صدای آمریکا - دو ماه پس اعلام ساز و کار مالی اتحادیه اروپا موسوم به اینستکس برای دور زدن تحریم های آمریکا علیه ایران، هنوز سیستم ویژه پرداخت های آن راه اندازی نشده است.
مایکل لیپین از بخش فارسی صدای آمریکا در مصاحبه ای اختصاصی با دیوید پیمان، مدیر کل ایرانی تبار وزارت خارجه آمریکا در امور مالی و تحریم ها علت این امر را جویا شده است.
متن کامل این گفتگو را در زیر ببینید:
مایکل لیپین: آقای دیوید پیمان مدیر کل وزارت خارجه آمریکا از حضور شما در برنامه بخش فارسی صدای آمریکا ممنونم.
دیوید پیمان: متشکرم. از اینکه اینجا هستم خوشحالم.
سوال: احتمالاً خیلی ها در مورد سمت شما چیز زیادی نمی دانند. قدری در این خصوص توضیح دهید.
دیوید پیمان: همانطور که گفتید، من مدیر کل وزارتخارجه آمریکا در امور مالی و تحریمها هستم که به عنوان ابزاری برای مقابله با تهدیدها مورد استفاده قرار می گیرد. در قسمتی که من کار می کنم، دو دفتر دارد: دفتر اجرائی کردن تحریم ها که بر ۲۵ برنامه تحریم در وزارت خارجه نظارت دارد. ما برای اجرائی کردن تحریم ها و توصیه به وزیر خارجه یا نماینده ویژه او در امور کشورها برای پیشبرد استراتژی تحریم ها، برقراری تحریم های جدید، برای مثال در مورد ایران و اعمال فشار حداکثری، و همینطور تهیه راهنما برای وزارتخانه های خزانه داری و بازرگانی در مورد صدور مجوزها، به صورت تنگاتنگ و روزمره با وزارت خزانه داری و دفتر کنترل دارائی های خارجی موسوم به (اوفک) کار می کنیم. بنابراین، چه در مورد مجوزهای صادرات توسط وزارت بازرگانی، و چه مجوزهای ویژه توسط وزارت خزانه داری اطمینان حاصل می کنیم که این مجوزها با اهداف سیاست خارجی آمریکا همخوانی داشته باشد، و در صورت لزوم، آنها را تائید یا رد می کنیم. این اقدامات خیلی موثر است، زیرا برخی از این مجوز ها تاثیرات جانبی زیادی برای شرکت ها و اقتصادهای مناطق مختلف جهان دارد، که ارزش آن به میلیون ها و بلکه میلیادرها دلار بالغ می شود.
علاوه بر این، یکی از نقش های ما تماس و تبادل نظر با شرکای دولتی و خصوصی مان در خارج از کشور است، که بخشی از آن مربوط به آموزش به بخش های دولتی و خصوصی در مورد تحریم ها، توصیه به آنها در مورد موقعیت کنونی مان، و تدوین نقشه راه تحریم ها در آینده نزدیک از دیدگاه سیاسی می شود. نکته دیگر که خیلی مهم است و تصور می کنم ما نقش بسیار بزرگی داریم، تماس با افراد یا نهادهای دولتی و بخش خصوصی برای کنترل رفتارهائی است که ممکن است خلاف تحریم های آمریکا و یا روح آن، و یا برخلاف سیاست آمریکا و امنیت ملی این کشور باشد.
