون مرز، اثبات گرديده است که ايجاد هر نوع تشکل مرکزی مشترک، با هر نوع توافق، ميثاق و يا تفاهم نامه، نه تنها به اتحاد تشکيلاتی جريانات مختلف کمکی نميکند، بلکه امکان ايجاد شکاف در ميان نيروها و جريانات سياسی همسو را هر چه بيشتر افزايش خواهد داد، تجربه ای که تا کنون در خارج از کشور نتيجه ای از آن حاصل نشده است. لذا تمامی تلاشها در حوزه عملی مشترک و يا غير مشترک، اما بصورت هماهنگ، در کشورهای جهان ادامه خواهد يافت. آنچه بر اهميت هماهنگی عملی ميفزايد، اهدافی است که بدنبال خواهد داشت. اين اهداف شامل:

الف- هماهنگ شدن نيروهای سکولار و دموکرات همسو و نه الزاما هم فکر در خارج از کشور .

ب- حمايت گسترده از خواستهای مرحله ای مردم ايران و رساندن صدای اعتراض آنها بگوش جهانيان، اين اقدامی است که از طريق آن، مردم درون کشور نسبت به حمايتهايی که از سوی هموطنان خارج از کشور صورت ميگيرد، احساس رضايت، همدلی و دلگرمی خواهند نمود.

ج- حمايتهای خارج از کشور از مبارزان داخل کشور، انگيزه مقاومت جنبشتهای درونی را تقويت کرده و جامعه را برای آغاز حرکتهای اعتراضی بر عليه حکومت مستبد مذهبی تقويت ميکند.

بديهی است تمامی نيروهايی که هدفشان مبارزه برای حمايت از مبارزان سکولار و جنبش دموکراسی خواهی در داخل کشور است، در برنامه خود برای مقابله با استبداد به جنبشهای اجتماعی سياسی تکيه ميکنند، از جنبش ميگيرند و به جنبش ميدهند، يعنی يک تبادل منطقی که ميان مبارزان سياسی درون و بيرون مرز بوجود خواهد آمد. شواهد امر حاکی از اين واقعيت است که تا کنون در تاريخ مبارزات ضد استبداد دينی بيش از سه دهه ارتباط بين مبارزان درون و برون مرز تا به اين حد دامنه دار نبوده است. اين ارتباطات مرهون تلاشهای حشمت اله طبرزدی و ديگر مبارزانی است که همچنان در مسير مبارزات استوار ايستاده اند.

يکی از مهمترين نکات پيوند بين مبارزات داخل و خارج از کشور، طرح تلاشهای هماهنگ عملی بر اساس مطالباتی است که توسط مبارزان داخل مطرح شده است. اما تقليل اين طرح مبارزاتی، مطالبات اجتماعی- اقتصادی، به سطح تقاضا از حکومت، توسط برخی منتقدان، همانقدر ساده لوحانه و مضحک است که بپذيريم حکومت مطالبات کنونی را اجابت خواهد کرد. اين ديدگاه نشان داده است که از تجربيات مبارزات سياسی هيچ نياموخته است. بديهی ترين تجربه از اين حکومت فرتوت دينی که بجز نکبت و تيره روزی برای جامعه ايران به ارمغان نياورده است، اين است که جمهوری اسلامی به هيچ يک از خواسته ها و مطالبات گردن ننهاده و هيچگاه نيز به تامين خواست جامعه توجه ای نخواهد کرد.

بنا بر اين، طرح مطالبات و خواسته های چهار گانه، نه از سر تسليم، که بر اساس ضرورت حضور اقشار و طبقات اجتماعی در عرصه مبارزات ميدانی- سياسی است که طراحی شده است. اين تجربه مبارزاتی، اجتماعی سياسی تا کنون در تمام کشورهای جهان، بدوا از طرح مطالبات شروع و به حذف استبداد ختم شده است. کافی است نگاهی کوتاه به جنبش سبز سال ۸۸ در کشور خودمان و جنبش رو به اعتلای مردم ايران داشته باشيم، تا تفاوت فاز مطالباتی اوليه آنرا در تکامل مراحل اوج مبارزات، که رژيم اسلامی را با شعار مرگ بر نظام روبرو کرده است، ببينيم. نقش دوران ساز جامعه در ميادين مبارزات سياسی بطور طبيعی از مطالبات طبقه ای و قشری در طيفهای مختلف آغاز می شود، تا حکومتهای مستبد را با بی کفايتی و بی پاسخی مطلق روبرو ساخته و از عرصه سياست کشور بزير بکشاند. خوشبختانه اين فضای اميد بخش در ميدان مبارزه درون کشور وجود دارد که می‌‌بينيم ميدان مقاومت سياسی ايران مملو از جنبشهای اجتماعی با پتانسيل بالقوه و بالفعل و مبارزانی است که در هر عرصه اجتماعی در حال تلاش هستند.

مبارزان پيشرويی چون نسرين ستوده، دکترمحمد ملکی، امير انتظام، طبرزدی و دهها شخصيت برجسته سياسی ديگر، زندانيانی که از طيفهای مختلف اجتماعی وارد عرصه سياسی مقاومت شده اند، وکلای مبارز و شجاع و مدافع زندانيان سياسی، نظير محمد سيف زاده، سلطانی، .. جنبشهايی کارگری با نمونه های مقاومتگرانی چون رضا شهابی و دهها اتحاديه و سنديکا، جنبش دانشجويی، که رهبرانی چون مجيد توکلی و ضياء نبوی را در پيشانی خود دارد، جنبش معلمان، که نمونه هايی چون رسول بداقی را در زندان جمهوری اسلامی دارد و مجموعه ارزشمند فعالان سياسی، حقوق بشری، مانند همبستگی برای دموکراسی و حقوق بشر را داراست، عرصه مبارزه و مقاومت در حوزه اجتماعی و هنری جعفر پناهی هنرمند مسئول در مقابل مردم را که در حوزه هنر به يک مقاومتگر پر صلابت تبديل شده است و دهها هنرمند ديگر را با خود دارد، در جنبش ميليونی زنان، بزرگ زنانی چون نسرين ستوده را داراست که تاريخ صد ساله اخير ايران از چنين منش مبارزاتی زن ايرانی کمتر نشانی دارد و طبرزدی را بعنوان يکی از دموکرات ترين شخصيت های سياسی حال حاضر کشور دارد که در مبارزه و جدال شجاعانه رو در رو با استبداد مذهبی حاکم قرار گرفته است.

اکنون که فراخوان حشمت اله طبرزدی از زندان جمهوری اسلامی و ديگر مبارزان، از زندانی بنام ايران بگوش می رسد، جای بسی تامل برای همه ايرانيان خارج از کشور است، که به ندای اين عزيزان پاسخ مثبت دهند و بر شدت تلاشها و حمايت از مبارزات بر حق اين فداکاران و فرزندان ملت بيفزايند و با مشارکت و حضور هماهنگ خود، در اعتراضات ۲۲ تا ۲۷ بمهن اين ايام را به روزهای ضد استبداد دينی حاکم بر ايران و دفاع از مردم ايران تبديل نمايند.

زنده باد آزادی
گسسته باد زنجير استبداد
بر قرار باد دموکراسی در ايران
جبهه دموکراتيک ايران