دکتر ماشاالله آجودانی
برنده جایزه نوروز بنیاد میراث پاسارگاد
به عنوان بهترین شخصیت سال ۲۰۲۱ ـ ۱۴۰۰
در رشتهی میراث فرهنگی و تاریخ
دکتر ماشاالله آجودانی نویسنده، تاریخ شناس، تاریخ نگار، منتقد ادبی و موسس «کتابخانه مطالعات ایرانی» جایزه نوروز بهترین شخصیت سال، در رشتهی میراث فرهنگی و تاریخی را دریافت کردهاند به خاطر:
ـ یک عمر تلاش و روشنگریهای شجاعانه در ارتباط با تاریخ و فرهنگ ایرانزمین
ـ توجه به شیوهای از تاریخ نگاری مدرن، با تکیه بر اسناد معتبر و بدون جهت گیریهای عقیدتی یا سیاسی.
ـ نگارش کتاب «مشروطهی ایرانی»، به عنوان یکی از معتبرترین کتابهای تاریخ در ایران.
ـ مبتکر نقدی نوین و استثنایی بر یک اثر ادبی در تاریخ نقدنویسی ایران در کتاب «هدایت، بوف کور و ناسیونالیسم»
ـ اهمیت دادن به ارزشهای فرهنگی در ساختن جامعهای مدرن برای ایران، و ارائه نظریاتی با ارزش در نوشتهها و گفتارهای رسانهای.
ـ تاسیس به هنگام کتابخانهای ایرانی و تلاش برای زنده نگاهداشتن مطالعات فرهنگ و تاریخ ایران در لندن، در دورانی که حکومت اسلامی مسلط بر ایران بیشتر بخشهای ایرانشناسی دانشگاههای اروپا را عملا تبدیل به بخش اسلامی شناسی کرده است.
*****
بدون تردید آجودانی از معدود تاریخ نگاران برجستهی ایرانی ست که عنوان «تاریخ شناسی روشنفکر و امروزین» نیز بر قامت او برازنده است. او تاریخ شناسی خردمند، منطقی، با پرنسیب و صاحب اندیشهای انتقادی اما دور از هر گونه تعصب و ستیزجویی میباشد. در کتاب در خشان مشروطه ایرانی، هیچ کدام از شخصیتهای سیاسی یا فرهنگی کتاب، که به دلایل مختلف در کتاب حضور دارند، و هیچ کدام از رویدادها، از زیر نگاه تیزبین او بیرون نمیروند. نیک و بدشان بی هیچ ملاحظهای نشان داده میشود، اما هیچ کدام گرفتار قضاوتهای بد یا خوب عقیدتی یا سیاسی نویسنده نمیشوند.
یکی از ارزشهای کار آجودانی در این است که او تاریخ نگاری را از بند سیاست و ایدئولوژی رها کرده و سمت و سویی علمی و منطقی به آن داده است. درواقع او با مفاهیم امروزی به تاریخ نگاه میکند، و قضاوت او در مورد تاریخ، شخصیتهای تاریخی، و رویدادهای آن، با توجه به زمان و مکان است و نه با سلیقهها و عقیدههای امروزین ما.
در کتاب کم نظیر دیگر آجودانی «بوف کور، هدایت و ناسیونالیسم» هم این نگاه روشن او را به گونهای دیگر، در نقد نویسی میبینیم. او در این کتاب دیگر تنها یک منتقد نیست، بلکه «روانکاو ادبی» تیزبینی ست که با حوصلهای کم نظیر کاراکترهای هدایت را زیر ذره بین قرار میدهد: دیوهایی را از درونشان بیرون میکشد، زخم هایی را باز میکند، رنجها و شکستنها و خشمها و تعصبهایشان را یکی یکی بازگو میکند و جالب این که نویسنده را به خاطر کاراکترهایش قضاوت نمیکند. بلکه او را به خاطر ساختن کاراکترهایی متفاوت و استثنایی، از دیدگاه ادبی، تحسین میکند، اگرچه هر کجایی هم که لازم باشد یخشی از شخصیت نویسنده را نیز برای خوانندگانش آشکار میسازد
آجودانی با کتاب هدایت و ناسیونالیسم پس از سالها که از انتشار بوف کور میگذشت، و پس از دهها نقد و بررسی دربارهی این کتاب؛ دریچهی کاملا تازهای را نه تنها به روی بوف کور گشود، بلکه هدایت را نیز به گونهای کاملا متفاوت معرفی کرد.