سوال: اتحادیه اروپا که یکی از بزرگترین شرکای آمریکا است، در ماه ژانویه ساز و کاری موسوم به اینستکس را اعلام کرد که به بازرگانان آن اتحادیه اجازه می دهد هنگام معامله با ایران سیستم مالی آمریکا را دور بزنند. از جانب بیزینس های اروپائی شما چه پاسخی به اینستکس را مشاهده کرده اید؟
دیوید پیمان: تمام نشانه هائی که من دریافت کرده ام حاکی از این است که مطلقاً علاقه ای به استفاده از ساز و کار اروپائی برای معامله با ایران وجود ندارد. واقعیت این است که بخش خصوصی اروپا علاقه ای به داد و ستد با ایران ندارد. دیده ایم که بیش از یکصد شرکت اروپائی از بازار ایران خارج شده اند. من با سفر به چند کشور اروپائی با گروه های صنعتی بسیار بزرگ در بخش خصوصی گفتگو کرده ام و هیچ اشتها و علاقه ای در این خصوص ندیدم. این امر دو دلیل دارد: اول، کسب و کارهای مسئول یک قطب نمای اخلاقی بسیار مسئول و روشن دارند. کسی برای معامله با کشور حامی تروریسم و مسئول کشته شدن آمریکائی ها که در حال حاضر چند گروگان آمریکائی دارد، اشتهائی ندارد. و مهم برای شرکت های اروپائی این است که کسی نمی خواهد با ایران که تابستان و پائیز گذشته در خاک کشورهای اروپائی دست به اقدام تروریستی زده معامله کند. اشاره من به توطئه کارگذاشتن بمب در پاریس و اقدام به ترور در دانمارک است. شرکت های اروپائی به خوبی از این موارد اطلاع دارند.
دومین دلیل این است که شرکت ها تصمیم گیری در مورد معاملات را بر اساس محاسبه سود و زیان و اینکه می خواهند با ایران کار کنند یا آمریکا، اتخاذ می کنند. آنها معامله با آمریکا و شرکت های آمریکائی، و کار کردن با دلار و استفاده از سیستم مالی آمریکا را ترجیح داده اند. این تصمیمی بوده که با توجه به پیآمدهای تخلف از تحریم های آمریکا اتخاذ شده است.
سوال: بنظر شما تا چه حد ممکن است که یک کسب و کار صنعتی یا تجاری در اروپا با استفاده از این ساز و کار به بازار ایران وارد شود، و دولت آمریکا چه اقدامی در مورد سیستم اینستکس که اروپا در تلاش براه انداختن آن است، انجام داده است؟
دیوید پیمان: آشکار است در صورتیکه شرکتی بخواهد از این ساز و کار مالی استفاده کند، ما از فاصله خیلی نزدیک آن را دنبال می کنیم و آن را کاملاً و از تمام جهات تحت نظر می گیریم. مثلاً ارتباطات آن با نظام مالی و بانک های آمریکا و تخلفات احتمالی مستقیم یا غیر مستقیم، دانسته یا ندانسته از قوانین تحریم آمریکا را بخوبی بررسی می کنیم، و مجازات های مربوط به تخلف از آن تحریم ها را با شدت تمام بمورد اجرا می گذاریم. باید اضافه کنم که علاقه ای برای معامله با ایران وجود ندارد، زیرا ساز و کار اتحادیه اروپا برای معاملات در امور بشردوستانه بکار برده خواهد شد. اما آمریکا پیشتر در اینمورد از جمله در مورد مواد خوراکی و دارو برای مردم ایران استثناء قائل شده است. بنابراین، مکانیسم روشنی وجود دارد که هر شرکت اروپائی می تواند با شفافیت کامل و از طریق نهادهای مالی آمریکا با دستور العمل اوفک از آن استفاده کند.
مطالب بیشتر در سایت صدای آمریکا
سوال: خوشحالم که این موضوع را مطرح کردید، چون می خواستم در مورد جنبه بشردوستانه سیاست های تحریم آمریکا سئوال کنم. آمریکا برخی از موارد را مستثنی کرده است، اما آنهائیکه از دولت انتقاد می کنند گفته اند که باوجود این استثناها، بانک های بین المللی تسهیل کننده معاملات بشردوستانه از وحشت تخلف از برخی از ابعاد تحریم های آمریکا، از تائید این معاملات عملاً خودداری می کنند. تا به حال به این مورد برخورده اید؟
دیوید پیمان: شخصاً خیر! اما تا آنجائیکه مربوط به تخلف احتمالی نهادهای مالی از تحریم ها است، و برای اطمینان از همگام بودن این نهادها با تحریم های آمریکا، اوفک منبع بسیار با ارزشی است. می دانم که اوفک هر روز به این نوع از پرسش ها پاسخ می دهد. بنابراین، اگر یک نهاد مالی یا یک شرکت خواستار ارسال غذا یا دارو به ایران است و می خواهد از این لحاظ خیال آسوده داشته باشد، تشویق شان می کنم تا چگونگی معامله را با ذکر دقیق مشخصات و مختصات آن از اوفک سئوال کنند.
