علی مطهری: با اصل ساپورت پوشيدن مخالف نيستم

علی مطهری می‌گويد هدفش از نشان‌دادن تصاوير زنان ساپورت‌پوش در مجلس اين بود که دولت بداند بايد نظارت کلی بر مساله حجاب داشته باشد. او می‌گويد می‌داند که هر حرفی بزند به مذاق يک عده خوش نمی‌آيد اما اين برايش مهم نيست،چون به حرفی که می‌زند اعتقاد دارد.

خبرگزاری آنا- اگر يکی از منتقدان سرسخت دولت يازدهم که نزديک به يک سال است راه و بيراه دولت را به بهانه‌های متعدد مورد هجمه قرار می‌دهند، ‌تصاوير زنان ساپورت‌پوش را در صحن علنی مجلس نشان می‌داد و بابتش از وزير کشور بازخواست می‌کرد، خيلی تعجب‌برانگيز نبود اما وقتی اين تصاوير به خواست علی مطهری در مانيتورهای بهارستان به نمايش درآيد، خيلی دور از ذهن نيست که با حجم زيادی از مخاطبان متعجب مواجه شويم. شگفتی آن گاه بيشتر می‌شود که به خاطر آوريم اين نماينده مجلس در ماه‌های گذشته بارها در دفاع از عملکرد دولت يازدهم به منتقدان آن يادآور بوده مواردی که امروز برايشان مهم شده است، در دولت قبل ريشه دارد. به همين خاطر از آنان پرسيده است چرا آن موقع سکوت کرده بودند؟

در همين راستا از علی مطهری سوال کرديم چه شد که در موضوع حجاب و عفاف که از يکسو ريشه در گذشته‌ها دارد و از سوی ديگر به جز وزارت کشور بيست‌ و چند نهاد ديگر در آن نقش دارند، از نقش وکيل مدافع دولت تبديل به دادستان شد؟

* وقتی ديدگاه‌های شما درباره حجاب و عفاف و نوع مواجهه شما با اين موضوع هر چند وقت يک بار مطرح می‌شود، به شدت در شبکه های اجتماعی بازخورد منفی پيدا می‌کند؛ در موارد متعدد برای بسياری از حاميان شما، اين سوال پيش آمده است که علی مطهری چگونه فردی است؟ به عبارتی برايشان قابل جمع نيست که چطور يک نفر می‌تواند درباره موضوعاتی، رويکردی کاملا متفاوت از بقيه دوستانش در پايگاه فکری‌ و سياسی‌ای که به آن تعلق دارد، داشته باشد و در موضوعاتی ديگر مانند مقوله حجاب،‌ موضعی ديگر بگيرد و مثلا حتی عکس زنان ساپورت پوش را در صحن علنی مجلس نشان دهد و با اصرار از وزير کشور بابت اين مساله سوال کند!

- اتفاقا حرف من اين است که اينها بايد با هم جمع بشود. علی مطهری فردی است که برای هرچيز بر اساس آموزه‌های دين اسلام موضع می‌گيرد. به همين‌خاطر گاهی ممکن است مواضعم خوشايند برخی باشد و زمانی ديگر، خوشايند افرادی باشد که در موردی ديگر،‌ منتقد موضع بنده بودند. در هر حال واقعيت آن است که جامعه دو بخش دارد، ممکن است يک بخش خوشش بيايد و بخشی ديگر پس بزند. مثلا وقتی ما حرفی درباره وضعيت حجاب در جامعه می‌زنيم حتما بخشی از طيف اصلاح طلب ناراحت می‌شوند يا وقتی از حقوق ملت و آزادی بيان حرف می‌زنيم بخشی از اصولگرايان ناراحت می‌شوند. يا مثلا درباره موضوع حصر آقايان موسوی و کروبی از وزير دادگستری سوال دارم که مطمئنم اين سوال هم به مذاق برخی خوش نمی‌آيد اما من کاری به خوشامد و بدآمد ديگران ندارم، چون حرف خودم را می‌زنم يعنی آنجا که تشخيص بدهم بايد حرفی بايد زده شود،‌ قطعا می‌گويم و اين را هم می‌دانم که برخی ناراحت می‌شوند اما خب چاره‌ای هم نيست؛ من به حرفی که می‌زنم اعتقاد دارم.

* اما درباره تصاوير زنان ساپورت‌پوش اين سوال برای افکار عمومی مطرح است که علی مطهری که خودش بارها در مسائل مختلف به منتقدان دولت فعلی متذکر شده است که اين ايرادهايی که می‌گوييد مربوط به دولت قبلی است،‌ چطور درباره وضع حجاب، وزير دولت را به مجلس می‌کشاند و سوال می‌کند آن هم وقتی که خودش بارها گفته نابسامانی حجاب در جامعه ربطی به دولت آقای روحانی ندارد و از سال‌ها قبل و در دولت آقای احمدی‌نژاد هم وجود داشته است؟ به هر حال ساپورت‌پوشی مد امسال نيست و حداقل ۴ سال است که مورد استفاده زنان و دختران جامعه ايران قرار دارد. برای همين اين سوال برای افکار عمومی مطرح است که هدفتان از نشان دادن آن تصاوير در مجلس چه بود؟ تصاويری که منجر به دادن کارت زرد به وزير دولتی شد که مورد حمايت شما هم قرار دارد.
- به هرحال وزير بايد به وظيفه‌اش عمل می‌کرد برای همين به مجلس فراخوانده شد.

