تروريسم اسلامی و کشتار هنرمندان در پاريس، جلال ايجادی

اين اسلام و تاريخ سياسی آن است که تروريست را پرورش می دهد. قرآن سراسر خشونت است و عدم احترام به حقوق انسانی است و در دل خود پيوسته تنگ نظر و تروريست و مستبد می آفريند. مردمان مسلمان بيشماری هستند که صلح طلب هستند، اين روحيه شخصی و رفتار مسئول فردی آنان است، حال آنکه ايدئولوژی و آموزش قرآنی در راه ترور فکری و جهاد است

تبليغات خبرنامه گويا	[email protected]

تروريستهای اسلامی، ياران آزادی انديشه و همکاران دبيرخانه نشريه « شارلی ابدو» را در پاريس به قتل رساندند. شارلی يک نشريه انتقادی و طنز است که در فردای جنبش مه ۶۸ فرانسه با ابتکار روزنامه نگار معروف «کاوانا» متولد شد و منشور و خواستهای آن پيوسته انتقاد به تمامی سياست ها و شخصيت های سياسی و البته همچنين نقد تمام اديان است. اين نشريه يک نهاد رسانه ای سياسی اجتماعی ميباشد و مسئوليت خود را انتقاد ميداند. اين رسانه بازتاب فلسفه روشنگری و نقد مذهب و آزادی قلم و هنر است. همين نشريه پس از انتشار تصاوير فکاهی محمد در يک روزنامه دانمارکی، تمام اين نقاشها و فکاهی ها را در فرانسه منتشر نمود. اين نشريه پيوسته سه دين مسيحيت، يهود و اسلام و شخصيت های آنها را به نقد و تمسخر کشيده است. در واقع بايد گفت بخش نوشته ها و فکاهی های انتقادی به مذهب بيش از هفتاد درصد متوجه مسيحيت و کليسا و کشيش ها بوده و بقيه در باره يهوديت و خاخام ها و اسلام محمد و اسلامگرايان کشورهای عربی و کشورهای غربی می باشد. اسلامگرايان کشور های غربی مانند فرانسه در تمام عرصه ها افکار مخرب و ارتجاعی خود را پخش می کنند و زهر خود را در جامعه می پراکنند و «شارلی ابدو» نقش منفی آنان را هميشه مورد نقد داده است. شجاعت «شارلی ابدو» مورد ستايش بوده و ميباشد، زيرا اين رسانه در برابر ترس جامعه و بخش سست روشنفکران، عليه بنيادگرايان اسلامی به مقاومت ادامه و در مقابل فاشيسم اسلامی کوتاه نيامده است. هميشه وظيفه ما دفاع از آزادی گفتار و انديشه و بناگزير پشتيبانی از نهادهای انتقادگر است. در سال ۲۰۰۸ سازمانهای اسلامی مقيم فرانسه بخاطر کاريکاتورهای محمد اين نشريه را به دادگاه کشاندند تا او را محکوم کنند، ولی خوشبختانه دادگاه رای به شارلی و آزادی بيان داد. من در حمايت از شارلی در اين دادگاه شاهد بودم و از مسئولان نشريه مانند سردبير سابق «فيليپ وال»، «شارب»، «کابو»، «ولانسکی» و حيثيت اين نشريه آزاديخواه دفاع جانانه نمودم. پس از اين دادگاه در سال ۲۰۱۰ دفتر شارلی با يک بمب توسط اسلامگرايان منفجر شد و دوباره من بطور مستقيم با شرکت در تظاهرات و سخنرانی جلوی شهرداری پاريس پشتيبانی خود به آنان بيان داشتم و به دوست نازنينم «شارب» (عکس) گفتم که هميشه در کنار آنان خواهم بود. شب ۷ ژانويه به تظاهرات عليه ترور ۱۲ نفر در محل دفتر «شارلی ابدو» در پاريس به ميدان جمهوری رفتم تا مانند هزاران شهروند ديگر پشتيبانی خود را نشان دهم و بگويم که در برابر فاشيسم اسلامی نبايد کوتاه آمد. ما راهی ديگری جز دفاع از آزادی نداريم.

جلال ایجادی در کنار استفان شاربونيه معروف به شارب٬ سردبیر نشریه شارلی ابدو که روز گذشته کشته شد.

اين تراژدی چند نکته را ياد آوری می کند:
اسلاميون دشمنان آزادی هستند و از نظر آنان هر نشريه و هنرمند و انديشمندی که به اسلام انتقاد کند و زيانهای آنرا برملا کند، محکوم به مرگ است. همه اسلامگرايان در هر کجا که هستند بخاطر توتاليتاريسم ايدئولوژيک و ذهنی و روانی خود متمايل به سرکوب و خفقان و تروريسم مذهبی هستند.

گاه گفته ميشود که چه بسا برخی تندروی می کنند و اسلامگرايان را تحريک می کنند. اين گفته مسائل را وارونه جلوه می دهد زيرا در دفاع از آزادی انديشه هيچ افراطی وجود ندارد و ذات و ماهيت اسلامگرائی سنی و شيعه هميشه در جهت تنگ کردن و حذف کردن است و انهدام ميدان انديشه است.

اسلام خوب و بد ندارد و تنها بد است، اسلام خشن است و طرفدار تبعيض و برده داری و انقياد است. اسلام مخالف بردباری و ديگر انديشی است و تنها اطاعت را می طلبد. با اسلام به سوی بيراهه و خشونتگری می رويد.

اين اسلام و تاريخ سياسی آن است که تروريست را پرورش می دهد. قرآن سراسر خشونت است و عدم احترام به حقوق انسانی است و در دل خود پيوسته تنگ نظر و تروريست و مستبد می آفريند. مردمان مسلمان بيشماری هستند که صلح طلب هستند، اين روحيه شخصی و رفتار مسئول فردی آنان است، حال آنکه ايدئولوژی و آموزش قرآنی در راه ترور فکری و جهاد است.

تروريسم در پاريس و داعش و جمهوری اسلامی از يک منشا مايه می گيرند. اين اشکال گوناگون يک مضمون يعنی همان اسلامی است که ضد تمدن و دمکراسی و آزادی و حقوق شهروندی و حقوق زنان است.

نشريه «شارلی ابدو» توسط تروريست ها به خون کشيده شد و ۱۲ نفر از بهترين کاريکاتوريست ها، منقدان، روزنامه نگاران، جان باختند. در اين شرايط دمکراسی ضربه خورد ولی جامعه ای مانند فرانسه در دفاع از حقوق خود و روح ولتری خود باز نخواهد ايستاد.

جلال ايجادی
استاد جامعه شناسی
۷/۱/۱۲۰۰۴ پاريس