علاوه بر این می توانند به دفتر من و یا به دفتر سیاست و اجرای تحریم ها رجوع کنند، و ما هم یا آن آسودگی خیال احتمالی از بابت سیاست خارجی را در اختیارشان می گذاریم، و یا از بابت دریافت پاسخ از اوفک اطمینان حاصل می کنیم.
سوال: آیا می توانید در مورد اینکه این استثناهای آمریکا عملاً باعث ارسال امدادهای بشردوستانه به ایران شده است مثالی بزنید؟
دیوید پیمان: حتما! ما نسبت به چالش هائی که مردم ایران با آن روبرو هستند، خیلی حساسیم. نیت تحریم های آمریکا تنبیه مردم ایران نیست. هدف، ترغیب رژیم برای تصمیم گیری در باره ۱۲ موردی خواست هائی است که مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا در ماه می سال گذشته عنوان کرد. بنابراین، ما چیزی کمتر یا بیشتر از آنچه از سایر دولت های مسئول در جهان انتظار داریم، از دولت ایران نمی خواهیم. تحریم های ما رژیم و اطمینان از تغییر رفتار آن را هدف قرار داده است. فراهم ساختن امدادهای بشردوستانه مورد نیاز مردم ایران، برای دولت آمریکا، مایک پمپئو وزیر خارجه، برایان هوک نماینده ویژه وزارت خارجه آمریکا در امور ایران و همینطور خود من اهمیت خیلی زیادی دارد. ما از باز بودن کانال امدادهای بشردوستانه برای ارسال غذا و دارو برای مردم ایران همواره اطمینان حاصل می کنیم.
سوال: جنبه دیگر سیاست تحریم های آمریکا علیه ایران بخش نفت را هدف قرار داده است. ۸ کشور اجازه یافته اند تا ماه می میزان بخصوصی از نفت ایران را وارد کنند. بنظر شما پس از آن چه اتفاقی می افتد؟
دیوید پیمان: من نمی توانم در مورد تبادل نظرهای در حال جریان در مورد آنهائیکه در آینده احتمالاً از تحریم نفت ایران مستثنی خواهند شد، حرف بزنم. اما می دانیم که ۲۰ کشور خواستار نفت ایران از این تحریم ها معاف نشدند و در نتیجه واردات نفت از ایران را متوقف کردند. معافیت های بسیار محدود به کشورهائی داده شد که توانائی شان برای قطع واردات بخش قابل ملاحظه نفت از ایران را به اثبات رساندند. بعلاوه این کشورها برای به صفر رساندن وارداتشان تا ماه نوامبر با مشکلاتی روبرو بودند. اما انتظار ما این است که تمام کشورها در اسرع وقت این واردات را کاملاً متوقف کنند.
