روايت محمود دولت‌آبادی از "حسنک وزير" بيهقی در راه است

روايت مکتوب محمود دولت‌آبادی از داستان «حسنک‌ وزير» تاريخ بيهقی همراه با نسخه‌ی صوتی صدای اين نويسنده‌ی پيشکسوت به ناشر سپرده شد.

به گزارش خبرنگار ادبيات و نشر خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، بازخوانی دولت‌آبادی از وزيری اميرحسنک و وزارت کلاسيک در ايران با سرفصل‌هايی همچون: مقدمه، وزيری اميرحسنک و ذکر بر دار کردن حسنک وزير همراه است.

نسخه‌ی صوتی اين اثر نيز به اين موارد می‌پردازد: وزيری اميرحسنک، گفتار سالار حاجب علی قريب درباره‌ی آن‌چه‌ با آمدن مسعود به عنوان زمينه‌ی وقايع پيش رو رخ خواهد داد، داستان حسنک، ذکر بر دار کردن و پايان داستان بر دار کردن جعفر برمکی.

«وزيری اميرحسنک به روايت دولت‌آبادی» به ناشر سپرده شده و تا قبل از سال‌روز تولد بيهقی در آبان‌ماه، از سوی انتشارات فيروزی سبزوار منتشر خواهد شد.

دولت‌آبادی بر اين کتاب مقدمه‌ی کوتاهی نوشته درباره‌ی انتخاب بيهقی با ويرايش علی‌اکبر فياض و نسخه‌ی ويرايش محمدجعفر ياحقی و مهدی سيدی.

اين نويسنده انجام اين کار را ادای دين به ابوالفضل بيهقی عنوان می‌کند و درباره‌ی شکل‌گيری اين کار به خبرنگار ايسنا می‌گويد: آمدند پيش من که می‌خواهيم همان‌طور که نيشابوری‌ها مجسمه‌ی عطار و خيام دارند، مجسمه‌ی شما را هم بسازيم، گفتم نمی‌خواهم سنگ شوم. گفتند برای‌تان در سبزوار و در جای خانه‌ی قبلی، خانه بسازيم، گفتم اگر قرار بود خانه‌ای آباد باشد، خراب نمی‌شد. پرسيدم چرا روی بيهقی کار نمی‌کنيد؛ او که استاد نثر پارسی است. در نتيجه با توجه به وضعيت امروز که همه چيز صوتی و تصويری است، پذيرفتم بخش‌هايی از بيهقی را بخوانم، و از آن‌جا که حسنک در دانشگاه‌ها معرفی شده و مردم بيهقی را با او می‌شناسند،‌ اين داستان را انتخاب کردم.

با فرض دشوارخوان بودن بيهقی، به نظر می‌رسد دولت‌آبادی می‌خواهد با اين کار شگرد خواندن بيهقی را به کسانی که خواندن اين کتاب به نظرشان دشوار می‌آيد، و جوانان، معرفی کند تا به اين ترتيب، نشان داده شود که بيهقی زياد هم دشوار نيست.

به گزارش ايسنا،‌ محمود دولت‌آبادی دهم مردادماه سال ۱۳۱۹ در دولت‌آباد سبزوار به دنيا آمده است. نخستين اثر داستانی‌اش را با نام «ته‌ شب» در سال ۱۳۴۱ منتشر کرد و از سال ۱۳۴۰ که دوره‌ی تئاتر آناهيتا را گذراند، تا سال ۱۳۵۳ بازيگر تئاتر بود.

کتاب‌های «لايه‌های بيابانی»، «اوسنه‌ی باباسبحان»، «ققنوس»، «ادبار»، «پای گلدسته‌ی امامزاده»، «هجرت سليمان»، «سفر»،‌ «گاواره‌بان»، «عقيل عقيل»، «آهوی بخت من گزل»، «کارنامه‌ی سپنج»، «باشبيرو»، «تنگنا»، «ديدار بلوچ»، «جای خالی سلوچ»، «روزگار سپری‌شده‌ی مردم سالخورده»، «کليدر»، «سلوک»، «روز و شب يوسف» ، «آن ماديان سرخ‌يال»، «نون نوشتن» و «ميم و آن ديگران» از جمله آثار منتشرشده‌ی اين نويسنده‌ هستند.