متهم دیگر این دادگاه ایاد غریب می باشد. او که ۴۳ سال دارد متهم به همدستی درجنایت علیه بشریت است. گفته می شود ایاد غریب در پائیز سال ۲۰۱۱، کمک‌های زیادی برای دستگیری مخالفان و معترضان دولت بشار اسد کرده است.

هر دو مرد سوری متهم اند که مستقیم یا غیرمستقیم در شکنجه هزاران زندانی و قتل ده‌ها نفر دست داشته‌اند. این دو نفر که در سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ میلادی از سوریه گریختند و در ماه فوریه سال ۲۰۱۹ میلادی در برلین و ایالت راینلند−فالتس آلمان بازداشت شدند.

مطالب بیشتر در یورونیوز

ولفگانگ کالک، بنیانگذار مرکز قانون اساسی و حقوق بشر اروپایی برای برگزاری این دادگاه تلاش‌های زیادی کرد. آقای کالک می گوید: « این اولین بار است که در یک دادگاه رسمی قربانیان دولت سوریه حق صحبت یپدا می کنند. نه تنها در ملاء عام ، بلکه در برابر دادگاه - درباره اتفاقاتی که برای آنها افتاده و آنچه که هنوز در سوریه اتفاق می افتد.» این مرکز قانون اساسی و حقوق بشر ، یک گروه حقوقی مستقر در برلین است که در دعواهای بزرگ از شاکیان حمایت می کند.

انور رسلان و ایاد غریب باید در اصل «صلاحیت بین المللی» محاکمه شوند این اصل به تمام کشورهای خارجی، در این مورد آلمان، اجازه می دهد جرایم علیه بشریت توسط دولت سوریه را تحت پیگرد قانونی قرار دهند.

در واقع این محاکمه باید توسط دیوان بین المللی کیفری برگزار می شد. اما چون چین و روسیه برگزاری دادگاه جنایت علیه بشریت دولت سوریه را همواره وتو می کنند، دادگاه آلمانی اولین و تنها جایی است که قربانیان و مخالفان رژیم اسد می توانند امیدوار باشند، حکومت سوریه در مقام متهم به جنایت علیه بشریت دادگاهی شود.

به همین دلیل انتظار می رود در این دادگاه قربانیان زیادی که در بازداشتگاه و زندان الخطیب محاکمه شده اند برای شهادت دادن و روایت زندگی خود در این دادگاه حاضرشوند.

تاکنون در این پرونده ۱۲ نفر شهادت داده‌اند.

پیش از برگزاری دادگاه، برخی از قربانیانی که با دادستان پرونده گفتگو کرده اند از شرایط «غیرانسانی و تحقیرآمیز» این بازداشتگاه گفته اند. با شروع انقلاب سوریه در سال ۲۰۱۱ بسیاری از مخالفان دولت در زندان الخطیب نگاهداری می شدند. با توجه به شهادهایی که به دست مقامات دادگاه رسیده است زندانیان بسیاری با «مشت ، سیم و شلاق» مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار گرفته اند و بسیاری هم چنان از «شوک الکتریکی» که به آنها داده شد، رنج می برند. برخی از قربانیان ادعا می کنند که متهم اول این پرونده، انور رسلان، تنها پیاده نظام نبوده است.

ولفگانگ کالک می گوید « آقای رسلان تنها یک مسئول و زندانبان نبوده است» بلکه بسیاری از شواهد نشان می دهد او « موقعیت مهمی در دستگاه اطلاعاتی امنیتی» حکومت بشار اسد داشته است. اگر اتهامات انور رسلان در دادگاه اثبات شوند بی‌تردید به او حبس ابد تعلق می گیرد.

بشار اسد، رئیس جمهوری سوریه، یکبار در گفتگوی تلویزیونی با خبرنگار راشا تودی درباره اعمال شکنجه در زندان‌های سوریه و برگزاری دادگاه انور رسلان گفت: « ما هرگز باور نداشته ایم که شکنجه می تواند چیزی را تغییردهد به همین دلیل هیچگاه هم از شکنجه استفاده نکرده ایم.»

سازمان دیده بان حقوق بشر ادعا می کند در ده سال اخیر دست کم ۶۰ هزار نفر از مخالفان و معترضان دولت اسد در زندان‌های این کشور براثر شکنجه و شرایط سخت جان باخته اند.