سوال: می خواستم در مورد واکنش ایران به تحریم هائی که تا به حال بمورد اجرا گذاشته شده سئوال کنم. ایران گفته که برای پایداری اقتصادش به منابع خود متکی خواهد بود. ایران چه اقداماتی برای گریز از تحریم های آمریکا انجام داده است؟
دیوید پیمان: در مورد طفره رفتن ایران از تحریم ها، ما انتقال نفت از کشتی به کشتی را از نزدیک زیر نظر داریم و با کشورهای دیگر نیز برای اطمینان از اینکه این رویکرد را در سواحل شان زیر نظر بگیرند، کار می کنیم. ما کشتی ها را دنبال می کنیم. ما صاحبان کشتی ها و شرکت های بیمه را در مورد انتقال نفت از کشتی به کشتی مسئول می دانیم. ما به اجاره نامه این کشتی ها نگاه می کنیم و اجاره دهنده را مسئول می دانیم. بنابراین، هر کس که در اقدامات طفره رفتن از تحریم ها بنوعی دخالت داشته باشد، که در حقیقت بدترین نوع تخلف از تحریم های آمریکا است، ما واقعاً او را مسئول و پاسخگو می دانیم. این به بندر یا کشتی محدود نمی شود. برای اطمینان از به اجرا درآمدن هر چه موثرتر تحریم ها، روش کاملا گسترده ای را بکار می بریم.
باید بگویم که کشورها اقدامات بسیار مسئولانه ای در مورد صادرات نفت ایران، گریز از تحریم های آمریکا و استفاده از نفت برای تسهیل اقدامات تروریستی انجام داده اند. چند وقت پیش برای دیدار با مقام های پاناما به آن کشور رفته بودم. پاناما یکی از کشورهائی است که بسیاری از کشتی ها با پرچم آن در آب های آزاد حرکت می کنند. رئیس جمهوری پاناما بلافاصله فرمانی را امضاء کرد که بر اساس آن هر کشتی دخیل در امور تروریستی یا تسهیل کننده آن اجازه استفاده از پرچم پاناما را از دست می دهد. در نتیجه، کشتی های ایران اجازه استفاده از ۶۰ پرچم پاناما را از دست دادند. اقدام مهمی از طرف پاناما بود و مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا هم به آن اشاره کرد. اما از آن مهمتر این که این حرکت پاناما برای کشورهای دیگر راهگشا بود، و باعث شد تا کشورهای دیگر تعهد کنند که در صورت پائین کشیده شدن پرچم پاناما از یک کشتی، پرچم دیگری بر فراز آن کشتی به اهتزاز در نیاید بسیاری از کشورهائی که چنین سرویسی را در اختیار صاحبان کشتی ها می گذارند، و بنادر عمده ای دارند، به نحو بیسابقه ای از تحریم های آمریکا علیه ایران و اطمینان از مقابله با گریز از آن حمایت کردند.
سوال: دست آخر، به منتقدین سیاست آمریکا که می گویند این تحریم ها باندازه کافی قوی نیست، زیرا هنوز بشکل مشخصی رهبران ایران، بازرگانان و دارائی های آنها را هدف قرار نداده، چه می گوئید؟
دیوید پیمان: فساد بی حد و حصری در رژیم ایران وجود دارد. شخصیت های رژیم فاسدند و برای پر کردن جیب خود پول مردم را غارت می کنند. آنها پول مردم را می دزدند و بجای سرمایه گذاری برای ایجاد شغل در تهران، اصفهان، شیراز و یا کرمانشاه، آن را خرج حمایت از تروریسم در خارج از کشور می کنند. آنها سرمایه را از اقتصاد کشور می گیرند و با آن از تروریست های عرب در خارج حمایت می کنند. حزب الله لبنان بیش از ۷۰۰ میلیون دلار از این رژیم پول دریافت می کند. گروه های تروریستی فلسطینی بیش از یکصد میلیون دلار از رژیم ایران پول می گیرند. در سال های اخیر، ایران ۱۶ میلیارد دلار برای جنگ نیابتی در سوریه که به کشته شدن صدها هزار نفر مردم بیگناه منجر شده، و برای حمایت از شورشیان حوثی در یمن خرج کرده است. این رژیم مال بساری از مردم را به یغما می برد. ما از این موضوع با خبریم و بعنوان بخشی از فشار حداکثری قصد داریم محدوده تحریم هایمان را گسترش بدهیم و تصور می کنم که جامعه بین الملل، بخش خصوصی، دولت های خارجی و ایران باید انتظار گسترده شدن این تحریم ها را داشته باشند. مایک پمپئو وزیر خارجه آمریکا به روشنی گفته است که ما سخت ترین تحریم ها در تاریخ را بر علیه ایران برقرار می کنیم. به این ترتیب، آنچه از ماه نوامبر انجام شده، تازه شروع کار است. این کف تحریم ها است، نه سقف آنها، و تحریم های بیشتری در راه است.
