نامه صادق زيباکلام به احمد جنتی

فرارو- صادق زيبا کلام استاد دانشگاه تهران با ارسال نامه ای سرگشاده به آيت الله احمد جنتی به سخنان اخير او در نماز جمعه تهران اعتراض کرده است.

اظهارات آيت الله جنتی در نماز جمعه

به گزارش فرارو، متن نامه زيباکلام به اين شرح است:

بسمه تعالی
محضر آيت الله احمد جنتی
امام جمعه موقت تهران دامت افاضاته

با سلام و تحيات،بيانات اخيرحضرتعالی در نماز جمعه مبنی بر ابراز سرور و شعف از مرگ ملک عبدالله پادشاه فقيد عربستان هم شگفت انگيز بود هم تاسف آور.شگفت انگيز از اين بابت که رهبر کشوری فوت می شود و از يکسو رئيس جمهور کشورمان رسما به مردم آنکشور تسليت گفته و وزير خارجه مان بمنظور شرکت در مراسم خاکسپاری به آنکشور رفته، و از سوی ديگر جنابعالی بعنوان يکی از رهبران دينی مان آن واقعه را مبارک توصيف نموده و تبريک می گوييد. اگر جنابعالی سمت حکومتی نمی داشتيد ميشد اظهار نظرتان را امری شخصی تلقی نمود.اما تريبون نماز جمعه يک ارگان غير رسمی حکومتی بشمار می رود.افزون بر آن جنابعالی عضو مجلس خبرگان و در هيات رئيسه آن قرار داريد و شايد از همه مهم تر، دبير و رياست شورای نگهبان را هم بر عهده داريد.چگونه می توان اظهارات جنابعالی از تريبون نماز جمعه را صرفا اظهار نظری شخصی تلقی نمود؟

تاسفم از اين بابت بود که ما در شرايطی بسر می بريم که ابعاد مناقشات و اختلافات ميان تشيع و تسنن از رقابت و تنش های معمولی فراتر رفته و دو سالی می شود که درگيری های رو به تزايد نظامی هم برآن افزوده شده.ما البته در پرتوتئوری های توطئه اين معضل را هم با موفقيت بپای "دست های مرموز نفاق افکن" نوشته ايم و هرگز هم از خودمان اين سئوال ساده را نپرسيده ايم که "نفاق افکنان موهوم" بکنار، ما خودمان چقدر تلاش کرده ايم که در دام اختلاف افکنی آنان نيافتيم؟ از ديد خودمان خيلی تلاش می کنيم که در جهت وحدت گام برداريم. صدها ميليون دلار هر سال خرج همايشهای وحدت و سايراقدامات ديگری که بجراتلاف پول هيچ حاصل ديگری ندارند می کنيم اما در عالم واقعيت نمی خواهيم ببينيم که چگونه با بسياری از اقداماتمان عملا آب بر آسياب همان "نفاق افکنان" می ريزيم.

اگر چه بسيار شعار وحدت با برادران اهل سنت می دهيم اما اعمال و رفتارمان با اهل سنت خيلی در جهت وحدت نبوده. چه از بابت رفتاری که با هم ميهنان سنی مذهب مان می نماييم؛ چه از بابت آنچه که نسبت صحابه صديق رسول الله(ص) روا می داريم؛ چه از بابت برخی سريال های تلويزيونی که می سازيم؛ چه از بابت توزيع نا عادلانه سمت های دولتی در ميان سنی مذهبان؛ و چه از بابت توهين و استهزاء مرگ ملک عبدالله که سمت رسمی وی "خادم حرمين شريفين" بود و دست کم برای کسری از مردم کشورخودش و اعراب در ساير کشورها از يک جايگاه و احترام دينی برخوردار می بود.

کافيست نگاهی به ساير کشورهای اسلامی نگاهی بياندازيم.تمامی آنها بالاترين مقامات کشورهايشان را اعزام کرده بودند. صد البته که ملک عبدالله نه جان استوارت ميل بود نه نلسون ماندلا. اما و اتفاقا در مجموعه رهبران و شاهزادگان سعودی او اصلاح طلب و ميانه رو بود. کافيست او را با برخی از روحانيون و رهبران ديگر سعودی همچون ترکی و يا بندر مقايسه کنيم.

حال که گذشت و رفت اما جناب آيت الله جنتی، گام واقعی( و نه فقط شعارهای بی محتوی) در جهت وحدت شيعه و سنی، و گام در جهت تنش زدايی در منطقه آن می بود که آقای هاشمی رفسنجانی در حاليکه رئيس جمهورمان و هياتی عالی رتبه ايشان را همراهی می کردند به عربستان می رفتند. آيا اين اقدام کفه رهبران ضد شيعه و ضد ايران را در اليگارشی قدرت در عربستان سنگين تر می کرد يا تبريک جنابعالی بمناسبت مرگ ملک عبدالله؟ کدام يک بيشتر در جهت منافع ملی مان می شدند؟

ايام بکام باد
صادق زيباکلام
سيزدهم بهمن ماه
يکهزاروسيصدونودوسه