دشمن − دشمن...
رادیو زمانه ـ سرانجام خامنهای بالای منبر رفت تا به خیزش دی ماه پاسخ دهد. قبلا قولش را داده بود. در روز ۱۲ دیماه گفته بود: «من در خصوص این قضایا حرفهایی دارم و در وقت آن با مردم عزیزمان سخن خواهم گفت.»
گذاشت سرکوب کنند، عدهای را بکشند، عدهای را اسیر کنند، کهریزک را احیا کنند، تا عدهای هوراکش را دور خود جمع کند و اعلام پیروزی کند.
ترجیع سخنان ۱۹ دیماه ولی فقیه مثل همیشه "دشمن−دشمن" بود. خیزش مردم را به دشمن نسبت داد و سرکوب معترضان را به مردم. او مقابله با معترضان را در دنیا بینظیر خواند و گفت: «اینها حوادث معمولی نیست، اینها هیچ جای دنیا وجود ندارد؛ من این را از روی اطلاع عرض میکنم.»
خط عمومی در برابر خیزش مردم
به جز سخنان همیشگی علیه دشمن و دفاع از سرکوب با اسامی مستعاری چون "مردمی" که با معترضان مقابله کردند، نکتهای که خامنهای در سخنان ۱۹ دی ماه بر آن تأکید کرد همان خط عمومیای است که حکومت دربرابر خیزش اعتراضی دیماه پیش گرفته است: تفکیک میان اعتراض به حق و اغتشاش، و بردن اعتراض در چارچوب گفتار حکومتی و از این طریق حکومتی کردن آن.
خامنهای این خط را چنین بیان کرد: «نقطهی درستی است که آن تفکیک بین مطالبات صادقانه و بهحق مردم و حرکات وحشیانه و تخریبگرانهی یک گروه است. اینها باید از هم تفکیک بشود.»
تفکیک به قصد توجیه و تسریع سرکوب صورت میگیرد: «اینکه فلان انسانی از یک حقی محروم بماند و اعتراض بکند یا این اعتراضکنندهها -حالا صد نفر، پانصد نفر- بیایند یک جایی جمع بشوند و حرف خودشان را بزنند، این یک مطلب است، و اینکه یک عدهای از این تجمع، از این انگیزه سوءاستفاده کنند، بیایند به قرآن دشنام بدهند، به اسلام دشنام بدهند به پرچم اهانت کنند، مسجد را بسوزانند، تخریب کنند، آتش بزنند یک حرف دیگر است. اینها را با هم نباید مخلوط کرد.»
اینها که از هم جدا شدند، آنگاه تکلیف با «اغتشاشگران» روشن است: سرکوب شدید. جرمشان را رهبر مشخص کرد: اهانت به دین و قرآن و مسجد.
اما تکلیف مردمی که حق خود را میخواستند چه میشود؟ خامنهای درباره اعتراضات آنان گفت: «آن تمناهای مردمی یا درخواستهای مردمی یا اعتراضهای مردمی در این کشور همیشه بوده، الان هم هست.»
یعنی اتفاق خاصی نیفتاده و نظام به وضعیت آنها رسیدگی میکنند، چنانکه در گذشته کرده.
این گونه بود که رهبر نظام در تاریخ ۱۹ دی پرونده خیزش دی ماه را بسته تلقی کرد. "بصیرت" ایشان را خواهیم دید.