گزارشگران بدون مرز (RSF) بار دیگر نگرانی خود را از شرایط نگهداری روزنامه‌نگاران زندانی در ایران اعلام می‌کند. آنها خودسرانه از ابتدایی ترین حقوق خود چون حق درمان بایسته، ملاقات و یا ارتباط تلفنی با خانواده محروم می‌شوند.
حتا درزندان‌های جمهوری اسلامی نیز اعتراض به چگونگی وضعیت زندان و ابراز عقیده برای روزنامه‌نگاران پُرهزینه است. روزنامه‌نگارانی که در این باره روشنگری کنند، آماج تنبیه‌های خودسرانه قرار می‌گیرند و از حقوق ابتدایی خود محروم می‌شوند. از این میان سردبیر نشریه ایران فردا و ريیس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات در ایران کیوان صمیمی بهبهانی که از تاریخ ۱۵ آذر ۱۳۹۹برای سپری کردن سه سال حبس زندانی شده است. وی به تاریخ ۵ مهر ماه در پیامی از اقدام‌های آزارگرانه علیه خود خبر داده است. در این پیام او گفته است پس از قطع ملاقات و ارتباط تلفنی اش با خانواده : «۱۱ تن از دوستان و هم‌بندان‌اش که به او برای برقراری تماس‌های ضروری یاری رسانده بودند، از سوی حفاظت اطلاعات زندان اوین تهدید شدند. »
کیوان صمیمی . سردبیر ماهنامه ایران فردا به تاریخ ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۸ در پی حمله به گردهم‌ایی مسالمت آمیز برگزار شده از سوی سندیکاهای کارگری در برابر مجلس بازداشت شد. و در تاریخ ۲۸ خرداد با سپردن وثیقه و در انتظار دادگاه به شکل موقت آزاد شده بود. این چهره‌ی نامدار روزنامه‌نگاری ایران که ۷۳ سال دارد، پیش از این نیز زندانی شده بود. از این میان به تاریخ ۱۳ خرداد ۱۳۸۸ یک روز پس از انتخاب دوباره‌ی محمود احمدی‌نژاد در انتخابات بحث‌برانگیز ٢٢ خرداد که در تاریخ ۱۳ بهمن همان سال به اتهام‌هایی چون « تبلیغ علیه نظام و اقدام علیه امنیت ملی» به شش سال زندان محکوم شد. وی در تاریخ ٢٦ ابان ١٣٩٤ پس از سپری کردن محکومیت خود آزاد شده بود.
روزنامهنگار دیگری قربانی این روش تنبیهی عالیه مطلب‌زاده است که به تاریخ ۱۶ شهریور و پس از بازگشت به زندان از مرخصی درمانی به مدت دو ماه از حق ملاقات و ارتباط تلفنی با خانواده محروم شد. وی به گفته یکی از مسئولان دادیاری : " طبق تصمیم مقامات مسئول زندان؛ عالیه مطلب زاده به دلیل ارتباط تلفنی با زندانیان دیگر زندان ها و سیاه نمایی در مورد عملکرد مسئولان زندان در ارتباط با کرونا، به مدت دو ماه از هرگونه تماس تلفنی با بیرون از زندان محروم شده است." عالیه مطلب‌زاده ، عکاس روزنامهنگار و نایب رییس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات به تاریخ ۲۰ مهر پس از احضار به واحد اجرای احکام دادسرای اوین برای سپری کردن ۲ سال روانه زندان شد. به تاریخ ۲۲ مهر ۱۳۹۸ شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر تهران حکم سه سال زندان وی را تایید کرده است. شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران پیشتر این محکومیت را صادر کرده بود.
یکی دیگر از روش‌های همیشگی مقامات حکومت ایران در انجام فشار بر زندانیان عقیدتی محروم کردن آنها از حق درمان است. روزنامهنگار مستقل و عضو انجمن آزاد روزنامه‌نگاران تهران خسرو صادقی بروجنی که از تاریخ ۲۶ مرداد ماه ۱۳۹۹ زندانی شده است از عارضه‌های گوناگون رنج می برد اما مقامات زندان از فرستادن او به بیمارستان خودداری می کنند. بنا بر گفته نزدیکان این روزنامهنگار، بهداری زندان بدون انجام آزمایش و یا معاینه تخصصی به وی داروهایی حاوی کورتن می‌دهند که عوارض این دارو بیشتر وی را آزار می‌دهد. این روزنامهنگار در مرداد ماه ۱۳۹۸ در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران برای برای نوشته‌های انتقادی وی درباره وضعیت کارگران و اقتصاد سیاسی با اتهام‌هایی چون توهین به «بنیانگذار جمهوری اسلامی»، « تبلیغ علیه نظام» و « اجتماع و تبانی علیه نظام» محاکمه و به هشت سال زندان محکوم شده بود. این حکم به تاریخ ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ در شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر به ۷ سال زندان تبدیل شد. وی به هنگام سفر به شمال شرقی کشور بازداشت و در تاریخ ۱۹ شهریور به زندان اوین منتقل شد. بنا بر ماده ۱۳۴ قانون مجازات اسلامی و با درنظر داشت «مجازات اشد» وی باید ۵ سال زندانی شود.
رضا معینی مسئول دفتر افغانستان و ایران RSF در این باره می‌گوید : « گزارشگران بدون مرز بار دیگر نگرانی خود را از شرایط نگهداری زندانیان سیاسی از این میان روزنامه‌نگاران زندانی اعلام می کند. بنا بر میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی که ایران یکی از امضا کنندگان آن است، محروم کردن از درمان پزشکی، حق ملاقات و انفرادی می‌تواند نقض ممنوعیت شکنجه و رفتار ظالمانه، غیرانسانی و یا تحقير آميز محسوب شود.»
جمهوری اسلامی ایران در رده‌بندی جهانی آزادی مطبوعات ۲۰۲۱ گزارشگران بدون مرز از میان ١٨٠ کشور جهان در رده ۱۷۴ قرار دارد.
