م - معلم نان ندارد، معلم قرض دارد، بهروز ستوده

خوش‌خيالی خواهد بود اگر تصور شود که با حل بحران هسته‌ای راه برای حل مشکلات داخلی هموار خواهد شد و دولت آقای روحانی از آن پس به مطالبات مردم ايران خواهد پرداخت! دراوج خوش‌بينی حتی اگر دولت ايشان اراده انجام چنين کاری را داشته باشد اصولاً ساختار نظام ولايت فقيه اجازه هيچ اقدامی خارج از اراده ولايت فقيه و نهادهای وابسته به آن را نه به دولت روحانی و نه به هيچ دولت ديگری نخواهد داد

تبليغات خبرنامه گويا	[email protected]

عنوان اين مقاله دست نوشته يکی از معلم های معترض به خط فقراست که اين روزها در تهران و بسياری ازشهرهای ايران با "تجمع سکوت" ميکوشند مطالبات خود را به گوش ناشنوای مسئولان حکومت ولايت فقيه برسانند .

برای مصون ماندن از حمله نيروهای امنيتی و اراذل و اوباش پيرامون بيت خامنه ای ، معلمان ايران که از شدت فقر و تبعيض جانشان برلب رسيده است ، جديدترين حرکت اعتراضی ومطالباتی خود را "تجمع سکوت" نام نهاده اند ، اما استبداد مطلقه ولايت فقيه که ازسايه خودش نيزميترسد ، حتی تجمع سکوت معلمان را نتوانسته است تحمّل کند ودستگيری و تهديد واذيت و آزارفعالان جنبش مطالباتی معلمان و خانواده های آنان را در دستورکارخويش قرار داده است ! پس ازتجربه جنبش مليونی مردم ايران دراعتراض به تقلب انتخاباتی سال ۱۳۸۸ ، استبداد مطلقه ولايت فقيه هرتجمعی را هرچند با مطالبات صنفی ، بسرعت سرکوب مينمايد چراکه خوب ميداند آتشی که در زيرخاکسترخفقان حکومت ولايت مطلقه فقيه نهفته است ، هرلحظه قابليت شعله ورشدن دارد.

تجمع در"سکوت" يا غيرسکوت مهم نيست ، آنچه که برای شخص خامنه ای و ولايت مطلقه او مهم است ، ذات تجمّع است که ديکتاتورازآن وحشت دارد و ميداند که جامعه خفقان زده ای که به همت نيروهای امنيتی و نظامی پيرامون بيت رهبری و با ضرب سرکوب و کشتاروزندان وشکنجه منتقدان و مخالفان ، "مهندسی" شده است ، هرتجمع کوچکی ميتواند استعداد خيزش يک حرکت بزرگ اعتراضی را در خود داشته باشد. برای همين است که خامنه ای ازتجمع سکوت و صنفی معلمان نيز به وحشت افتاده و درجمع قليلی ازمعلمان وابسته به ولايت ، معلمان ايران و حرکت مطالباتی و اعتراضی آنان را تهديد ميکند و به آنان هشدارميدهد که گويا دشمن درکمين نشسته است که ازتجمع آنان سؤاستفاده کند! ولی کيست که نداند دشمن شماره يک مردم ايران کسی جزشخص خامنه ای و حکومت خودکامه ولايت فقيه نيست که ملت و کشوری را به فساد وتباهی کشانده اند.

