پارسینه: ندا؛ عبور از موسوی و کروبی به نفع خاتمی و روحانی

به گزارش پارسینه، یکی از قابل تحلیل ترین و مهمترین رویدادهای تابستان 93 اعلام تاسیس "ندا" یا ندای ایرانیان به وسیله سید صادق خرازی بود.

این تشکل نوظهور جریان اصلاحات که نام خود را ابتدا بر اساس مخفف "نسل دوم اصلاح طلبان" نهاد و سپس لابد برای جلوگیری از برخی شائبه ها آن را به "ندای ایرانیان" تغییر داد خیلی زود نشانه هایی از حضور خود در شطرنج سیاست ایرانی را نشان داد.

حضور چند چهره اصلاح طلب برای نخستین بار در مراسم بیت رهبری، دیدار صادق خرازی با رهبرمعظم انقلاب و اعلام رضایت ایشان از این فرایند و مصاحبه حسن یونسی(فرزند دستیار ویژه رئیس جمهور، علی یونسی) یکی از موسسان این تشکل در تشریح اهداف و استراتژی این گروه، نشان داد که "ندای ایرانیان" استارت حضوری همه جانبه را در صحنه پیچیده و دو قطبی فعلی زده است.

می توان گفت حلقه اصلی ندای ایرانیان، مهمانان همیشگی و چندساله سید صادق خرازی در منزلش در پل رومی محسوب می شوند، محفلی که سالهاست پاتوق مراسم مذهبی جوانان اصلاح طلب است، اما سابقه فعالیت سیاسی و شبکه سازی صادق خرازی تنها به این محفل ختم نمی شود.

در سالهای اخیر(به ویژه در دولت هشت ساله احمدی نژاد) که خرازی با مرخصی طولانی اش مجال بیشتری برای کارهای عقب مانده و برآوردن آرزوهای ناکامش پیدا کرد، سعی کرد با ایجاد یک شبکه از سایت های مختلف تخصصی در عرصه فضای مجازی رد پایی میان نخبگان ایجاد کند،سایت هایی مثل دیپلماسی ایرانی، تاریخ ایرانی و ...

واقعیت این است که تشکیل گروه ندای ایرانیان، هرچه قدر هم بانیان و موسسان آن اصرار داشته باشند که انشعاب یا انفکاکی در جبهه زخم خورده اصلاحات نیست، یک اتفاق جدید و یک راه جدید در تاریخ اصلاحات است،به خصوص با نگاه به ویژه به وقایع سال 88، به تعبیر دیگر، اگر حوادث 88 روی نمی داد، دلیل و فلسفه ای برای ایجاد این تشکل جدید در درون اصلاحات ایجاد نمی شد.

اما ندای ایرانیان چرا تشکیل شد؟ و چه کسانی از فعالیت آن سود می کنند یا ضرر؟

موضوع رفع حصر موسوی و کروبی علیرغم خوش بینی حامیان این اتفاق، در آغاز دومین سال فعالیت حسن روحانی تبدیل به یک بن بست تمام عیار شده است، نه حاکمیت حاضر است موسوی و کروبی را رفع حصر کند، نه کروبی و موسوی حاضرند توبه نامه بنویسند تا حصر تمام شود، به نظر هم نمی رسد راه سومی وجود داشته باشد.

تداوم این وضعیت با توجه به اینکه "وعده رفع حصر" یکی از مطالبات اصلاح طلبان از حسن روحانی بوده است، عملا دولت زیر ضربه حسن روحانی را با وضعیت دشوارتری مواجه می کند،این وضعیت عملا اصلاح طلبان را همچنان هم در موقعیت گنگ میانه درون یا بیرون نظام تعریف می کند و نقش آفرینی حداکثری از آنان را سلب می کند.

تشکیل ندای ایرانیان در واقع عبور محترمانه از میرحسین موسوی به سید محمد خاتمی است، برعکس اتفاقی که در جریان پروسه جریان سبز روی داد، یعنی عبور از سید محمد خاتمی به میرحسین موسوی در اسفند 87.

این فرایند-اگر موفق آمیز شود- عملا "صورت مسئله" را به نفع خاتمی و حتی روحانی پاک می کند؛ خاتمی را دوباره به عنوان رهبر بلامنازع اصلاحات طرح می کند، از سوی دیگر دست روحانی را در بازی خود بازتر می کند و او را از مطالبه عتاب آلود برخی اصلاح طلبان رادیکال نجات می دهد.از این رو می توان تشکیل ندای ایرانیان را می توان به نوعی "تخلیه فشار از پایین" به نفع " چانه زنی در بالا" دانست.

هرچند که فرایند"ایجاد شبهه و مکث" در حقانیت مطلق جریان سبز و تبلیغ عملگرایی اصلاح طلبانه از چند ماه پیش در رسانه های بسیار نزدیک به دولت(که توسط روزنامه نگارانی چون محمد قوچانی و اکبر منتجبی اداره می شوند) آغاز شده بود(از جمله طرح جلد جنجالی نشریه صدا که حسن روحانی را به جای میرحسین موسوی در برابر احمدی نژاد در مناطره ناریخی خرداد 88 نشانده بود)

به گزارش پارسینه، حرکت جدید صادق خرازی در تشکیل ندای ایرانیان را می توان به نوعی تکمیل خواسته یا ناخواسته این پازل دانست، پازلی که ممکن است تکمیل شود و سید صادق خرازی را در مدت کوتاهی به یکی از مردان بازی ساز اصلاح طلبان بدل کند یا سرمایه سیاسی و معنوی او را به شدت تخریب کند.

استراتژی ندای ایرانیان، هم می تواند اصلاح طلبان را برای انتخابات سرنوشت ساز مجلس دهم متحد سازد و مفرح ذات اصلاحات شود یا برعکس،باعث انشقاق و دوگانگی بزرگ و مهیبی در بدنه اصلاحات شود.