بالاترین - زمانی که در ایران بودم بطور مرتب از خیابان مقدس اردبیلی در زعفرانیه تهران عبور میکردم و هیچوقت ندانستم مقدس اردبیلی چه کسی بوده. یعنی اصلا بهش فکر هم نمیکردم. خیال میکردم لابد اسم یک پاسدار شهیدی بوده.
اما چند روز پیش که کتاب قصص العلما را خواندم رسیدم به زندگینامه و کرامات این مجتهد بزرگوار و تازه فهمیدم او چه شاسکولی بوده!
مقدس اردبیلی از مجتهدان بزرگ شیعه در دوره شاه عباس صفوی بوده که در عتبات زندگی میکرد و دعوت شاه برای آمدن به ایران را نپذیرفت و در همان کربلا هم درگذشت.
این قسمت را از صفحه ۸۴۵ آن کتاب برایتان انتخاب کرده ام:
"مقدس اردبیلی زمانی که در کربلا بود بول و غایط را در زمین کربلا نمی ریخت بجهت اینکه زمین کربلا تربت(مقدسی) است بلکه بنا بر بعضی از روایات تا چهار فرسخ تربت (مقدس) است. مقدس اردبیلی خیکی ترتیب داده بود و فضولات خود را در ان میریخت و سر آنرا می بست تا یک هفته از آن پس آن خیک را بر دوش میگرفت و از چهار فرسخ بیرون (شهر) بیرون میریخت"
برای کسانی که نمیدانند خیک چه شکلی بوده :
فقط تصور کنید جمهوری اسلامی چه شاسکول هایی را بعنوان قهرمان ملی به ما قالب کرد و نام خیابانهای ما به نام چه اعجوبه هایی مزین گشته است.
