نامه نسرين ستوده به زندانيان بند ۳۵۰:‌ شجاعت‌تان را تحسين می‌کنيم

نسرين ستوده، فعال حقوق بشر و وکيل دادگستری، در نامه‌ای به زندانيان بند ۳۵۰ اوين، ضمن اظهار تاسف از حادثه‌ی پنج‌شنبه خواهان رسيدگی دقيق و روشن شدن ابعاد فاجعه و شناسايی عاملان و آمران آن شد.

به گزارش جرس، وی در نامه‌ی خود با تاکيد بر اين که “مجازات چنين عمل وحشيانه‌ای توسط ماموران دولتی حبس است” آورده است: هر چند در ميان زندانيان بند ۳۵۰ يکی از شايسته‌ترين و شجاع‌ترين وکلای ايران، حضور دارد که قطعا راهنمايی‌های لازم را خواهد کرد، معهذا بسياری از اعضا ی جامعهٔ وکالت با افتخارآمادهٔ پذيرش وکالت زندانيانی هستند که مورد ضرب وشتم قرار گرفته‌اند و در راه انجام وظيفه از تهديد به بازداشت و لغو پروانه بيمی به دل راه نمی‌دهند.

متن کامل نامه نسرين ستوده به شرح زير است:

پسران، برادران و بزرگ مردان بند ۳۵۰

فاجعه‌ای که پنجشنبهٔ سياه بر شما رفت، اکنون به فاجعه‌ای ملی برای ايرانيان تبديل شده است. فاجعه‌ای که بر شما روزنامه نگاران رفت، چراکه ايران به يکی از بزرگ‌ترين زندان‌های شما تبديل شده است. فاجعه‌ای که بر شما فعالان کارگری رفته است. شما که سال هاست با ديدگاه‌های چپ زندگی کرده‌ايد و هويت خود را در آن قالب سامان داده‌ايد. فاجعه‌ای که بر شما اقليت‌های قومی و مذهبی رفته است. فاجعه‌ای که بر شما فعالان مدنی و دانشجويی رفته است. فاجعه‌ای که بر شما فعالان سياسی و اجتماعی و فعالان حقوق بشر رفته است. و فاجعه برای آن دسته از هموطنانمان که به نام جاسوسی به گروگان گرفته شده‌اند و از شرم يارای سخن گفتن ندارند.
بدانيد که همراه شما رنج برديم و اشک ريختيم و هزاران بار صحنهٔ خشونتی که بر شما روا داشتند را مرور کرديم و باز هم مرور کرديم و شجاعتتان را تحسين کرديم که تسليم عربده‌هايی نشديد که شما را به سکوت فرا می‌خواند و هنوز از بند بيرون نرفته بودند که ما را در دردی که می‌کشيديد شريک کرديد و ظلمشان را فرياد زديد. پا به پای شما و همراه شما به بهداری رفتيم و برگشتيم، از پله‌های بند بالا و پايين رفتيم، به بند انفرادی رفتيم، سر‌هايمان را تراشيديم و تعجب زده از دروغ‌ها نگاه‌شان کرديم. در حالی که يک ملت ۵ سال است با حالتی بهت آلود در انتظار آزادی زندانيان وجدان است، با خشونتی چنين گسترده پيام می‌فرستند که منتظر نباشيد.

پيام ما به خشونت گران موکدا آن است که: زندانيان سياسی را فورا و بدون قيد و شرط آزاد کنيد زيرا: محاکمهٔ آن‌ها نا‌عادلانه بوده است. حکم آن‌ها بر اساس درخواست بازجويان بی‌خردی بوده است که از استقلال قوه قضاييه و عدالت و برابری و آزادی بيان و حقوق بشر چيزی نمی‌دانستند. و بد‌تر از همه به دست قضاتی صادر شده است که مرعوب باز جو بوده‌اند. راستی چرا حبس‌های دو رقميشان را سه رقمی نمی‌کنند؟ باتو‌‌ن‌هايتان را محکم‌تر در هوا بچرخانيد، دروغ‌هايتان را بزرگ‌تر کنيد و هر آنچه به ذهن خشونت طلبتان می‌رسد، دريغ نکنيد. همهٔ اين‌ها قبلا آزمايش شده است، نتيجه نمی‌دهد. کمی تاريخ بخوانيد. به قول پسر عزيزم عماد بهاور: «۵ سال است ايستاده‌ايم.» سال هاست ايستاده‌ايم. درهای زندان را به روی ما بگشاييد، ما پشت در زندان‌ها در همين نزديکی‌ها به انتظار ايستاده‌ايم….. دوستان و هم بنديان سابق مجازات چنين عمل وحشيانه‌ای توسط ماموران دولتی حبس است. هر چند در ميان زندانيان بند ۳۵۰ يکی از شايسته‌ترين و شجاع‌ترين وکلای ايران، حضور دارد که قطعا راهنمايی‌های لازم را خواهد کرد، معهذا بسياری از اعضا ی جامعهٔ وکالت با افتخارآمادهٔ پذيرش وکالت زندانيانی هستند که مورد ضرب وشتم قرار گرفته‌اند و در راه انجام وظيفه از تهديد به بازداشت و لغو پروانه بيمی به دل راه نمی‌دهند. شايد از اين طريق به افکار عمومی که خواهان رسيدگی دقيق و روشن شدن ابعاد فاجعه و شناسايی عاملان و آمران آن است نيز پاسخی دقيق و روشن داده شود.

هم بندی سابق شما در بند زنان
نسرين ستوده