به پيروی از خامنه ای ، شبکه فاسد امامان جمعه درتهران و شهرستانها و نمايندگان بيت رهبری درمجلس شورای اسلامی نيزبه معلمان معترض در مورد به اصطلاح سؤاستفاده دشمن از تجمّع آنان هشدار ميدهند! حميد رسائی آخوند لات وشرور در مقام نماينده مردم در مجلس شورای اسلامی ، که روزگاری برای احمدی نژاد سينه چاک ميداد و در وصف "معجزه هزاره سوم" بلبل زبانی ميکرد ، خطاب به معلمان چنين ميگويد : " معلمين عزيزی که اين روزها تجمع ميکنيد و شعار ميدهيد و پلاکارد اعتراضی بدست ميگيريد ، قدر اين آزادی را بدانيد و از ياد نبريد که اين آزادی محصول نظام جمهوری اسلامی وارمغان امام راحل و خون صدها هزار شهيد است . مراقب باشيم که دشمنان نظامی که برای شما و ما آزادی به ارمغان آورده ، از اعتراض صنفی شما بهره برداری سياسی نکنند." ! آخوندرسائی سپس برای اينکه معلم ها قدرآزادی که گويا امام راحل برايشان به ارمغان آورده است را بدانند ! داستان مجعولی را ازقول يک مأمورمجعول ساواک بدين شرح نقل ميکند : " برای گزارش دادن از تبريز به تهران آمدم ، در آن ايام يک معلم تبريزی را بخاطر اعتراض به شاه به اوين بردند ، يک هفته بعد شاه به باغ خصوصی اش سرزد و آن معلم را آوردند ، تيمسارنصيری رئيس ساواک هم آنجا بود بعد شاه دستور داد آن معلم را درقفس شيرهای گرسنه انداختند و نظاره گر خوردنش توسط شيرها شد." !! بزعم آخوند رسائی و داستان سازی اش همين که معلم ها ايران اعتراض ميکنند و طعمه شيرهای گرسنه نميشوند بايد که شاکرامام راحل و انقلاب اسلامی باشند !

تجمع ومطالبات معلمان ايران که اينک جنبه سراسری به خود گرفته ودربسياری ازشهرهای مختلف با خواسته های واحدی در جريان است ، مطالباتی است کاملاً صنفی ، ولی از آنجائی که ولايت مطلقه فقيه اراده ای برای پاسخگوئی به خواسته های مردم و ازجمله معلمان که بگفته بسياری ازآنان در زير فقر زندگی ميکنند را ندارد ، به هرحرکت صنفی از جمله تجمع معلمان برچسب غيرقانونی و ضدامنيتی ميزند تا توجيهی برای سرکوب اين مطالبات صنفی و دستگيری و زندانی نمودن نمايندگان معلمان و فعالان مطالبات صنفی در دست داشته باشد.

حسن روحانی رئيس دولت "تدبيرواميد" که نتوانسته است حرکت سراسری معلمان ايران را ناديده انگارد ، اظهار داشته است که : دولت او مشکلات معيشتی معلمان را درک ميکند و حق اعتراض آنان را برسميت ميشناسد ، ولی معلمان هم بايد مشکلات دولت را در نظر بگيرند! گوئی که وظيفه دولت ايشان فقط درک وضعيت معيشتی معلمان است نه پاسخگوئی به نيازها و مطالبات آنان ، و اما مشکلات دولت روحانی چيست که معلمان بايد آنرا درنظر بگيرند ولی خودش حتی جسارت بيان آنرا ندارد . مشکل روحانی همان مشکلی است که دولت های بازرگان و بنی صدر و خاتمی و مير حسين موسوی داشتند و البته آنان آنقدرشهامت داشتند که بگويند تمام قدرت در بيت رهبری و شخص ولی فقيه متمرکز شده است و در ساختارنظام ولايت فقيه ، دولت چيزی جزگماشته رهبر و بقول خاتمی تدارکچی بيت رهبری نيست. ای کاش آقای حسن روحانی نيز اين شهامت اخلاقی را ميداشت که در جمع معلمان معترض حاضر ميشد و به آنان ميگفت که مطالبات خود را از بيت رهبری و شخص خامنه ای بخواهيد ، چرا که تمام قدرت و ثروت در دست او و جيره خواران نظامی و امنيتی اش متمرکز شده است .