سوال: می توانید جدول زمانی این اقدامات مورد انتظار را مطرح کنید؟
دیوید پیمان: متاسفانه نمی توانم وارد جزئیات جدول زمانی بشوم، اما می توانم بگویم که اگر ایران بلافاصله رفتارش را تغییر ندهد، و پای میز مذاکره برای بحث در باب ۱۲ موردی که وزیر خارجه آمریکا گفته حاضر نشود، باید منتظر تحریم های بیشتر باشد. مهمترین آن موارد عبارتند از متوقف کردن حمایت مالی از تروریسم در خارج از ایران، توقف حمایت مالی از جنگ در سوریه، دنبال نکردن برنامه موشک های بالیستیک، و اطمینان از نداشتن تسلیحات اتمی. سال گذشته، ماموران اسرائیلی گنجینه ای از اطلاعات اتمی ایران را از حوالی تهران ربوده و به اسرائیل بردند.
این مدارک ارزشمند بدون شک و شبهه ای ثابت می کند که ایرانیان برنامه بسیار پیچیده ای برای دستیابی به سلاح اتمی داشته اند. این در حالی است که رئیس جمهوری فعلی ایران چند سال پیش اعلام کرده بود که ایران علاقه ای به دستیابی به بمب اتمی ندارد. یکی از مشکلات برجام این است که بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی دسترسی به تمام تاسیسات ایران از جمله قرارگاه های نظامی را ندارند. در حالیکه از این تاسیسات می توان برای تحقیق و توسعه سلاح اتمی استفاده کرد. بنابراین، اگر ایران ضمن عمل به آن موارد، گروگان های آمریکا را آزاد کند، و با پایان دادن به رفتارهائی خبیثانه مانند یک کشور معمولی رفتار کند، گشایش بالقوه ای در این زمینه حاصل خواهد شد.
سوال: مایلم در مورد ونزوئلا که تحت تحریم های آمریکا است سئوال کنم. دولت ترامپ حلقه تحریم ها علیه شرکت دولتی نفت و گاز ونزوئلا و نیکلاس مادورو را که ریاست جمهوری اش در آن کشور به چالش کشیده شده، تنگ تر کرده است. تا به حال این تحریم ها چه اثری داشته است؟
دیوید پیمان: اثر شگرفی داشته و درآمد رژیم در حال قطع شدن است. قطع سراسری برق در ونزوئلا را که چند روز پیش اتفاق افتاد ملاحظه کردید. رژیم تحت فشار است، و سیاست آمریکا در این خصوص با استقبال بسیار خوبی در جهان روبرو شده است. آمریکا رهبری پاسخگو کردن مادورو و اطمینان از کنار رفتن او از قدرت را بر عهده گرفته است. بیش از ۵۰ کشور ریاست جمهوری موقت و مشروع خوان گوایدو در ونزوئلا را برسمیت شناخته اند و اتحاد و یگانگی فوق العاده ای در این زمینه آمریکای جنوبی بچشم می خورد. با متحدین اروپائی مان در این خصوص اختلافی نداریم و به این ترتیب فشار زیادی به رژیم وارد شده است.
