ایندیپندنت فارسی - یک فعال حقوق حیوانات گفته که فقر، تخریب زیستگاه‌های طبیعی، دخالت‌های انسانی، خشکسالی و در اولویت نبودن مسائل مربوط به حیوانات، نابودی ۸۰ درصد حیات وحش ایران را به دنبال داشته است. به گفته سپهر سلیمی، حیوانات داخل ایران هم اگر می‌توانستند مهاجرت کنند، حتما بخش زیادی از آن‌ها به اروپا می‌رفتند.
سپهر سلیمی از اجرای پروژه‌های عمرانی، معدن‌کاوی و سدسازی در عرصه‌های طبیعی بدون در نظر گرفتن ضوابط زیست محیطی به عنوان برخی از دخالت‌های انسانی یاد کرد که شرایط زیست حیات وحش ایران را نامناسب‌تر کرده است.
این فعال حقوق حیوانات، بحران آب، خشکسالی، فرونشست زمین، بیابان‌زایی و تغییرات آب‌وهوایی را نیز در نابودی حیات‌وحش ایران موثر دانست. با این حال، به گفته او آنچه بیش از همه وضعیت حیات‌وحش ایران را در معرض تهدید جدی قرار داده، مشکلات اقتصادی حاکم بر این کشور است.
سلیمی در همین زمینه به خبرگزاری رکنا گفت که گسترش فقر در جامعه هم آسیب‌های وارده به حیوانات و زیستگاه‌های آن‌ها را بیشتر کرده و هم آمار تخلفات زیست محیطی از جمله شکار و قاچاق حیات وحش را افزایش داده است.
او با تاکید بر اینکه هرچه شرایط اقتصادی جوامع بشری دشوارتر شود، میزان آسیب زدن انسان‌ها به طبیعت نیز افزایش می‌یابد، گفت: «طبیعی است که وقتی انسان‌ها به‌خصوص ساکنان حاشیه عرصه‌های طبیعی و مناطق حفاظت‌شده، در فقر و بیکاری گرفتار می‌شوند، بیش از قبل به تخلف‌هایی از جمله شکار، قاچاق چوب، قاچاق حیوانات وحشی و چراندن غیرمجاز دام در مناطق حفاظت‌شده دست می‌زنند. تمام این موارد هم زیستگاه‌های حیات وحش را ناامن می‌کند و هم کاهش غذای در دسترس حیوانات را در پی دارد و در نتیجه فقر از جوامع انسانی به حیات وحش سرایت می‌کند.»
مطالب بیشتر در سایت ایندیپندنت فارسی
به گفته سلیمی، در جامعه درگیر با مشکلات اقتصادی، حل مسائل زیست محیطی و لزوم رسیدگی به زیستگاه‌های حیات وحش از اولویت خارج می‌شود و مسئولان نیز تلاش می‌کنند با وارد کردن فشار بیشتر به منابع طبیعی، پروژه‌های اقتصادی مختلفی را در عرصه‌های طبیعی از جمله زیستگاه‌های حیات وحش، اجرایی کنند.
سلیمی با بیان اینکه در شرایط موجود، ۸۰ تا ۹۰ درصد جمعیت حیات وحش ایران بر اثر فقر از بین رفته است، تاکید کرد: «علت اصلی این آسیب گسترده به حیات وحش کشورمان چیزی جز تاثیر مستقیم مشکلات اقتصادی جوامع انسانی بر حیوانات نیست و فقر عملا نابودی بخش زیادی از حیوانات در ایران را به همراه داشته است؛ بدون اینکه این حیوانات خود در این شرایط نقشی داشته باشند.»
کارشناسان و فعالان محیط زیست بارها گفته‌اند که در طول چهار دهه گذشته، ۸۰ تا ۹۰ درصد حیات وحش ایران از بین رفته است. یکی از این افراد محمد درویش، استاد دانشگاه و کنشگر حوزه محیط زیست، است که بارها درباره شرایط بحرانی حیات وحش ایران هشدار داده است.
او پیش‌تر با بیان اینکه «بحران تنوع زیستی» ایران را تهدید می‌کند، گفته بود: «زمانی که کلنگ تاسیس سازمان محیط زیست به زمین خورد، یک میلیون و ۳۰۰ هزار آهو، گوزن، گورخر، قوچ و میش و کل و بز در ایران زندگی می‌کردند اما اکنون این آمار به کمتر از ۱۱۰ هزار راس رسیده است؛ یعنی در این چهار دهه، ایران‌زمین بیش از ۹۰ درصد حیات وحش خود را از دست داده است.»
به گفته محمد درویش، سرزمینی که بز، پلنگ و یوزپلنگ در آن نمی‌توانند زندگی کنند و در معرض خطر انقراض‌اند، حالش خراب است. سایر کارشناسان محیط زیست هم بارها به این وضعیت اشاره کردهاند. با این حال، مقام‌های جمهوری اسلامی ایران همواره با کنشگران محیط زیست برخوردهای قهری داشته و آن‌ها را دستگیر و زندانی کردهاند چرا که بخش زیادی از عوامل تاثیرگذار بر تخریب محیط زیست ایران با سیاست‌ها و برنامه‌های حکومت ارتباط مستقیم دارد.
