سیامک دهقانپور و افق‌های آینده؟ رضا علامه‌زاده

از وقتی تهیه‌کننده و مجری آگاه و توانای برنامهٔ بسیار پرطرفدار «افق» در تلویزیون صدای آمریکا از تهیه و اجرای برنامه‌اش بازماند منتظر فرصتی بودم تا به‌نوعی تاسفم را از غیبت یکی از حرفه‌ای‌ترین برنامه‌سازان تلویزیونی در خارج از کشور ابراز کنم

تبليغات خبرنامه گويا	[email protected]

از وقتی تهیه‌کننده و مجری آگاه و توانای برنامهٔ بسیار پرطرفدار «افق» در تلویزیون صدای آمریکا از تهیه و اجرای برنامه‌اش بازماند منتظر فرصتی بودم تا به‌نوعی تاسفم را از غیبت یکی از حرفه‌ای‌ترین برنامه‌سازان تلویزیونی در خارج از کشور ابراز کنم. تمایل به این ابراز عقیده البته هیچ ارتباطی به علت یا علل این جابجائی ندارد که نه از آن آگاهم و نه خواهان آگاهی از آن‌ام. بلکه بعنوان کسی که برخاسته از تلویزیون است و حرفه‌اش رسانهٔ تصویری است و همواره رابطه نزدیکی با برنامه‌سازان و مجریان شایستهٔ تلویزیون صدای آمریکا داشته و دارد، صرفِ ابراز نظرم را انجام وظیفه اخلاقی خویش می‌دانم.

سیامک دهقانپور

از دیگر سو مسئولان و تصمیم‌گیرندگان تلویزیون صدای آمریکا نیز همواره نسبت به کارهای من نظر حمایتی و همراهی داشته‌اند. موافقت با پخش دو فیلم اخیرم «تابوی ایرانی» و «با من از دریا بگو» در برنامه‌های بسیار پُر بینندهٔ «شبآهنگ» به تهیه‌کنندگی مجری توانمند بهنود مکری و «اکران» به سرپرستی برنامه‌ساز آگاه، شپول عباسی نمونه‌های اخیر این احساس مسئولیت آنان است. پخش فیلم «با من از دریا بگو» در سال گذشته، درست در هفتهٔ سالگرد کشتار ۶۷ که خواست اصلی من و تهیه کنندگان فیلم بود نشانهٔ دیگری از توجه گردانندگان تلویزیون صدای آمریکا به فیلمسازانی مثل من است که در سخت‌ترین شرائط آثاری خلق می‌کنند که مخاطب اصلیشان در ایران است و راهی برای رساندن پیامشان به آنان ندارند چرا که رژیم اسلامی با تمام قوا سعی می‌کند صدایشان به ایران و ایرانی نرسد.

داشتم می‌گفتم مدت‌ها بود منتظر این فرصت بودم تا احساس تاسفم را از کنار رفتن (یا کنار گذاشته شدن) سیامک دهقانپور از برنامه افق به‌شکلی بر کاغذ بیاورم. اتفاقا دیروز یکی دیگر از برنامه سازان پرتوان تلویزیون صدای آمریکا، «مسعود سفیری» در تماسی تلفنی از من دعوت کرد تا در برنامه «افق» امروز (دوشنبه ۳۱ سپتامبر) که موضوعش سالگرد پنجاهمین سال تاسیس «کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان» است شرکت کنم.

این دعوت صمیمانه فرصتی فراهم آورد تا پیش از حضور در برنامه افق، با نوشتن این مطلب و آرزوی حضور مجدد سیامک در افق‌های آینده، به وظیفه اخلاقی‌ام عمل کنم.