فرزندپروری یا همسرپروری؟ لزوم بازنگری در امکان ازدواج سرپرست با فرزندخوانده

یک حقوقدان با بیان اینکه امکان ازدواج سرپرست با فرزندخوانده تبعات بسیار منفی در پی خواهد داشت، گفت: لازم است موضوع فرزندخواندگی به‌ویژه تبصره ماده 27 لایحه کودکان بی‌سرپرست و بدسرپرست- که به این موضوع می‌پردازد- با هدف حمایت از کودکان بی‌سرپرست وتشویق خانواده‌های دارای فرزند و برخوردار از تمکن مالی برای قبول سرپرستی کودکان بی‌سرپرست، بازنگری و بعد معنوی این کار پررنگ شود.

منیژه محمدی در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس «زنان» خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، افزود: اگر قانونگذار در این جهت عمل نکند، درکسب اعتماد و برقراری امنیت برای مردم ناموفق خواهد بود.

این حقوقدان در ادامه گفت: امکان ازدواج سرپرست با فرزندخوانده به حمایت‌های قانونی از زنان و کودکان خدشه وارد می‌کند و علیرغم اینکه سال‌هاست به کنوانسیون حقوق کودک پیوسته‌ایم اما با توسعه نیافتگی در زمینه دفاع از حقوق کودک مواجه هستیم.

وی تاکید کرد: قانونگذار باید به این نکته توجه کند که لازم است هر قانونی مبتنی بر روش‌های علمی و بر اساس نیازها و تحولات روز تصویب شود و هدف آن فراهم کردن امنیت و اعتماد بیشتر در جامعه مردم باشد.

این حقوقدان با بیان اینکه فرزندخواندگی یکی از مهمترین گام‌هایی است که در حمایت از کودک بی‌سرپرست در جهت برخورداری او از حقوقی برابر با سایر کودکان برداشته می‌شود، گفت: این حمایت‌ها با اعمال تبصره ماده 27 حمایت از کودکان بی‌سرپرست و بدسرپرست - که بر مبنای آن سرپرست می تواند با فرزند خوانده با حکم دادگاه ازدواج کند- بی‌معنا می‌شود چون با ورود دختر به یک خانواده ،همواره زن تشویش دارد که دخترخوانده پس از رسیدن به سن بلوغ به جای آن‌که در کنارش باشد، به رقیبی برای او تبدیل شود.

وی افزود: در این شرایط او هیچوقت احساس مادرانه را نثار دختر خوانده‌اش نمی کند علاوه بر آن نگاه پدر خوانده هم پس از رسیدن دختر به سن بلوغ ممکن است به او تغییر کند چون قانون به او مجوز ازدواج با دختر خوانده را می‌دهد.

محمدی درپایان تاکید کرد: قانونگذار باید توجه کند که آیا نتیجه مثبت امکان ازدواج سرپرست با فرزند خوانده بیشتر است یا تبعات منفی آن. اگر این موضوع را به طور دقیق بررسی کنیم، متوجه می‌شویم که تبصره ماده 27 تنها نیاز عده بسیار اندکی را برطرف می‌کند. اما تبعات بسیار سوئی را در پی خواهد داشت.