سوال: ونزوئلا یکی از تولید کنندگان عمده نفت در دنیا است. کاهش صادرات آن کشور چه اثری بر عرضه نفت در بازار دارد، و تا چه حد می تواند احتمالاً تلاش آمریکا برای به صفر رساندن صادرات نفت ایران را پیچیده کند؟
دیوید پیمان: تصور می کنم عرضه نفت در بازار خوب است، و یکی از سیاست های دولت آمریکا هم اطمینان از تداوم عرضه نفت به میزان کافی و ثبات قیمت آن است. طبیعتاً در زمان برقراری تحریم ها از جمله در مورد ونزوئلا این دو مورد را کاملاً مد نظر داشته ایم. بنابراین در مورد عرضه کافی نفت و ثبات قیمت آن نگرانی نداریم. بعلاوه، شرکت های آمریکائی بسرعت در حال افزایش تولید انرژی از جمله نفت هستند. تصور می کنم در مورد ثبات قیمت ها، عرضه کافی نفت در بازار، و همینطور به صفر رساندن واردات نفت از ایران به سریع ترین وجه ممکن، با شرکای خود در خارج به توافق رسیده ایم.
سوال: آمریکا واقعاً نمی خواهد صادرات نفت ونزوئلا را به صفر برساند. اینطور نیست؟
دیوید پیمان: هدف از تحریم ها چه در مورد نفت یا سایر بخش ها، محروم کردن رژیم مادورو از درآمد است.
سوال: در مورد روسیه، سیگال مندلکر یکی از مقام های وزارت خزانه داری آمریکا این هفته به کنگره گفت که در دو سال اخیر دولت ترامپ ۲۷۰ فرد و نهاد در ارتباط با روسیه را تحریم کرده است. برخی از این تحریم ها با هدف تغییر رفتار روسیه مثلا پیروی از مفاد آتش بس در اوکراین انجام شده است. برخی دیگر هدف افزایش دادن هزینه دخالت ادعائی در انتخابات آمریکا را دنبال می کند. تا به حال در این دو مورد از تحریم ها چه موفقیت هائی داشته اید؟
دیوید پیمان: تصور می کنم این دو با هم مربوطند. به روسیه و الیگارش های نزدیک به کرملین هزینه گزافی تحمیل کرده ایم، که به تفرقه و از هم پاشیدگی زیادی در رابطه آنها با هم منجر شده است. در سال ۲۰۱۴ در خصوص اعمال این تحریم ها با متحدان اروپائی خود در آن سوی اقیانوس اطلس توافق بسیار خوبی داشتیم، اما دیگر در سال ۲۰۱۴ بسر نمی بریم. رفتارهای زیانبخش روسیه افزایش داشته است. دخالت در انتخابات آمریکا که شما گفتید، یکی از این رفتارها است. با افزایش رفتارهای اهریمنانه روسیه تحریم های آمریکا علیه آن کشور نیز افزایش می یابد. تلاش زیادی برای همآهنگی با متحدان اروپائی مان انجام می دهیم تا اثر این تحریم ها چند برابر شده و روسیه را در برابر رفتارهای بدخواهانه اش پاسخگو نگهداریم.
سوال: آیا تغییری در این رفتارهای بدخواهانه مشاهده کرده اید؟
دیوید پیمان: تصور می کنم طرفین در برخی از مسائل مورد علاقه همکاری داشته اند، مثل سوریه. روسیه می خواهد نیروهای ایران در خاک سوریه حضور نداشته باشند. بنابراین در این خصوص مباحثی وجود داشته و تصور می کنم روسیه از خود نشانه هائی بروز داده است. در مواردی که امکان آن وجود داشته باشد، ما از گفتگو و همکاری با روسیه خودداری نمی کنیم. اما آشکار است که در مواردی مانند شبه جزیره کریمه، اوکراین و دخالت در انتخابات آمریکا پیش از آنکه اساساً تغییری را در تحریم ها در نظر بگیریم، باید شاهد تغییرات مثبتی از جانب دولت روسیه و کرملین باشیم.
سوال: قدری از خودتان برای ما بگوئید. چه بخشی از ریشه های ایرانی تان را می توانید با مخاطبان ما در میان بگذارید؟
دیوید پیمان: من در ایران متولد شده ام و به فارسی حرف می زنم. برای خانواده من مهم بود که در خانه با من فارسی حرف بزنند و خوشحالم که این کار را کردند. زبان قشنگی است و از اینکه در ایران متولد شده ام، خیلی بخودم می بالم.