درحالی که معلمان ايران و خانواده های آنان در زيرخط فقر زندگی ميکنند و بيت رهبری صدای اعتراض و مطالبات آنان که عمداً اقتصادی و معيشتی است را نمی شنود ، همين بيت رهبری درخواست ملياردها دلارکمک از جانب بشاراسد ، حزب الله لبنان ، مليشای نظامی درعراق و يمن و بحرين وفلسطين وغيره را ميشنود و حتی در زمانی تحريم ها ادامه دارد ، ملياردها دلار از دسترنج و پول مردم ايران را به سمت آن مناطق روان ميسازد! آقای روحانی که تمام تلاش خود را معطوف به حّل بحران هسته ای کرده است وحّل انبوه مشکلات داخلی ايران را به خاتمه دادن بحران هسته گره زده ، خود بهترازهرکس ديگرميداند که حوزه اقتداردولت تدبيرواميد ايشان فقط بيرون آوردن نظام رو به زوال جمهوری اسلامی ازتنگنای تحريم های فلج کننده است و بس ، وگرنه طی حدود دو سالی که از عمردولت ايشان ميگذرد ميبايستی نمونه ای ارائه ميداد که مردم ايران باورکنند اين دولت قادربه حل مشکلاتی است که ايشان در جريان انتخابات به مردم ايران وعده داد ! برعکس طی اين دوسالی ازعمردولت روحانی ميگذرد ، مردم ايران نمونه های فراوانی ازضعف و زبونی رئيس جمهور و اعضای کابينه اش در مقابل مراکزمتعدد قدرت که گماشته بيت رهبری اند به چشم ديده اند.

بنابراين وقتی که آقای روحانی درمقام رياست جمهوری و مسئول دولت "تدبيرواميد" فقط به ابراز همدردی با معلمان معترض بسنده ميکند بدون اينکه اقدامی درجهت پاسخ دادن به درخواست معلمان نمايد ، درحقيقت يکبارديگربربی اعتباری وبی قدرتی دولت درساختارحکومتی ولايت فقيه صحه ميگذارد ، و زمانی که در تجمع معلمان معترض شعارهائی ازقبيل : " آقای رئيس جمهور! آيا مشکلات دولت فقط برای معلمان است ؟ " و يا اينکه "درمان های فردا دردهای امروزما را التيام نمی بخشد" اين شعارها همگی حکايت ازشناخت و آگاهی دقيق معلمان معترض ، ازموقعيت رئيس جمهورودولتی دارد که در قبال مشکلات معيشتی ، بيکاری ، تبعيض ، نقض روزمره حقوق بشروغارتگری های ايادی بيت رهبری و غيره وغيره از خود سلب مسئوليت کرده است و پاسخگوئی به تمام مطالبات مردم ايران واز جمله کارگران و معلمان و مزدبگيران را موکول کرده است به حل بحران هسته ای !

کلام آخر ونتيجه – خوش خيالی خواهد بود اگر تصور شود که با حل بحران هسته ای ، راه برای حّل مشکلات داخلی هموار خواهد شد و دولت آقای روحانی از آن پس به مطالبات مردم ايران خواهد پرداخت ! دراوج خوش بينی حتی اگردولت ايشان اراده انجام چنين کاری را داشته باشداصولاً ساختارنظام ولايت فقيه اجازه هيچ اقدامی خارج ازاراده ولايت فقيه و نهادهای وابسته به آنرا نه به دولت روحانی و نه به هيچ دولت ديگری نخواهد داد ، تجربه دولت های گذشته در نظام ولايت فقيه چنين بوده است و در آينده نيز چنين خواهد بود .

قدرتمند نمودن جامعه مدنی ايران از طريق مبارزه متحد و سراسری اقشار و طبقات مختلف جامعه برای کسب حقوق وآزادی های پايمال شده توسط حکومت ولايت فقيه ، تنها راهی است که مردم ايرن ميتوانند ازاين طريق قدرت مطلقه ولايت فقيه را به چالش کشند و انرا به عقب برانند . تجمع سراسری معلمان درتدام خويش ميبايستی ازحمايت سايراصناف و اقشاری که همگی ازدرد مشترکی رنج ميبرند برخوردار گردد.تصور کنيد که حرکت مطالباتی معلمان هرگاه از جانب کارگران و دانشجويان و دانش آموزان و پدر و مادر دانش آموزان پشتيبانی شود ، آيا حکومت مطلقه ولايت فقيه ميتواند دربرابر چنين قدرتی به خواسته معلمان گردن ننهد و در مقابل آنان عقب نشينی ننمايد؟