ایران اینترنشنال - مشکلات سلامت روان ممکن است با علایمی بروز کنند که اغلب نادیده گرفته می‌شوند. به‌عنوان مثال، مردهایی که افسرده‌اند شاید بیشتر عصبانی به نظر برسند تا غمگین و همین موضوع، تشخیص افسردگی‌شان را برای افراد خانواده و پزشک دشوار می‌کند. آگاهی از نشانه‌های اختلال‌های سلامت روان کمک می‌کند عارضه را پیش از وخامت تشخیص دهیم. در ادامه این مطلب به سه نشانه‌ای می‌پردازیم که اکثر افراد به‌سادگی از کنارش می‌گذرند.
بی‌حوصلگی یا غمگینی مداوم
ناراحتی مدام، نشانه‌ای از افسردگی است که اکثر آدم‌ها به آن بی‌توجه‌اند. اغلب به‌سادگی از کنار بی‌حوصلگی مداوم افراد افسرده می‌گذرند، چون فکر می‌کنند که آن‌ها فقط بدخلق‌اند. به همین دلیل است که معمولا آدم‌های افسرده از دوستان، اقوام و همکاران مشفق اما ناآگاه، می‌شنوند که بهتر است سعی کنند «سرحال بیایند».
اما همین «سرحال آمدن» برای افسرده‌ها کار راحتی نیست. چون افسردگی به تغییرات مغزی منجر می‌شود که واکنش افراد به موقعیت‌های روزمره را دگرگون می‌کند. به‌عنوان مثال بادامه‌ها (آمیگدال‌ها) (بخش‌هایی از مغز که در فرایندهای احساسی مانند خشم، ترس و اندوه دخیل‌اند) در افراد افسرده فعال‌ترند. این تغییر چنان عمیق است که بیش‌فعالی بادامه‌ها حتی پس از بهبود فرد از افسردگی، همچنان ادامه دارد.
نگرانی مفرط
نگرانی، ترس و عصبی بودن مفرط می‌تواند نشانه‌های اختلال اضطراب باشد. تشخیص اختلال‌های اضطرابی دشوار است، چون افراد مضطرب سر مسائلی نگران می‌شوند که از نظر بقیه ممکن است «پیش‌پا‌افتاده» باشد.
-
اختلال اضطراب منتشر: اضطراب مکرر و افراطی درباره فعالیت‌ها و رویدادها ــ حتی اگر عادی و روزمره باشند. این نوع نگرانی معمولا نامتناسب با موقعیت است و شاید نمودِ جسمانی هم داشته باشد.
-
برون‌هراسی یا هراس از فضای باز و مکان‌های عمومی: ترس از بودن در جاهایی که در صورت بروز مشکل، شاید فرار دشوار باشد یا کمک در دسترس نباشد. افراد مبتلا به برون‌هراسی ممکن است از سفر با وسایل نقلیه عمومی، مکان‌های شلوغ یا ترک خانه ترس داشته باشند.
-
اختلال اضطراب اجتماعی: اضطراب در موقعیت‌ها و مکان‌های اجتماعی به‌خاطر ترس از خجالت‌زده شدن یا قضاوت شدن و احساس خودآگاهی توام با دستپاچگی.
ریزش مو
ضایعه‌های روانی یا استرس مداوم می‌تواند به ریزش مو منجر شود. هرچند افسردگی و اضطراب به‌خودی‌خود باعث ریزش مو نمی‌شود، فشار روانی ناشی از این عارضه‌ها ممکن است به ریزش مو بینجامد. زیرا فشار روانی مفرط می‌تواند در چرخه طبیعی رشد مو اختلال ایجاد کند. در این صورت، مو وارد فاز ریزش می‌شود و در نتیجه، موها کم‌پشت‌تر به نظر می‌رسند. پژوهشگرها هنوز دقیقا نمی‌دانند چگونه استرس سبب ریزش مو در انسان می‌شود، اما مطالعه روی مو‌ش‌ها نشان داده است که استرس تولید سلول‌های مرده در پیاز مو را افزایش می‌دهد و از تکثیر کراتینوسیت‌ها (سلول‌های کراتین‌ساز که پروتئینی بنیادی در ساختار مو است) جلوگیری می‌کند.
ممکن است ریزش مو در مردان نشانه افسردگی در نظر گرفته نشود، چون بسیاری از مردان به نوعی ریزش موی مرتبط با طاسی دچارند که برخلاف ریزش موی ناشی از استرس، عوامل ژنتیکی و هورمونی در آن دخیل‌اند.
برای تشخیص نوع ریزش مو می‌توانید آزمایش «کشش مو» را انجام دهید. بین ۴۰ تا ۶۰ تار مو را بین انگشت شست و سبابه‌تان بگیرید و آرام اما محکم بکشید. با این روش معمولا فقط ۲ یا ۳ تار مو کنده می‌شود. اگر دچار ریزش اضطرابی باشید، بیش از ۱۰ درصد این تعداد به‌راحتی کنده می‌شود.
چنانچه متوجه شدید ریزش مو دارید، درمان‌های مختلفی در دسترس است. در صورت ریزش اضطرابی، موها ظرف شش ماه دوباره درمی‌آیند. در ریزش موی ناشی از طاسی نیز فیناستراید داروی موثری است که از سرعت ریزش مو می‌کاهد و در برخی موارد، به رشد مجدد موها منجر شده است. اما باید توجه داشت که یکی از عوارض جانبی احتمالی مصرف فیناستراید افسردگی است. بنابراین لازم است قبل از مصرف هرگونه دارویی، با پزشک مشورت کنید تا خاطر‌جمع شوید ضرری ندارد و با داروهای دیگری که مصرف می‌کنید تداخل و تضاد ندارد.
آمریکا برای «گرگ ایرانی» روادید صادر نکرد
لیونل مسی سه ماه از فوتبال ملی محروم شد