آجودانی اگر چه ناسیونالیسم را مهمترین درونمایه داستان بوف کور میداند اما ناسیونالیسم هدایت را کاملا بر کنار از فاشیسم با تعاریف رایج آن میداند.
هدایت از دید آجودانی نویسندهای هوشیار، حساس، عاشق ایران و «گذشته پرشکوه» آن است، گذشتهای که پس از حمله اعراب، به «قبرستان»ی در دست «رجاله ها» تبدیل شده است. واو حالا به شدت نگران از دست رفتن و تمام شدن ایران در چنگال عقب ماندگی ست.
با خواندن کتاب آجودانی، هدایت دیگر نویسندهای «منزوی، بیمارروانی، تلخ، و فاشیست»ی نیست که از سوی برخی منتقدین معرفی شده است بلکه او نویسندهای است یگانه، و با شخصیتی که آیینهای چند بُعدی و تکان دهنده از زمانهای ست که او در آن زندگی میکند.
دکتر ماشاالله آجودانی بهترین شخصیت سال ۱۳۴۰ ـ ۲۰۲۱
صفحه اصلی دکتر ماشاالله آجودانی
زندگینامه دکتر ماشاالله آجودانی
گفته ها و نوشته های دکترماشاالله آجودانی
گفته ها و نوشته هایی درباره دکتر ماشاالله آجودانی
برخی از عکس های دکتر ماشاالله آجودانی
***
دکتر فرد هرینگتون
برنده جایزه نوروز بنیاد میراث پاسارگاد
به عنوان بهترین شخصیت سال ۱۴۰۰ - ۲۰۲۱
در رشته میراث طبیعی و محیط زیست
دکتر فرد هرینگتون، بیولوژیست، اکولوژیست، کارشناس محیط زیست، و متخصص پاکسازی مناطق آلوده به سلاح
های شیمیایی، جایزه نوروز بهترین شخصیت سال، در رشته میراث طبیعی و محیط زیست را دریافت کردهاند به
به خاطر:
ـ نفش ارزنده ایشان در توسعه حفاظت از محیط زیست در ایران
ـ هفت سال تلاش در مناطق مختلف ایران برای شناخت بیشتر موقعیت طبیعی و زیست محیطی ایران در بین سالهای ۱۳۴۸تا ۱۳۵۵
ـ تهیه اولین «گزارش ملی محیط زیست انسانی» و ارائه شده از سوی دولت وقت ایران به نخستین کنفرانس محیط زیست جهان ـ استکهلم ۱۹۷۲
ـ نگارش طرح و برنامه محیط زیست ایران، به عنوان برنامه راه برای تاسیس سازمان محیط زیست ایران.
ـ تلاش برای آشناسازی مردم محلی به حفظ محیط زیست و حیات وحش
ـ انتشار فیلمها، مقالات و کتابهای علمی درباره محیط زیست، به زبان ساده، و در جهت آشناسازی روستاییان و جوامع بومی ایران با روشهای حفاظت محیطزیست.
*****
در دوران شاهان پهلوی، یعنی در یک دورهی پنجاه شصت سالهی قبل از انقلاب افرادی مطلع و متخصص در حوزههایهای مختلف علوم از جمله میراث فرهنگی، باستانشناسی یا میراث طبیعی و محیط زیست از کشورهای اروپایی یا آمریکایی به ایران میآمدند، تا جوانهای ما را در رشته هایی که از جهان پیشرفته عقب مانده بودیم آموزش دهند. این افراد که به دعوت دولت به ایران میآمدند، توانستند در کوتاه مدت کارشناسانی تربیت کنند، که در رشتههای مربوط به میراث فرهنگی و طبیعی آگاهی هایی همسان با اروپاییها و آمریکایی داشته باشند.
یکی از افرادی که به دعوت دولت، به ایران آمد، دکتر فرد هرینگتون، یک اکولوژیست و کارشناس محیط زیست بود. ایشان در سال ۱۳۴۸/۱۹۷۰ به ایران آمد و توانست نقش موثری درحفظ محیط زیست ایران داشته باشد. او همراه با اسکندر فیروز و منوچهر ریاحی و حمیدرضا پهلوی توانستند زمینهساز تشکیل سازمان حفاظت محیط زیست شوند.
