نسرین ستوده: نمی توانند به سکوت وادارمان کنند

[مصاحبه کريس برنز با نسرين ستوده]
از سایت عصر برابری آی تی یو سی

نسرين ستوده وکيل و فعال حقوق بشری ايرانی بيش از شش ماه است که دراعتراض به تعليق پروانه وکالتش توسط کانون وکلای ايران، و برای دفاع از حق کار، در مقابل کانون وکلای ايران تحصن کرده است . کانون وکلای ايران ازماه اکتبر سال گذشته خانم ستوده را به محروميت از اشتغال به وکالت دادگستری, به مدت پنج سال (سه سال صحيح است) محکوم کرده است.

نسرين ستوده فعال حقوق بشری و برنده جايزه بين المللی حقوق بشردر سال ۲۰۰۸ و جايزه ساخاروف برای آزادی انديشه در سال۲۰۱۲ می باشند، ايشان وکالت کسانی که به عنوان مخالفين برجسته رژيم در بازداشت بودند ، روزنامه نگاران در بند و زندانيان محکوم به اعدام را به عهده گرفته بودند.

خانم ستوده در موارد متعددی در جريان کار بازداشت شده، سه سال به اتهام کاذب "به خطر انداختن امنيت ملی" زندانی شدند و چندين بار دست به اعتصاب غذا زدند.

گفتگوی زير مصاحبه ای ست که خبرنگار نشريه Times Equal با کمک يک مترجم از ايران، از طريق تلفن، با خانم ستوده انجام داده است:

* تحصن شما تا به حال چه تاثيری داشته است؟
- در روزهای اول تحصن ، نيروهای پليس من و دوستان ديگرم را محاصره کردند اما به مرور زمان از دخالت دست کشيدند و در حال حاضر ما راحت تر از قبل هستيم.
من فکر می کنم که کانون وکلا حکمی عليه همکاران من صادر نخواهد کرد و انتظار دارم که حکم صادره عليه من هم پس گرفته شود. بنابراين من فکر می کنم که تحصن من نتايجی داشته است.

* چه ميزان دشواری برای وکلايی که مثل شماهستند، وجود دارد؟
- اخيرا" يک وکيل در مقابل زندان دستگير شد فقط به اين دليل که مشغول انجام کار خويش بود .
برای وکلا (در پروسه) دفاع مستقل و منطبق با قانون از موکلين خود ، خطراتی وجود دارد . ديگر اينکه دادگاه انقلاب که پس انقلاب اسلامی در سال ۵۷ ( ۷۹ ميلادی ) تاسيس شد، بايد از دستگاه قضايی مجزا شود.

* اقدامات رسمی در خاموش کردن وکلای مخالف ( دگرانديش) چقدر موثر هستند؟
- شايد آنها (مسولين حکومتی ) بتوانند برای دوره کوتاهی موفق باشند. ، اما نميتوانند صدای ما را خاموش کنند. ما سکوت نخواهيم کرد و بر اهداف خودمان که بر مبنای حقوق مدنی و عدم خشونت هستند، اصرار خواهيم ورزيد.

* جامعه بين المللی چه می تواند انجام دهد، به خصوص اگر تحريم های موجود با توافق هسته ای، برداشته شوند؟
- اول اينکه ، ما نمی خواهيم که مباحث مربوط به حقوق بشر تحت الشعاع مذاکرات هسته ای قرار گرفته و قربانی شوند .
اعدامها هنوز ادامه دارند، زندانيان سياسی برای مدت طولانی در زندان هستند و مردان و زنانی تحت بازداشت خانگی به سر می برند. برای ما حق اعتراض داشتن بسيار با اهميت است. ما انتظار داريم که جامعه بين المللی ضمن تمرکز برمذاکرات هسته ای با دولت ايران از مباحث مربوط به حقوق بشر در ايران چشم پوشی نکند.
(البته ) اين مشکل ماست، و موفقيت آن به تلاش های ما بستگی دارد. توجه به مشکلات ما برای جوامع بين المللی مفيد خواهد بود و ما نيز به حمايت جامعه مدنی، سازمان های غير دولتی و به ويژه جامعه وکلا در کشورهای ديگرنيازمند هستيم.

* شما کی به تحصن خود پايان خواهيد داد؟
- اگر آنها ( کانون وکلا ) حکم صادر شده برای من را تغييردهند و مجوز مرا تمديد کنند من به تحصن خود پايان خواهم داد.
اما اگر اين کار را نکنند، من به تحصن خود برای سه سال ادامه خواهم داد.
(البته) من هفت ماه اول تحصن را پشت سر گذاشته ام ، بنابراين به مدت دو سال و پنج ماه ( سه ماه صحيح است) ديگر به تحصن ادامه خواهم داد.