آقاى نصرالله‌ مرندی، لطفا در ابتدا خود را برای خوانندگان «العربیه» معرفی کنید

و از سابقه فعالیت و زندانى شدن خودتان در ایران بگویید.

من در آبان سال 1360 در حین تردد در تهران توسط پاسداران شناسایی شدم. به من ایست دادند به ایست آنها توجه نکردم و برای خارج شدن از تور از محل دور شدم که هدف رگبار قرار گرفتم. گلوله به پایم اصابت کرد و نقش زمین و بیهوش و توسط سپاه دستگیر شدم ابتدا مرا به بیمارستان سپاه که در عین حال شکنجه‌گاه نیز بود بردند و سپس در حالیکه همچنان مجروح بودم مرا به شعبه 8 اوین منتقل کردند در ادامه بمدت 10 سال در زندان‌های اوين، قزل‌حصار و گوهردشت زندانی بودم علت دستگیری من نیز هواداری از سازمان مجاهدين خلق ايران بود.

آقاى مرندی مشاهدات شما درباره حميد نوری در دوره زندان چه بوده که شما خواستید

علیه ایشان در دادگاه سوئد شهادت دهید؟

طبعا من مانند همه زندانیان در طول سال‌های اسارت و در اتاق‌های بازجوئی و شکنجه گرچه اغلب چشمانمان بسته بود ولی در برخی شرایط بخصوص وقتی بازجوها و شکنجه‌گرها به بند می‌آمدند آنها را می‌دیدیم و اسم و قیافه آنها را بخاطر می‌سپردیم من شخصا طی این سالیان به‌ویژه در دوران قتل عام 1367 شاهد جنايات حميد نوری بودم. من تا کنون دو بار توسط مقامات قضايی سوئد در مورد جنايات این متهم استماع شده‌ام.

آیا به نظر شما و بر حسب تجربه جلسات استماع شما، در دادگاه به طور کامل

اتهامات حمید نوری محرز شده و شهود و مدارک کافی برای محکومیتش وجود دارد؟

بله قطعا...واقعیت این است که در تابستان 1367 شخص خمينی با صدور يك فتوا دستور داد كه تمامی زندانيان سياسی وابسته به مجاهدين خلق كه در حال سپری كردن دوران محكوميت خود بودند و حاضر به تسليم نشده بودند، قتل عام شوند. کمی بعد موج اعدام سایر زندانیان سیاسی را هم در برگرفت. به فرمان خمينی هيئت‌های مرگ سه نفره در شهرهای مختلف تشكيل شد. زندانيان در مقابل دادگاه‌های چند دقيقه‌ای به جرم هواداری از مجاهدین اعدام می‌‌شدند. دستكم 30 هزار زندانی سياسی در عرض چند ماه قتل عام شدند. در برخی روزها در زندان اوين و گوهردشت چند صد زندانی قتل عام شدند. قربانیان شب‌ها در گورهای دسته جمعی مخفیانه به خاک سپرده می‌شدند. فقط تعداد معدودی از جمله من بازماندگان اين قتل عام هستیم.

آقای مرندی خود شما مشخصا چه مشاهداتی در زندان داشتید

که در خصوص آنها در دادگاه علیه حمید نوری شهادت دادید؟

من شخصا در آنچه به راهروی مرگ گوهردشت موسوم است حضور داشتم. مشخصا در 15مرداد 1367 در راهروی مرگ گوهردشت بودم و حميد نوری آنجا حضور فعال داشت و شاهد بودم كه او چگونه زندانيان را براي اعدام به انتهای راهرو می‌برد. برخي از نفراتی كه هم بند بوديم و همان روز «شهيد» شدند عبارتند از طاهر بزاز حقيقت‌طلب، قاسم سفيان، علي حق وردی، علي وصلی،... این قتل عام يكي از بدترين موارد جنايت عليه بشريت در نيمه دوم قرن بيستم می‌باشد. من و تعدادی از دیگر از زندانیان سابق هواداران مجاهدین که شاهدان قتل عام بودیم، از ژانویه تا دسامبر سال 2020 ، حضوری یا از طریق کنفرانس ویدیویی به مقامات قضایی سوئد شهادت داده‌ایم و توضیح دادیم که چگونه حمید نوری زندانیان را شکنجه کرده و بسیاری از آنها را به محل اعدام هدایت کرده و شخصا در اعدام آنها شرکت داشته.

شماری از این زندانیان و همچنین برخی از خانواده‌های مجاهدین اعدام شده به عنوان شاکی Injured party در این پرونده پذیرفته شده‌اند.

اگرچه ابعاد جنایات رژیم آخوندی در سال 1367 قابل بیان نیست، ولی به‌نظرم شهود و مدارک کافی برای محکومیت متهم و به تبع او رژیم آخوندی در دادگاه وجود دارد.

انتظار شما و دیگر زندانیان سابق و خانواده قربانیان کشتار زندانیان سیاسی

در ایران از دادگاه سوئد چیست؟

به‌نظر ما دستگیری و محاکمه حمید نوری خیلی خوب است و انتظار داریم که با توجه به شواهد موجود او محکوم شود. ولی این همه مسئله نیست. قتل عام 1367 كه بالاترين مقامات رژيم مستقيما درگير آن بوده‌اند با ساختار اين رژيم گره خورده است، ابراهيم رئیسی، رئیس قوه قضاييه فعلی، شخصا به عنوان يكي از اعضای هيئت مرگ تهران در قتل هزاران نفر دست داشته است. وزير دادگستری فعلی كه به خاطر نقض حقوق بشر در ليست تحريم اتحاديه اروپا قرار دارد، عضو هيئت مرگ در استان خوزستان در جنوب غرب ايران بود. وزیر دادگستری قبلی روحانی، مصطفی پورمحمدی نیز عضو دیگر هیئت مرگ تهران بود. قتل عام در سال 67 تمام نشد، بلكه ادامه دارد ومسئولين آن نيز همچنان در مصدر كار هستند.

سازمان مجاهدین خلق ایران از سال‌ها قبل درگیر یک کارزار گسترده براي اثبات همين بوده است. برای آنکه مسئولان اصلی این جنایات از جمله سران رژیم ایران در مقابل یک دادگاه بین‌المللی قرار گیرند. فراخوان به تشکیل یک هیئت تحقیق توسط گزارشگران سازمان ملل قدم اول در اين رابطه است. خامنه‌ای ولی فقیه رژیم در زمان قتل عام رئيس‌جمهوری رژیم بود و از جمله افرادی است که باید به خاطر این جنایت در مقابل دادگاه‌های بین‌المللی قرار گیرد. ما به این تلاشمان ادامه خواهیم داد و مطمئن هستیم که به نتیجه خواهد رسید.