این پیشگامی ایران در حفاظت محیط زیست از آن جهت جالب است که بدانیم در نیمه دهه هفتاد میلادی ایران در بالاترین سطح تشکیلات دولتی، یعنی نهاد نخست وزیری و بالاتر از سطح یک وزارتخانه، دارای سازمان مسئول برای حفاظت محیط زیست بوده است در حالی که اغلب کشورهایی اروپایی نیز در آن زمان چنین سازمانی برای محیط زیست در این سطح نداشتهاند.
هرینگتون در مدت هفت سالی که در ایران اقامت داشت، کارهایی اساسی انجام داد، از جمله بررسی زیستبوم دریاچه ارومیه، مطالعه زیستگاههای پلنگ ایرانی و گورخر، سرکشی به جنگلهای حرا در خلیج فارس، مطالعه زندگی کوچندگان بختیاری و قشقاییها، تحقیق در پارک گلستان، مطالعه در کویر مرکزی.
او که خلبانی ورزیده هم بود، هفت سال ایران را از زمین و آسمان تماشا کرد، طبیعت آن را مورد بررسی قرار داد و کارهای مثبتی را برای ایران انجام داد که تا همین امروز نتایجاش را میتوان دید.
در این مدت او عاشق ایران شد، به طوری که هنوز و پس از چهل و پنج سال که ایران را ترک گفته در هر گوشهای از خانهاش نشانهای از ایران هست. و در هر کلامش سخنی عاشقانه برای ایران و ایرانی.
و به همهی این دلایل او اولین غیرایرانی (در حیات) است که جایزه بنیاد میراث پاسارگاد را دریافت میکند.
در مستند تلویزیونی جالبی که آقای سام خسرویفرد در باره ایشان ساخته است میتوانید بخش هایی از این همه تلاش را ببنید.
آقای فرد هرینگتون بهترین شخصیت سال ۱۳۴۰ ـ ۲۰۲۱
گفته ها و نوشته هایی درباره فرد هرینگتون
برخی از عکس های آقای فرد هرینگتون
***
آقای اسفندیار منفردزاده
برنده جایزه نوروز بنیاد میراث پاسارگاد
به عنوان بهترین شخصیت سال ۲۰۲۱ ـ ۱۴۰۰
در رشتهی هنر
اسفندیار منفردزاده، موسیقیدان، آهنگساز، و سازنده موزیک متن فیلم، جایزه نوروز بهترین شخصیت سال در رشته هنر را دریافت کردهاند به خاطر:
ـ سالها تلاش برای به دست آوردن جایگاهی متفاوت و یگانه درموسیقی مدرن ایران
ـ ابتکارهای بدیع در ساختن موسیقی متن فیلم، با معیارهای سینمای پیشرفته جهان
ـ انتخاب شعرهایی تفکر برانگیز و ساختن موسیقی آنها
ـ باور به هویت ایرانی داشتن موسیقی، چه برای فیلم و چه برای ترانه، و پایبند بودن به آن
ـ نگاه روشن و انسانمدار به مسایل حقوق بشری، به ویژه در ارتباط با آزادی زنان و زندانیان سیاسی
ـ ساختن اولین موسیقی «روز کوروش»، بلافاصله پس از پیشنهاد «روز کوروش بزرگ» از سوی بنیاد میراث پاسارگاد
*****
اسفندیار منفردزاده را میتوان محبوب ترین و اثرگذارترین موسیقدان ایران معاصر دانست. او بیش از شصت سال است که مشهورترین و ماندگارترین کارها را در زمینهی موسیقی مدرن ایرانی ارائه داده است. در تمام این سالها، آثار او با این که شباهتی به موسیقی «متداول» روز ندارد، به سرعت توجه همگانی و به ویژه جوانها را جلب کرده است. شاید یکی از دلایل موفقیت منفردزاده انتخاب شعرهایی به قول خودش (تفکربرانگیز) بوده باشد. شعرهایی که کاملا در ارتباط با مسایل یک انسان امروزی ست و نه برگرفته از عوالم و خیالات قرون وسطایی. فراتر از آن موسیقی منفردزاده با همهی لطافتها و تلنگرهای عاطفیاش، و با این که «هویتی ایرانی» دارد، پرقدرت، امروزی و مدرن است.
