یورونیوز - خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی درباره بهروز بوچانی، پناهجوی کُرد ایرانی که از ماه پیش به نیوزیلند رفته است، نوشت که با پایان مهلت ویزای این پناهجو و ماندن وی در این کشور، ممکن است این موضوع بین نیوزیلند و استرالیا تنش دیپلماتیک ایجاد کند.
بهروز بوچانی در نیمه نخست ماه نوامبر با ویزای یک ماهه از پاپوآ گینه‌نو به نیوزیلند سفر کرد تا در یک جشنواره ادبی درباره کتاب خود سخنرانی کند. بوچانی در این کتاب با عنوان «رفیقی نیست جز کوهستان» روایتی از زندگی خود و سایر پناهجویان در اردوگاه بدنام پناهجویان در جزیره مانوس پاپوآ گینه‌نو را ارائه کرده است.
بن لومای، وکیل بوچانی و سایر پناهجویان ساکن در پاپوآ گینه‌نو به آسوشیتدپرس گفت که این هفته بوچانی به جزیره مانوس بازنگشته است. یکی از مقام‌های دولتی نیوزیلند نیز در اینباره گفت که بوچانی پس از پایان مهلت ویزایش در کریست‌چرچ مانده است.
بوچانی از تاریخ ۲۹ نوامبر که در جشنواره ادبی کریست‌چرچ سخنرانی داشت، سعی کرده از نظرها پنهان شود و به‌طور علنی برنامه‌های خود را اعلام نکرده است. بسیاری تصور می‌کنند که وی در نیوزیلند اعلام پناهندگی خواهد کرد.
پیتر داتون، وزیر کشور استرالیا پیش از این در نوامبر گذشته گفته بود که بوچانی حتی اگر نیوزیلند به او پناهندگی بدهد، هیچ گاه نمی‌تواند وارد خاک استرالیا شود. این موضوع، وضعیتی غیر معمول ایجاد می‌کند چراکه به‌طور عادی نیوزیلندی‌ها و استرالیایی‌ها طبق توافقی دو جانبه آزاد هستند در هر دو کشور زندگی و کار کنند.
این وضعیت همچنین سوال‌هایی را درباره چگونگی ورود بوچانی به نیوزیلند بدون اطلاع جاسیندا آردن، نخست‌وزیر این کشور ایجاد کرده است.
خانم آردن از دو سال پیش که به قدرت رسید، چندین بار پیشنهاد اسکان ۱۵۰ پناهجو خارج از استرالیا را تکرار کرده اما استرالیا که سیاست سختگیرانه‌ای را در این زمینه در پیش گرفته است، هرگز اجازه نمی‌دهد قایق پناهجویان در سواحل این کشور پهلو بگیرد و این پیشنهاد نخست وزیر نیوزیلند را رد کرده است، چرا که به عقیده آن‌ها می‌تواند مسیری را پیش پای پناهندگان برای سکونت در استرالیا بگذارد.
دفتر نخست وزیر نیوزیلند: ماندن بوچانی مشکلی را برای روابط ولینگتون و کانبرا ایجاد نمی‌کند
از سوی دیگر بیانیه دفتر خانم آردن تائیدیه دیگری مبنی بر ماندن بوچانی در نیوزیلند است.
در این بیانیه آمده است که نخست وزیر معتقد نیست ماندن بوچانی در این کشور مشکلی برای روابط نزدیک نیوزیلند با استرالیا ایجاد کند. دفتر وی سوال‌های دیگر در این رابطه را به مقام‌های مهاجرت ارجاع داده است.
گِرِگ پاتچل، رئیس اداره مهاجرت نیوزیلند گفت که این نهاد نمی‌تواند درباره وضعیت ویزای بوچانی به‌دلایل قانونی و حریم شخصی افراد اظهار نظر کند.
آسوشیتدپرس همچنین در گزارش خود نوشت امکان ارتباط فوری با بوچانی درباره این موضوع فراهم نشد. با این حال، وی ماه گذشته به این خبرگزاری گفته بود که هیچ علاقه‌ای به بازگشت به پاپوآ گینه‌نو ندارد. وی گفته بود: «من واقعا اینجا روی کارم متمرکز شده‌ام. نمی‌خواهم به آن چیزها فکر کنم یا تمرکزم را بهم بریزم. نمی‌خواهم مسائل را سیاسی کنم.»
وی تاکید کرده بود که یک فرد آزاد است و می‌خواهد روی کارش در جشنواره نیوزیلند تمرکز کند.