سوال: ریشه های ایرانی تان به چه صورت در برخورد شما با برقراری تحریم علیه سرزمین محل تولدتان خودنمائی می کند؟
دیوید پیمان: تصور می کنم نیاز به تحریم ها، فشار به رژیم برای تغییر رفتارش، عمل کردن مانند هر کشور مسئول دیگر در صحنه روابط بین الملل، و نهایتاً بکارگیری سرمایه های عظیم ایران برای بهبود زندگی مردم را هیچکس بهتر از یک ایرانی نمی تواند بفهمد. با توجه به این موارد، به کاری که در دولت پرزیدنت ترامپ، به رهبری مایک پمپئو وزیر خارجه، و با راهنمائی های برایان هوک نماینده ویژه آن وزارتخانه در امور ایران به من محول شده، افتخار می کنم.
سوال: شش ماهی است که در این سمت هستید. در مورد دستآوردهایتان در این مدت و چشم انداز آینده چه نظری دارید؟
دیوید پیمان: همانطور که گفتم، ما مسئول پیگیری ۲۵ برنامه تحریم هستیم که کار زیادی است. تصور می کنم که در بسیاری از موارد پیشرفت زیادی کرده ایم. به نظر من بخش بزرگی از به پای میز مذاکره آوردن کره شمالی توسط تحریم ها انجام شد. باوجود برخی از گزارش ها، تحریم های ما علیه ایران چند جانبه است. تمامی بخش خصوصی در دنیا تقریباً بطور کامل پذیرای تحریم های آمریکا است. همانطور که گفتم یکصد شرکت اروپائی از بازار ایران خارج شده اند و هیچ تمایلی در دنیا برای معامله با ایران وجود ندارد. کشورهای آمریکای جنوبی، اروپائی و آسیائی می خواهند اثرات عمده و جانبی تحریم های ما را هر چه بهتر درک کرده و رفتار خود را بر اساس آن تنظیم کنند. به این ترتیب، در حالیکه در مورد برجام با متحدین اروپائی اختلاف داریم، اما در موردواکنش به اقدامات تروریستی ایران کاملاً اتفاق نظر داریم.
مایلم مطلبی را که نمایانگر اقدامات تروریستی ایران علیه شرکای اروپائی اش در برجام است با شما در میان بگذارم. سرویس امنیتی دانمارک در یک نقل قول مستقیم می گوید "دلایل و شواهد کافی برای برنامه ریزی ترور توسط دستگاه های اطلاعاتی ایران وجود دارد." این همان اقدامی است که پیشتر هم به آن اشاره کردم. اتحادیه اروپا با برقراری تحریم های خود به این تهدید واکنش نشان داده است. ما و متحدان اروپائی مان در مورد جلوگیری از تلاش های ایران برای تقویت توان موشک بالیستیک، تصحیح رفتارهای بدخواهانه، و حمایت از تروریسم و حزب الله و حضور نظامی در سوریه اتفاق نظر داریم.
این نوع از اتحاد و یگانگی برای دولت آمریکا بسیار مهم است، ضمن آنکه به ویژه بخش های خصوصی و دولتی در اروپا از برنامه تحریم های ما در حال حاضر و نقشه راهی که قرار است در آینده دنبال شود، در کمال شفافیت اطلاع داشته باشد. برای پرزیدنت ترامپ مهم بود که یک فرصت ۱۸۰ روزه برای برقراری دوباره تحریم ها قائل شود تا بخش خصوصی امکان و فرصت تطبیق خود با شرایط و مقتضیات جدید را پیدا کند. تحریم ها با نهایت هوشمندی و با به حداقل رساندن نتایج ناخواسته طراحی و به مورد اجرا گذاشته می شوند. تصور می کنم عملکرد ما در بسیاری از موارد از جمله در ونزوئلا با موفقیت توام بوده، و همزمان از شرکت ها و سرمایه گذاریهای مسئول آمریکا حفاظت کرده ایم.
