رئیس سابق صدا و سیما: در تهران بالای ۶۰ درصد مردم ماهواره دارند!

رمز عبور: عزت‌الله ضرغامی رییس پیشین سازمان صدا و سیما گفت: در دنیا زن‌هایی که در ماهواره نشان می‌دهد، این‌ها وجود خارجی ندارند، این‌ها کالای مجازی هستند. من در دورهای در دانشگاه به یکی از اساتید اقتصاد گفتم زن در این برنامه‌ها کالای مجازی است، بسیار استقبال کرد و گفت تا حالا این عنوان را نشنیده بودم؛ زنانی را که در برنامه‌های ماهواره نشان می‌دهند تمام فاکتورها از قبیل زاویه دوربین، نور، رنگ، موسیقی و حس و حال را وارد می‌کنند تا زن را چیزی متفاوت از خودش نشان دهد؛ یعنی اگر آن زن را در خیابان ببینید اصلاً آن چیزی نیست که در تصاویر دیده می‌شود. در واقع آن‌ها این زنان را می‌سازند.

مــا در ماهواره یک احســاس تکلیفی می‌کردیم و این مبارزه تنها به عهده صداوسیما نبود اما ما احساس تکلیف می‌کردیم. حس می‌کردیم نقش محوری داریم در مبارزه با ماهواره؛ لذا سیاسـتمان را در همــان روز اول- 6 ماه اول- تهدیدات و فرصت‌ها و نقاط ضعف و قوت را مشخص کردیم و در اولین جلسه افق رسانه تمام راهبردها را توضیح دادیم و مهم‌ترین راهبرد و سیاست ما، «سیاست رقابتی» بود که برای سازمان تعریف کردیم.

برخی‌ها معتقد به این موضــوع نبودند حتی برخی خواص. می‌گفتند برنامه‌های خوب را در چند کانال برای مردم بفرســتید و چه‌کار دارید که دیگران چه‌کار می‌کنند، ولی همان موقع تشخیص این بود که سیاست‌ها باید رقابتی باشد تا مردم بتوانند انتخاب کنند. چون این تصاویر می‌آید و دریافت می‌شود و مردم باید انتخــاب کنند. امروز که با شــما صحبت می‌کنم 3 سیاست به‌پیش رفته است؛ سیاست اول این بود تا جایی که می‌توانیم تلاش کنیم از گســترش دیش‌های ماهواره جلوگیری کنیم. امروز در ســطح ملی 40 درصد- به‌طور میانگین- مردم از دیش ماهواره استفاده می‌کنند که این رقم حفظ‌شده اســت که اگر این اقدامات انجام نمی‌شد، این رقم می‌توانست به دو برابر برسد ولی چنین اتفاقی نیفتاد.

دوم اینکه مردم دیش ماهواره داشــته باشند اما زمان اســتفاده از ماهواره به حداقل برســد؛ یعنی برنامه‌ها به حدی باشد که مردم با تماشا و استفاده از برنامه‌های صداوسیمای خودمان، نیازی برای اســتفاده از ماهواره پیدا نکنند. وقتی‌که این شبکه‌ها راه‌اندازی شــد در کوچه و خیابان که می‌رفتم و با مردم صحبت می‌کردم می‌گفتند فلانی ما ماهواره داریم ولی این‌قدر تلویزیون ما برنامه خوب دارد وقت نمی‌کنیم نگاه کنیم.

نکته سوم برنامه‌هایی است که ماهواره پخش می‌کند که باید آن‌ها را خنثی کنیم و خنثی کردن آن توسط رادیو و تلویزیون بود که بازهم بســیاری حتی از دلسوزان ‌هم اهمیت یک برنامه را نمی‌دانند که چرا ساخته می‌شود.

در تهران این آمار بالای 60 درصد اســت. در تهــران آن‌ها که ماهواره دارنــد 15، درصد گفته‌اند که ما به خاطر شبکه‌های استانی ماهواره می‌بینیم. امروز در دنیــای آزاد اطلاعات این برای ما مهم اســت. ما برخورد قهری با ماهواره در کشــور نمی‌بینیم، البته ازنظر قانونی ممنوعیت دارد. مردم هم دیش دارند و استفاده می‌کنند و من بر این اســاس برنامه‌ریزی می‌کنم که اگر ماهواره را دارند حتی‌المقدور از برنامه‌های رسانه ملی استفاده کنند.

