تو٬ ای عکس هولناک...

ف.م.سخن

ویژه خبرنامه گویا

در باره ی روزنامه پر تیراژ و پر خواننده ی «بیلد» آلمان در مطالب قبلی برای تان نوشتم. آن چه در این روزنامه نوشته می شود٬ تاثیر بسیاری بر خوانندگان عادی آلمانی دارد؛ خوانندگانی که مطالب ساده ی «بیلد» را -که غالبا با تصویر همراه است- بیشتر از مطالب سنگین و وزین روزنامه های دیگر می پسندند و مطالعه می کنند. تاثیر «بیلد» بر افکار عامه ی مردم آلمان تردید ناپذیر است از این رو آن چه در این روزنامه منتشر می شود٬ اهمیت خاصی پیدا می کند.

روزنامه «بیلد»٬ ستون نویسی دارد به نام «فرانتس یوزف واگنر» که یکی از قدیمی ترین ستون نویسان این روزنامه است و ناشر «بیلد» به او لقب استثناییِ «سرْ ستون نویس» داده است. مطالب او٬ کوتاه و احساس بر انگیز است. انتشارات «اَکْسِل اشپرینگر» که ناشر «بیلد» است٬ این عنوان را از سال ۲۰۰۱ به واگنر داده است.

بعد از انتشار تصویر کودک غرق شده ی سوری٬ در رسانه های مجازی٬ رسانه های بزرگ و نشریات مهم جهان٬ بر سر دو راهی انتشار یا عدم انتشار تصویر معصومانه ی این کودک قرار گرفتند. برخی تصمیم به نشر آن گرفتند و برخی به خاطر درد آور بودن آن از انتشارش خودداری کردند. بیلد هم -به رغم این که همیشه به دنبال سوژه ها و تصاویر داغی ست که روزنامه را پر فروش می کند- این تصویر را منتشر نکرد٬ ولی تفسیر واگنر٬ در ستون صفحه ی دوم٬ در باره ی این عکس است. چون این تصویر در اغلب سایت های ایرانی منتشر شده و تقریبا تمام مراجعان به فضای مجازی این تصویر را دیده اند٬ «خبرنامه ی گویا» نیز٬ همراه با ترجمه ی متن واگنر٬ این تصویر را منتشر می کند که امیدواریم با وجود دردناک بودن٬ تلنگری به وجدان های خفته بزند تا مانند اغلب مردم کشورهای پیشرفته٬ به کمک پناه جویان سوری بشتابند و وظیفه ی انسانی خود را به عمل آورند.

*****
تو٬ ای عکس هولناک٬
تو به ما جسد کودکی را نشان می دهی٬ با تی شرت قرمز رنگی که کمی بالا رفته٬ و امواج دریا او را به ساحل آورده است. تو٬ برای همیشه در یادهای ما خواهی ماند؛ مثل دختری که در ویتنام٬ بمب ناپالم او را سوزانده بود٬ یا عکس بوسه یک زن و مرد در روز پیروزی امریکا بر ژاپن در «تایمز اسکوئر» نیویورک٬ یا تصویر سرباز آلمان دمکراتیک٬ که از فراز خط مرگ گریخت.

یک عکس٬ یک لحظه از گذشته است. یک سکوت مطلق٬ یک ثانیه ی حک شده است. عکاس٬ روی دکمه ی دوربین اش فشار می دهد.

و حالا ما این عکس ها را می بینیم٬ که خواهان دیدن آن ها نیستیم٬ که خواب شبانه از چشمان ما می ربایند؛ ده سال دیگر٬ پنجاه سال دیگر. عکس کودک خردسال٬ شلوار آبی٬ تی شرت قرمز٬ مرده بر ساحل٬ همیشه در حافظه ی ما باقی خواهد ماند. یک عکس٬ که هرگز فراموش نخواهد شد.

با احترام
فرانتس یوزف واگنر