بهروز بوچانی، روزنامه‌نگار کرد ایرانی، ۳۶ ساله است که از شش سال پیش از ایران گریخت و به سمت جزیره کریسمس استرالیا با قایق روانه شد اما این فرار برای او آزادی به همراه نیاورد.
بوچانی در جزیره مانوس، با نگارش تجربیات خود در یک تلفن همراه قاچاقی و انتشار آن‌ها در شبکه‌های اجتماعی صدای صدهای پناهجوی گرفتار در این جزیره شد.
وی شرایط غیربهداشتی، اعتصاب غذای پناهجویان و خشونت‌های اعمال شده را مستند می‌کرد و از سوی دیگر مرگ‌های ناشی از بی‌توجهی پزشکی یا خودکشی‌ها در اردوگاه پناهجویان مانوس را افشا می‌کرد. او گفته بود که با احساس مسئولیت اقدام به فیلمبرداری و نوشتن می‌کرده تا این سیستم را به چالش بکشد و آنچه را اتفاق افتاده، افشا کند.
وی سرانجام برای نگارش کتاب خود از گوشی تلفن همراهش بهره برد و بخش‌های کتاب خود را با پیام‌رسان واتس‌اپ به مترجم برای ترجمه از فارسی به انگلیسی فرستاد. کتاب او با عنوان «رفیقی نیست جز کوهستان»، توانست در سال جاری جایزه ادبی ویکتوریا در استرالیا را به‌دست آورد.
اما بوچانی نتوانست جایزه ۸۵ هزار دلاری خود را شخصا دریافت کند چراکه در آن زمان همچنان در جزیره مانوس محدود شده بود. او بعدا به شهر پورت مورسبی، پایتخت پاپوآ گینه نو منتقل شد.
آردن: به من نگفته بودند بوچانی به نیوزیلند می‌آید
آردن می‌گوید که وزیر مهاجرت به او نگفته بود بوچانی به نیوزیلند می‌آید اما می‌توانستند به او اطلاع دهند. آین لیز گالووی، وزیر مهاجرت در عوض مسئولان اداره مهاجرات را مقصر دانست و گفت زمانی که بوچانی برای ویزا اقدام کرده بود به او اطلاع دادند اما وقتی ویزای بوچانی را تائید کردند چیزی به او نگفتند.
لیز گالووی در بیانیه‌ای گفت: «من از این موضوع مایوس شدم با آن که به ماجرا علاقه‌مند بودم، می‌توانستم نخست وزیر را در جریان قرار دهم. من در این موضوع با اداره مهاجرت نیوزیلند صحبت کردم و آن‌ها عذرخواهی کرده‌اند.»
گلریز قهرمان، نماینده ایرانی‌الاصل مجلس نمایندگان نیوزیلند و عضو حزب سبز این کشور، ماه گذشته در فرودگاه اوکلند به استقبال آقای بوچانی رفت. بوچانی همچنین چندین روز را با با نیک مک کیم سناتور حزب سبزهای استرالیا گذراند.
مک کیم به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفت که خود را دوست بوچانی می‌داند اما نمی‌خواهد درباره مهاجرت وی به‌طور علنی سخنی بگوید. گلریز قهرمان هم گفت که درگیر مسائل مهاجرتی بوچانی نیست اما در عین حال تاکید کرد خوشحال است توانسته او را بهتر بشناسد و از وی در برخی مسائل حمایت کند.
عفو بین‌الملل: ما حامی مالی بودیم اما سایر موضوعات به خود بوچانی بستگی دارد
بوچانی با حمایت مالی عفو بین‌الملل به نیوزیلند سفر کرد. مگ دو روند مدیر اجرایی عفو بین‌الملل گفت که آنچه که این سازمان می‌تواند بگوید محدود است.
او گفت: «ما خیلی خوشحال شدیم که حامی مالی ویزای سفر بوچانی به جشنواره ادبی کرایست‌چرچ برای سخنرانی درباره اثر عالی‌اش بودیم و سایر موضوعات به خود او بستگی دارد.»
لومای، وکیل پناهجویان پاپوآ گینه‌نو گفت که پرونده بوچانی غیر عادی است چراکه اغلب پناهجویان اجازه سفر آزادانه در پاپوآ گینه نو را ندارند و خیلی کم اتفاق می‌افتد که ویزای سفر به خارج از این جزیره را دریافت کنند.
وی تاکید کرد که دولت پاپوآ گینه‌نو احتمالا تصور می‌کرد که اگر به بوچانی اجازه خروج دهد باعث صرفه‌جویی در هزینه‌ها و جلوگیری از تبلیغات منفی بیشتر می‌شود. لومای تصریح کرد که بوچانی درصورت بازگشت بازداشت می‌شود.
