دروغ زمخت٬ حمید فرخنده

اکثریت عظیمی از ایرانیان با درایت خاص خویش، محدودیت دولت حسن روحانی و وزرایش در اجرای وعده های حقوق بشری را درک می کنند. شادی آنها در خیابان های تهران در شب پیروزی حسن روحانی روحانی در انتخابات سال 92 از روی خوشبینی بیش از اندازه نبود، می خواستند جلوی عقبگرد کشور بگیرند و سایه جنگ و تحریم از سر کشور برچیده شود.

تبليغات خبرنامه گويا	advertisement@gooya.com

hamidfarkhondeh@hotmail.com

سخنان محمد جواد ظریف در انکار وجود زندانیان عقیدتی در ایران تنها از این زاویه تاسف آور نیست که ناگاه شنونده احساس می کند محمد جواد لاریجانی است که سخن می گوید. چراکه زندانیان عقیدتی و روزنامه نگاران و دانشجویان زندانی ایرانی چه در گوشه حبس انفرادی باشند، چه در اتاق های بندهای اوین درو هم جمع شده باشند و چه در هواخوری زندان رجائی شهر کرج در حال قدم زدن، از این ادعای محمد جواد ظریف البته با لبخندی تلخ استقبال خواهند کرد. گویا این رسم سرزمین بلاکشیده ما و بهترین فرزندانش است که هر بار بهار با عزای دل آنها و عزیزانشان بیایید.

تاسف بزرگتر نقش و سهمی است که آقای ظریف وزیر خارجه دولت تدبیر و امید، با این سخنان در نهادینه کردن دروغ در جامعه ایران دارد. آثار سوء چنین دروغ ها و ادبیات شخصیت های مهم سیاسی کشور را در متن جامعه و در رساناهای رسمی کشور شاهد بوده و هستیم. اظهاراتی این چنین، بخصوص از جانب مقامی مانند ایشان که در بسیاری دیگر از موارد با تدبیر عمل کرده اند را بر سرمایه اجتماعی کشور نباید دست کم گرفت. چرخ اقتصاد کشور به جریان خواهد افتاد، سانتریفیوژها خواهند چرخید، جای خراش دروغ در جان جامعه اما سال ها خواهد ماند.

اکثریت عظیمی از ایرانیان با درایت خاص خویش، محدودیت دولت حسن روحانی و وزرایش در اجرای وعده های حقوق بشری را درک می کنند. شادی آنها در خیابان های تهران در شب پیروزی حسن روحانی روحانی در انتخابات سال 92 از روی خوشبینی بیش از اندازه نبود، می خواستند جلوی عقبگرد کشور بگیرند و سایه جنگ و تحریم از سر کشور برچیده شود. از سقوط اقتصاد کشور جلوگیری شد و توافق با جامعه جهانی در پرونده هسته ای و رفع تحریم ها که مهم ترین وعده دولت جدید بود نیز ظاهرا با سرانجامی خوش در چشم انداز است.

اگر دولت و مسئولانش اما اگر توان آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی، و روزنامه نگارانی که اتفاقا بخاطر وفاداری حرفه ای خویش به آزادی بیان در بندند را ندارند، توانایی و اختیار سکوت خود را نیز ندارند؟ توانایی نپذیرفتن مصاحبه هایی که حدث زدن سوالات آن چندان مشکل نیست نیز از آنها صلب شده است؟ اردیبهشت ماه است و ماه سعدی، می شود دور از ایران بود و حتی در نیویورک، اما به گلستان رجوع کرد و هنوز هم آموخت. "دو چیز طیره عقل است: دم فرو بستن به وقت گفتن و گفتن به وقت خاموشی".