منفردزاده علاوه بر بوجود آوردن آثاری ماندگار در ارتباط با موسیقی مدرن ایرانی، مبتکر موسیقی متن فیلم در ایران نیز بوده است.
موسیقی متن فیلم در ایران تا قبل از سال /۱۹۵۵۱۳۳۳ همچون دوران فیلم صامت فقط آهنگی را همراه فیلم نواختن بود، بدون آن که هیچ ربطی با موضوع فیلم، زبان فیلم و یا سبک فیلم داشته باشد. فیلم برای خودش بود و موسیقی برای خودش.
در سال ۱۳۳۳ موسیقیدان برجسته، استاد مرتضی حنانه که با سینما آشنایی هایی داشت، چند موسیقی متن برای قسمت هایی از چند فیلم ساخت، اما همچنان موسیقی متن فیلم در ایران، به عنوان بخشی از فیلم حس یا شناخته نشده بود.
در سال ۱۳۴۸/ ۱۹۷۰ اسفندیار منفرد زاده، پس از ساختن چند آهنگ و موسیقی برای بخش هایی از چند فیلم سینمایی، اولین موسیقی کامل متن را برای فیلم قیصر ساخت.
موسیقی متن فیلم قیصر چنان اثری بر منتقدین سینمایی و تماشاچیان گذاشت که برخی موفقیت فیلم را بیشتر مدیون کار موسیقیایی منفردزاده میدانستند تا کارگردانی و سناریوی فیلم. موسیقی متن فیلم قیصر اولین جایزه موسیقی متن فیلم در ایران را گرفت.
یکی دیگر از کارهای ابتکاری منفردزاده استفاده از ترانه در متن موسیقی فیلم بود چیزی که تا آنزمان در ایران سابقه نداشت. او این کار را در موسیقی متن بعدیاش که برای «رضا موتوری» بود انجام داد و در چند فیلم دیگر.
از آن پس تا وقتی منفرد زاده در ایران بود، برای دهها فیلم موسیقی متن ساخت و جوایز دیگری نیز گرفت.
نام منفردزاده به عنوان سازندهی موسیقی متن، به اعتبار و فروش هر فیلمی کمک میکرد. و هنوز که هنوز است، پس از چهل ودو سال دوری از ایران، هیچ موسیقدانی چه در ایران و چه در خارج نتوانسته محبوبیت و جایگاهی را که او به عنوان سازنده موسیقی متن فیلم داشت به دست آورد.
منفردزاده با این که خود از منتقدین حکومت شاه بود پس از انقلاب اسلامی نتوانست آزار دگراندیشان، نبود آزادیهای فرهنگی و سیاسی و مشکلات دیگری را که حکومت اسلامی آفریده بود را تحمل کند و یک سال پس از انقلاب در اوج محبوبیت، و شهرت ایرانی را که عاشقانه دوست داشت ترک گفت.
در این مدت، با همهی تلاش هایی که برای بارگرداندن او به ایران انجام شده، هیچ گاه به ایران نرفت. و همچنان به عنوان یک هنرمند پیشرو و آزادی خواه، و بدون این که به هیچ حزب و گروه سیاسی بپیوندد، در کنار معترضین حکومت اسلامی برای آزادی ایران و ایرانی ایستاده است.
او تا وقتی در ایران بود برای بیش از صد شعر آهنگ ساخت که بیشتر آنها از مشهورترین آهنگهای روز شدند. در دوران تبعید نیز، با همهی مشکلاتی که برای یک هنرمند مستقل وجوددارد، او توانسته که چندین اثر با ارزش بوجود آورد.
تازه ترین اثر او که چندین ماه است روی آن کار شده، همین روزها به بازار خواهد آمد.