ما نمی‌توانیم از فیلم‌های سینمایی استفاده کنیم از 100 فیلمی که در سال ساخته می‌شود، حتی 10 فیلم را نمی‌توانیم پخش‌کنیم. خود مردم اجازه نمی‌دهند فیلم‌هایی که در حال اکران است را در تلویزیون ببینیم. به لحاظ اخلاقی، سیاسی و اجتماعی سرمایه‌گذاری کردیم روی تله‌فیلم؛ الآن توانمندی سازمان تا ساخت 300 تله‌فیلم در سال است که در مقابل فیلم‌های سینمایی ارزان‌قیمت است.

در ماهواره برنامه‌های بسیار خوبی هم هست. در ماهواره شبکه‌های بسیار خوبی هم وجود دارد. شبکه‌هایی که برنامه‌های قرآنی دارد. برخی شبکه‌های ماهواره‌ای برنامه‌های بسیار خوبی دارند و در جمهوری اسامی با حفظ رایت (Right) حقوقی و حق رایت آن را می‌گیرند و در برنامه‌های داخل پخش می‌کنند؛ بنابراین ما به‌هیچ‌وجه منکر برنامه‌های خوب در ماهواره نمی‌شویم. بحث ما مثل بسیاری از پدیده‌ها، بر سر کلیات پدیده‌ای به اسم ماهواره است. چون دیدن ماهواره برای مخاطب و آن‌هم برای مخاطب ناآگاه و نسل جدید کودک و نوجوان کاملاً حالت Passive دارد در مورد نگاهی که جمهوری اسلامی به‌حسب وظایفی که قانون اساسی بر عهده آن گذاشته است، موضوع را خطرناک و پیچیده می‌کنند.

سریال بی واچ (Baywatch)، این سریال بسیار مبتذل و اروتیک بود که داستان چند نجات‌غریق است که در بین این‌ها چهار پنج زن با پوشش‌های بسیار زننده بازی می‌کنند که هر قسمت سریال اتفاقی می‌افتد و نقش‌ها را ایفا می‌کنند؛ یعنی شما در این سریال چیزی جز زن‌های بزک‌کرده با پوشش زننده نمی‌بینید. این سریال به‌طور کامل از آن شبکه پخش می‌شد. با نمایندگان مجلس ششم آنجا رفته بودم. به آن‌ها گفتم آیا این سریال قابل پخش است؟ شما چه تصویری را می‌توانید از این سریال پخش‌کنید؟

در دنیا زن‌هایی که در ماهواره نشان می‌دهد، این‌ها وجود خارجی ندارند، این‌ها کالای مجازی هستند. من در دورهای در دانشگاه به یکی از اساتید اقتصاد گفتم زن در این برنامه‌ها کالای مجازی است، بسیار استقبال کرد و گفت تا حالا این عنوان را نشنیده بودم؛ زنانی را که در برنامه‌های ماهواره نشان می‌دهند تمام فاکتورها از قبیل زاویه دوربین، نور، رنگ، موسیقی و حس و حال را وارد می‌کنند تا زن را چیزی متفاوت از خودش نشان دهد؛ یعنی اگر آن زن را در خیابان ببینید اصلاً آن چیزی نیست که در تصاویر دیده می‌شود. در واقع آن‌ها این زنان را می‌سازند.

جوان ایرانی می خواهد همسرش در کنار بچه داری، مانکن هم باشد

جوانان بر این باور هستند که زن باید شبیه آن‌ها باشد، خیال می‌کنند که این زن‌ها با این اندام‌ها در خیابان‌ها فراوان‌اند، درحالی‌که اصلاً این‌ها وجود خارجی ندارند. این واقعیت ماهواره است.

