امام آمد؛ امام با موشك بهوت افسرده آمد!

طنزی از ف. م. سخن ـ خبرنامه گویا

البته واضح و مبرهن است كه امام در سال ١٣٥٧ به ايران آمد! از آن واضح تر و مبرهن تر آمدن امام با هواپيماى ارفرانس بود، كه بسيار با احترام و با وقار آمد! ميليون ها ايرانى هم ريختند در خيابان و گفتند كه امام خيلى خيلى خوش آمد! از آن زمان به بعد ما كشور فرانسه را روى چشم خود گذاشتيم و از محبت بى حد و حصر والرى ژيسكار دستن رييس جمهور محبوب فرانسه در حق حضرت امام مشعوف و ممنون شديم و حتى نام خيابانى كه سفارت فرانسه در آن واقع بود را نوفل لوشاتو گذاشتيم.

در اثر مرور زمان اما، امام و يارانش، آهسته آهسته ته كشيدند و جاى ايشان را اشخاص تازه نفس گرفتند. ياران امام جديد، مثل دكتر بنى صدر نبودند كه بتوانند ولتر گون فرانسه بنويسند، يا مثل مرحوم قطب زاده نبودند كه بتوانند بلبل سان فرانسه حرف بزنند.

نتيجه اين شد كه هر چه گذشت اوضاع به گونه اى ديگر شد. نه تنها اوضاع به گونه اى ديگر شد بلكه حتى زبان فرانسه هم به گونه اى ديگر شد؛ شكل و قيافه ى هواپيماى حامل امام هم به گونه اى ديگر شد.

ديديم كه نوفل لوشاتو يى كه در زمان امام اين گونه نوشته مى شد: Neauphle-le-Château بر روى تابلوى خيابان سفارت فرانسه اين گونه نوشته شد: Nofel Loshato نوشته شد، و امسال هم ديديم كه بر روى ماكت هواپيماى حامل امام و بوى گل سوسن و ياسمن، نام ارفرانس كه در فرانسه اين گونه نوشته مى شود: Air France به اين شكل در آمد: Air Ferance!

البته اينجورى نوشتن نوفل لوشاتو و ارفرانس به مذاق ما ايرانيان و جانشينان بر حق حضرت امام بيشتر خوش مى آيد چرا كه در مورد اصل املاى فرانسوى نوفل لو شاتو، زبان شناسان ايرانى كه در جمهورى اسلامى فارغ التحصيل شده اند شاكى هستند كه چرا بايد eau، اُ خوانده شود و چرا بايد ph، ف خوانده شود و چرا بايد ch، ش خوانده شود و حكما فرانسوى ها بى سواد هستند كه اين جورى غلط مى نويسند! درست اش همين است كه ما در تهران نوشته ايم!

در مورد كلمه ى ار فرانس هم، اين فرانسوى هاى احمق، يك ه جا انداخته اند و به جاى نوشتن ار فرانسه، چنين چيز هشلهفى نوشته اند. پس ما يك e وسط اف و ار قرار مى دهيم و اين كلمه توو سه سوت مى شود فِرانسِه!

اما ابتكارات ما به همين ها ختم نمى شود. درست است كه امام آمد؛ و امام با ارفرانس آمد؛ اما آن هواپيما، آن شكلى نبود كه ما در سال ٥٧ ديديم بلكه اين شكلى بود كه امسال ماكت اش را ساختيم! حتى ماكت سال پيش هم كه مى رفتيم در كنار امام عكس مى گرفتيم شكل درست هواپيما را نشان نمى داد! مى دانيد چرا؟ چون هنوز ماجراهاى سال ١٣٥٧ در جمهورى نوين اسلامى به قول اسدالله ميرزا بهوت بهوت افسرده نشده بود، و روح حضرت امام و يادگار از دست رفته امام و يادگارِ يادگارِ امام، يعنى آسد حسن، و فرزند معنوى امام، يعنى هاشمى رفسنجانى، در اثر انتخابات آبروبَرِ جمهورى اسلامى نو (مثل گينه نو) اين جورى پژمرده و افسرده نشده بودند. بنابراين هواپيماى ارفرانس سر حال و قبراق هم، مثل آن شىء مرده شور برده، بهوت بهوت افسرده ها هى، كه ماكت اش را امسال ملاحظه مى فرماييد. آن پله ی پاى هواپيما را هم گويا از پل چوبى خريدارى كرده باشند و بخواهند به اين طريق نشان دهند كه پايت را بذارى روى اين پله، با سر پخش مى شى روى زمين! آن تابوت زير هواپيما هم يعنى ايشاللا سال ديگه امام را داخل همين ارفرانس تووى همين تابوت مى گذاريم مى بريم مرقد تحويل آسد حسن مى ديم!

البته تفسير ديگرى نيز توسط اصلاح طلبان حكومتى صورت گرفته به اين مضمون كه امام آمد؛ امام با ارفرانس آمد؛ اما ارفرانس امسال تبديل به موشكى شده كه مثل موشك هاى حوت (از ريشه ى بهوت) و زلزال (از ريشه ى زلزله و تكان تكان خوردن، يعنى همان جورى كه اسدالله ميرزا با دو انگشت به دوستعلى خره طبيعت اش را نشان مى داد) كمى بهوت و افسرده به نظر مى رسد همان طور كه روح امام و خاندان اش هم چنين به نظر مى رسند.

من فقط مانده ام كه با اين پلكان و اين وضع درب و داغان ماكت، ما امسال چه جورى بريم با حضرت امام عكس يادگارى بگيريم؟!