* اما وزارت کشور فقط يکی از ۲۲ نهادی است که متولی موضوع حجاب و عفاف هستند.
- درست است ولی متولی هماهنگی همه آن دستگاه‌ها وزير کشور است. ستاد اجرای قانون حجاب و عفاف ، وزارت کشور است. حرف من اين بود فرض کنيد وقتی پديده‌ای که برخلاف پوشش اسلامی است در جامعه پيدا شد،‌ دولت وظيفه دارد؛ يعنی دولت نمی‌تواند بگويد خود مردم بايد بفهمند و فرهنگشان بالا بيايد. کار فرهنگی جای خود ولی دولت اينجا وظيفه دارد يعنی بايد مانع شود و اجازه ندهد که اين روند در جامعه رسميت پيدا کند. برای همين از وزير خواستيم که به کميسيون بيايد و در اين باره بحث‌های زيادی شد. حتی ما گفتيم که اگر شما بخشنامه کنيد که اين نوع پوشش را نمی‌پذيريد و ورود افراد با اين پوشش به ادارات دولتی ممنوع است،‌ ما سوالمان را پس می‌گيريم چون احساس می‌کنيم شما اقدامی می‌کنيد اما اين اتفاق نيفتاد.

* يعنی برای شما منع ورود به ادارات دولتی با داشتن اين نوع پوشش مهم و کافی بود يا اينکه خواستار ورود نيروی انتظامی به مساله هم بوديد؟
- بحث ما اين است که به طور کلی بايد يک نظارتی باشد حالا اينکه شکل اين نظارت چگونه باشد،‌ موضوع دوم است. بحث ما اين است که وقتی مردم احساس کنند دولت سر اين قضيه حساسيت دارد و مخالف اين کار است،‌ خود به خود ۵۰ تا ۶۰ درصد مشکل حل می‌شود. بحث ما اين بود که اين موضوع از سوی وزارت کشور اعلام و بخشنامه‌ای برای ادارات دولتی صادر شود.

* آقای دکترمطهری شما با دولتی مواجه هستيد که اعتقاد دارد با زور نمی‌توان مردم را به بهشت برد. از آن طرف تجربه هشت سال دولت اصولگرايی را داريم که به دفعات و در مقاطع مختلف از گشت ارشاد برای مواجهه با مقوله حجاب استفاده کرد اما خب همه اذعان دارند که اين کارها نه تنها نتيجه‌بخش نبود بلکه تبعات منفی هم داشت. برای همين اين سوال مطرح است که آيا شما خيلی آرمانی به مقوله حجاب و عفاف نگاه نمی‌کنيد؟
- من دارم حکم اسلام را می‌گويم. من می‌گويم آنجا که امر به معروف و نهی از منکر مستلزم اِعمال قانون و اقدام عملی باشد،‌ اين وظيفه دولت است و وظيفه مردم نيست؛ پس دولت نمی‌تواند از زير بار اين مسووليت شانه خالی کند. البته من نمی‌گويم که با هر نوع بدحجابی مقابله عملی شود يعنی نبايد با کوچکترين نقصی که در پوشش فردی وجود دارد،‌ برخورد عملی شود. ‌من می‌گويم بايد با اين موارد بسيار ناهنجار مثل همان ساپورت پوشيدن که باب شده است، برخورد شود؛ اينجا دولت نمی‌تواند سکوت کند.

* خب حالا همان سوال اول دوباره طرح می‌شود که ساپورت حدود ۴ سال است که استفاده می‌شود و حتی اکنون علاوه بر خانمها،‌ برخی آقايان هم از اين پوشش استفاده می‌کنند!
- نه چهار سال نيست؛ شايد يک سال بيشتر نباشد که در جامعه باب شده است. به علاوه ما نمی‌گوييم اصل ساپورت پوشيدن اشکال دارد؛ يکی با مانتويی که تا پايين زانوست ساپورت می‌پوشد و کسی هم نمی‌تواند به آن ايراد بگيرد؛ پس با اصل ساپورت پوشيدن مخالف نيستيم. در واقع اعتراض ما به آن پوشش ساپورتی است که کل حجم بدن را نشان می‌دهد و اين نوع پوشش قطعا حجاب نيست. ببينيد برخی می‌گويند که حتی نبايد اجازه فروش ساپورت را هم داد که خب اين هم درست نيست.

* به نکته جالبی اشاره کرديد. بسياری از افراطيان با استناد به همين مباحث حتی مثلا با فروشندگان ساپورت هم برخورد می‌کنند. آيا نگران اين نيستيد که به دنبال اين حرف شما،‌ افراد تندرو مجال خودنمايی پيدا کنند و به دنبال برخورد فيزيکی با بی‌حجابی بروند؟
- بيبنيد اصلا حرف ما اين نيست. الان اين همه آدم در خيابان راه می‌روند و موهايشان عيان است اما کسی نمی‌گويد که آنها را بگيريد؛ حرف ما هم اين نيست. اصل حرف و تاکيد ما موارد خيلی ناهنجاری است که در واقع نوعی ساختارشکنی به شمار می‌رود و بنياد خانواده را تهديد می‌کنند.معتقدم که دولت بايد در اين موارد خاص ورود پيدا کرده و از زير بار مسئوليت شانه خالی نکند.

گفت‌وگو : مريم جمشيدی