در برنامه مستندی در ماهواره نشان می‌داد زنانی که برای مانکن شدن تست می‌دادند برای اینکه اندام یک مانکن را پیدا کنند مدت‌ها خود را در اختیار آن‌ها قرار می‌دادند تا در عمل‌های جراحی متوالی تمم اندامش به‌گونه‌ای که آن برنامه می‌خواهد تراش داده شود تا پذیرش شود. جوان ما آیا همه این‌ها را می‌داند و فکر می‌کند زن او هم باید همان‌گونه باشد در کنار بچه‌داری و خانه‌داری باید مانکن هم باشد و این همان چیزی است که به‌عنوان آثار ویرانگر ماهواره عنوان می‌شود و این‌یکی از هزار موردی است که ویرانگری می‌کند و تازه بعد می‌فهمد چه شده است. واقعیت ماهواره این است.

تازه او هم که آماده می‌شود با تصویر و نور و هزار مورد دیگر چیز دیگری نشان می‌دهند. آیا جوان ما همه این‌ها را می‌داند؟ انتظار دارد زن در خانه همه کارها را از بچه‌داری تا شست‌وشو انجام دهد، شب هم که به خانه رفت زنش مثل مانکن جلوی او راه برود. این‌یکی از هزار اثر ویرانگر ماهواره است.

کی از شبکه‌ها سریال حریم ســلطان را پخش می‌کرد. این سریال قصه خوبی داشــت اما آبروی حکومت عثمانی را برده اســت. خود آن‌ها هم خیلی اعتــراض کردند؛ بنابراین اگر در مقطعی به خاطر فیلم یا ســریالی مخاطب زیاد می‌شود دلیل نمی‌شود مخاطبان دیگر برنامه‌های این شبکه را ببینند.

سریال «ویکتوریا»؛ این سریال، قصه داشت اما داستان خیانت زن به مرد بود و او به خودش اجازه داد به شوهرش خیانت کند و قصه را طوری طراحی کردند که حق را به این زن بدهند که به شوهرش خیانت کند.

در مورد آرشــیو برخی فیلم‌های سیاسی که در طول سال گذشته درباره رژیم طاغوت در شبکه‌های مختلف خارجی پخش شد، این آرشیو اصلاً در ایران نبود و آرشیو شبکه‌های خارجی است و بسیاری از عنوان آن‌ها هم در آرشیو ما نیســت، کیفیت‌هایی که داشت نشان می‌داد که کیفیت خوبی داشــت.
دیدم در بعضی سایت‌ها نوشته بودند که این‌ها را از آرشیو صداوسیما بردند! اگر بود که خود ما نشان می‌دادیم.

دولت ها از صداوسیما توقع دارند مثل روزنامه دولت عمل کند

کــی از توصیه‌های من به آقــای روحانی این بود که اگر آقای احمدی‌نژاد بعد از چند سال متوجه این موضوع شد، شــما بیایید از این تجربه اســتفاده کنید و نگذارید این زمان طولانی شــود. این تلویزیون متعلق به شماست. متأســفانه بازهم این اتفاق نیفتاد و این در گزارش 100 روزه ایجاد شــد. اینجا حوزه‌ای بود که به رئیس‌جمهوری مربوط نمی‌شد. درست است که یک ساعت برنامه با تأخیر برگزار شــد، ولی مردم دیدند رسانه ملی استقلال دارد و جلوی رئیس‌جمهوری هم می‌ایستد. اتفاقاً نکته‌ای که وجود داشــت این بود که آقای روحانی برداشت اشتباهی داشت، چون قانون را مطالعه نکرده بود، می‌گفت شما زیر نظر شورای نظارت هســتید، ولی این غلط است و عوض‌شده و صداوسیما مستقل است.

آقای روحانی با شورای سرپرستی اشــتباه گرفته بود. ولی همان شب گفتم مگر شــورای نظارت ازنظر ایشان همان شــورای سرپرستی نیست؟ پس هرچه شورای نظارت گفت! که آن‌ها هم گفتند مجری با صداوسیما اســت، رئیس‌جمهور که نمی‌تواند مجری معرفی کند.