آقای اسفندیار منفردزاده بهترین شخصیت سال ۱۳۴۰ ـ۲۰۲۱
آقای اسفندیار منفردزاده بهترین شخصیت سال در رشته هنر
گفته ها و نوشته ها درباره اسفندیار منفردزاده
زندگینامه آقای اسفندیار منفردزاده
برخی از کارهای آقای اسفندیار منفردزاده
برخی از عکس های آقای اسفندیار منفردزاده
***
خانم الهه بقراط
جایزه نوروز بنیاد میراث پاسارگاد
به عنوان بهترین شخصیت سال ۲۰۲۱ ـ ۱۴۰۰
در رشتهی علوم ارتباطات
خانم الهه بقراط نویسنده، ژورنالیست، سردبیر روزنامه کیهان لندن، و سخنگوی پروژهی ققنوس ایران، جایزه نوروز بهترین شخصیت سال را در رشتهی علوم ارتباطات دریافت کردهاند، به خاطر:
ـ بهترین بهره برداری از توان ژورنالیسم آزاد خارج کشور، در جهت ادارهی یک نشریهی سیاسی و خبری
ـ سردبیری هوشمندانهی نشریهای با بیش از هشتاد سال سابقه، با اصول و قواعد روزنامه نویسی امروز جهان
ـ توجه خاص به فرهنگ، تاریخ، و هنر ایرانی در کنار مطالب سیاسی و خبری
ـ انتشار مرتب مطالبی در جهت آشنا کردن خواننده با مفاد اعلامیه حقوق بشر
ـ درک شرایط اضطراری ایرانیان خارج کشور و با خبر کردن آنها از خبرهای درست و واقعی.
*****
الهه بقراط، اولین زن ایرانی ست که سردبیری یک نشریه خبری ـ سیاسی قدیمی و پرخواننده را در خارج کشور بر عهده دارد.
نشریه کیهان که آقای مصباح زاده در سال ۱۳۲۱/ ۱۴۹۲ آن را بنا نهاد، یکی از پرتیراژ ترین نشریات قبل از انقلاب بود که بهترین روزنامه نویسهای وقت در آن قلم میزدند، پس از انقلاب حکومت اسلامی برای گرفتن توجه مردمان با استفاده از نام کیهان نشریهای را به راه انداخت که تمام وکمال در خدمت تبلیغات حکومتی، انتشار مطالب «سیاسی ـ شیعی»، تبلیغ جنگ افروزی و خشونت، و ضدیت با فرهنگ ایرانی بود که همچنان انتشار آن زیر نظرحکومت اسلامی ادامه دارد.
دوستداران کیهان سی و پنج سال پیش کیهان را دوباره و این بار با نام «کیهان لندن» به راه انداختند. و از سال ۲۰۱۳ مدیریت و سردبیری آن در دست دو زن شایستهی ایرانی قرار گرفت: خانم نازنین انصاری و خانم الهه بقراط.
در این هفت سال که نشریه به صورت اینترنتی منتشر میشود توانسته به عنوان یک نشریه «مستقل، آزاد، و مدافع دموکراسی و حقوق بشر» جای خود را در بین نشریات سیاسی ـ خبری خارج کشور باز کند.
ژورنالیسم ایرانی که پس از قرنها، در خارج کشوراز یک آزادی صددرصد برخوردارشده است، از یک سو توانسته مورد توجه روزنامه نگارانی قرار گیرد که این آزادی را ارج مینهند، اما از سویی دیگر، کسانی به عنوان روزنامه نویس به میدان آمدهاند که هیچ دانش و تجربهای در این راه ندارند. و چنین است ک میبینیم بخشی از ژورنالیسم ایرانی در خارج کشور نیز هنوز و همچنان یا گرفتار خودسانسوری ست و یا به دلیل وابستگیهای مادی و عقیدتی و سیاسی نمیتواند از این آزادی بهرهای را ببرد که ایرانیان همیشه به آن نیازمند بودهاند.
الهه بقراط به دلیل داشتن تجربه و دانش ژورنالیستی، از آن دسته روزنامه نگارانی ست که این نیاز را درک کرده و از توان ژورنالیسم آزاد کنونی، برای اطلاع رسانی درست و واقعی به ایرانیان بهترین بهره برداری را میکند.
کیهان اکنون جایگاه انتشار انواع مطالب و خبرهایی ست که پشتوانهشان عقاید و سلیقههای متفاوت و حتی متضاد است.
بقراط علاوه بر توجه به مطالب خبری و سیاسی، جایگاه مطالب فرهنگی، حقوق بشری، حقوق زنان، میراث فرهنگی و تاریخی و محیط زیست را نیز در کیهان گسترش داده است. چیزهایی که جایشان در بسیاری از نشریات سیاسی ـ خبری خالی یا تنگ است.
الهه بقراط بهترین شخصیت سال در رشته علوم ارتباطات ۱۳۴۰ ـ ۲۰۲۱
برخی از گفته ها و شنیده های الهه بقراط
دعوای وارث گوچی با لیدی گاگا بر سر چیست؟