بيانيه کانون نويسندگان ايران به مناسبت درگذشت سيمين بهبهانی

سيمين بهبهانی (۱۳۰۶-۱۳۹۳) شاعر و نويسنده ی نامدار، عضو کانون نويسندگان ايران، از بنيادگذاران کانون در دوره ی سوم، عضوهيئت دبيران کانون در سه نوبت از اين دوره و فعال اجتماعیِ حقوق زنان درگذشت. سيمين را به راستی می توان شاعرِ شاعران و مادر کرامت و کلمه ناميد، راه بلدی بزرگ در ظلماتی که بيم لغزش در تاريکیِ پيچ پيچ آن دغدغه ی همه ی جان های پاکی بوده وهست که نمی خواهند بر يوغ ظلمت و تباهی گردن گذارند. با اين همه، دريغا که سيمين ما را چشم به راه سپيده دم گذاشت و رفت.

راستی را که در همه ی اين سال های ستم اندر، سيمين عزيز پرستار زخمی ترين پروانه هايی بود که رخ به رخ عصر کرکس و کدورت و مرگ ايستاده بودند. شاعر بزرگ ما نه تنها پرچم دار آزادی، که از بلند قامتانِ فانوس بانِ شعر تعهد و آزادی بود. افزون بر اينها، سيمين خصلت هايی شريف و انسانی داشت. در بزرگ منشی و دريادلی اين زن بزرگوار همين بس که حتی سرکوبگران هتاکی را که رذيلانه و يکريز به پرونده سازی و توهين و اذيت و آزارش کمر بسته بودند «پاره ی تن» خود ناميد.

فقدان اين زن بزرگ، ما را بر آن می دارد تا به ياد آريم که در اين عصرِ آلوده چه مسئوليت های گرانی بر دوش ماست. سيمينِ ستم ستيز ما، زن تاريخ سازِ جهانِ غزل و کلمه و فرهنگ و زندگی، چنان جايگاه بلندی در شعر فارسی و دفاع از حق آزادی بيان داشت که حال که او را از دست داده ايم جای خالی اش را، هم در کانون نويسندگان ايران و هم در موقعيت دشوار جامعه ی کنونی، با همه ی وجود احساس می کنيم.

با اين همه، همراهان و همگامان او در کانون نويسندگان ايران، سلسله ی آزادی خواهی و تعهد را مصمم و بی ترديد ادامه خواهند داد و هيچ گاه در طلبِ آزادی بيان بی هيچ حصر و استثنا برای همگان از پای نخواهند نشست. باشد تا هنگامی که فرهنگ پويای اين مردم سربلند پايداری خود را به رُخ جهل و تاريک انديشی تاريخی می کشد، نام و ياد سيمين بهبهانی در وجودِ واژه های سرکش و سراسر اعتراض او همچنان طنين انداز باشد و جاودانه بماند.

کانون نويسندگان ايران درگذشت سيمين بهبهانی را به خانواده، دوستان و جامعه ی فرهنگیِ مستقل کشور تسليت می گويد.

کانون نويسندگان ايران
۳۰/۵/۱۳۹۳