صدای آمریکا
خلاصه یادداشتی از ری تکیه در روزنامه واشنگتن پست
آمریکا با توجه به حکومت یک رهبر سالخورده بر ایران باید خود را برای گذار قدرت در آن کشور که ممکن است سقوط کل نظام را سرعت بدهد آماده کند.
ایران اغلب به غلط جزیره ثبات در منطقه ای بی ثبات توصیف شده است. اما تاریخ جمهوری اسلامی مملو از فراز و نشیب ها و کشمکش های دائم میان یک رژیم خودکامه با جامعه ای سرکش در پی توانمندی های دموکراتیک بوده است.
آن چه درباره آینده ایران قطعی است این است که یک جنبش اعتراضی دیگر در زمانی نه چندان دور برای جایگزینی رژیم برخواهد خواست.
امروز، جمهوری اسلامی در شرایطی است که اتحاد جماهیر شوروی در سال های آخر حیات اش بود؛ مروج ایدئولوژی است که هیچ کس خریدار آن نیست. سرویس های امنیتی را فرمان می دهد که در شورش ها قابل اتکا نیستند. پرهیز بسیاری از فرماندهان سپاه به تیراندازی به مردم در اعتراضات سال هشتاد و هشت موجب شد که رژیم به ناچار شبه نظامیان بسیج را در شهرها مستقر کند.
حوزه های علمیه در قم با مشاهده مساجد خالی به میزان آسیبی که حکومت خدا به اسلام زده است اذعان دارند. امروز شکاف های عمیق جناحی، نظام جمهوری اسلامی را از انتخاب یک جانشین برای رهبری کشور ناتوان کرده است.
یک چیز اما در جهت منافع رژیم است: توافق هسته ای با جامعه جهانی. طی دهه هفتاد میلادی، در اوج دیپلماسی کنترل تسلیحات بین آمریکا و شوروی چهره های متنفذ سیاست خارجی از ترس از سقوط توافق های به دست آمده خواهان اعمال فشار بر مسکو نبودند. وقتی رکس تیلرسون، وزیر خارجه آمریکا، خواهان همراهی با آزادیخواهان در ایران شد این نگرش را به چالش کشید.
آمریکا باید از همین امروز خود را برای بروز یک جنبش اعتراضی احتمالی در ایران یا درگذشت ناگهانی خامنه ای که می تواند نظام را تا نقطه سقوط بلرزاند آماده کند.
مسولیت دولت ترامپ اینک مطالعه راه هایی برای استفاده از بحران فزاینده در ایران در راستای جایگزین کردن یکی از سرسخت ترین دشمنان آمریکا است.
