از جنجالی‌ترین سانسورهای صداوسیما در سال‌های اخیر می‌توان به سانسور لوگوی باشگاه فوتبال «رم» ایتالیا در شبکه۳ تلویزیون اشاره کرد. در این لوگو، پستان‌های گرگی که درحال شیر دادن به فرزندانش است، به دلیل مغایر بودن با عقاید اسلامی محو شدند و یک گرگ شطرنجی برای بینندگان به نمایش درآمد. این کار منجر به واکنش باشگاه ایتالیایی هم شد و آن‌ها در یک توییت، از حرکت مدیران صداوسیمای ایران انتقاد کردند.

ممنوعیت نمایش موی بلند مردان نیز از عجایب ماجرا است. در سال ۱۳۹۷، مجری شبکه دوم تلویزیون ایران خطاب به میهمان برنامه گفت: «الهی کچلی بگیری! این‌قدر موهاش بلنده که گذاشتیم توی پیراهنش، چون تلویزیون که نمی‌تونه موی بلند رو نشون بده و متعارف نیست.»

هم‌چنین «محبوبه بلباسی»، همسر «محمد بلباسی» که شهریور ۱۳۹۵ در منطقه «خان طومان» سوریه کشته شد، ماه گذشته با انتشار یک استوری در اینستاگرام، از سانسور مصاحبه‌هایش با صداوسیمای جمهوری اسلامی خبر داد و نوشت: «مثلا می‌پرسیدن از نماز شب‌هایی که شهیدتون خونده برامون بگین. می‌گفتم تا زمان شهادت ندیدم که نماز بخونن، چون اونقدر خسته بود که با بدبختی برای نماز صبح بیدارش می‌کردم. کل این صحبت‌های من را سانسور کردند، چون نباید تصویری از یک شهیدی که نماز نمی‌خواند را نمایش می‌دادند.»

انتقاد از «دانشگاه آزاد اسلامی» نیز جزو خط قرمزهای سازمان صداوسیمای ایران است. چون به تازگی «حامد آرون»، گوینده صداوسیمای استان خراسان رضوی افشا کرد پس از انتشار یک توییت در خصوص اخراج یکی از اساتید دانشگاه، طی یک تماس تلفنی از سازمان صداوسیما، خودش نیز این سازمان اخراج شده است.

دو ماه قبل، «ژیلا صادقی»، مجری باسابقه تلویزیون ایران از سانسور عجیب دیگری در تلویزیون رونمایی کرده بود. او گفته بود به دلیل ممیزی‌های مرتبط با پوشش، از جمله چین سرآستین مانتوی خود، مجبور به کناره‌گیری از اجرای یک برنامه تلویزیونی شده است.

درحالی که هیچ‌کدام از انتقادات شهروندان نسبت به عملکرد رهبر نظام ایران و مدیران منصوب او توسط صداوسیما منعکس نمی‌شوند اما ظاهرا انتقاد از مدیران دولتی نیز جزو خطر قرمزها محسوب می‌شود.
مدیر شبکه استانی تهران در خرداد سال جاری از توبیخ «قدسیه صالحی»، مجری زن برنامه «تهران سلام» به جرم انتقاد از قطعی مداوم برق در ایران خبر داده بود و گفت که انتقادات این مجری، خارج از چارچوب حرفه‌ای بوده است.

«امیرحسین رستمی»، بازیگر ایرانی نیز تنها به علت انتقاد از مدیریت کرونایی دولت، در میانه یک برنامه زنده تلویزیونی اخراج شد و مجری برنامه هم فورا این بازیگر را متهم به سیاه‌نمایی علیه مدیران کشور کرد.
از دیگر ممنوعیت‌ها، نمایش زنان مستقل و موفق است. «بیژن بیرنگ»، تهیه‌ کننده سریال‌های پرمخاطب تلویزیون ایران در دهه ۷۰ خورشیدی، به تازگی در گفت‌وگو با روزنامه «فرهیختگان» گفته است: «مسوولان ایرانی زنِ توسری‌خور را بیشتر دوست داشتند و به تهیه‌ کننده‌ها گفته بودند که زن‌ها را پررو کرده‌اید! ما در کارهای‌ خود همیشه برای زن ارزش قائل بودیم و زن‌های [فیلم‌های] ما آدم‌های باشعوری بودند. اما امروز دوست ندارند زن‌ها را با شعور نشان دهیم و نمونه‌اش هم کارهایی است که امروز می‌بینید و در آن‌ها اکثر زن‌ها یا بد و بدجنس هستند یا شعور ندارند و یا خاله‌زنک نشان داده می‌شوند.»

استفاده از کلمه «رقص» هم در صداوسیمای ایران ممنوع است. «رزیتا قبادی»، مجری تلویزیونی بهمن سال گذشته گفته بود به دلیل به‌کار بردن کلمه رقص توسط میهمان برنامه، مدیران تلویزیون او را ممنوع‌ از کار کرده‌اند.

این مجری زن توضیح داد: «به من گفتند حتما باید سه مرتبه به خاطر استفاده واژه رقص توسط کارشناس برنامه، از مردم عذرخواهی کنم. سپس با این که سه بار عذرخواهی کردم اما از برنامه کنار گذاشته شدم.»

«بهاره رهنما»، بازیگر زن ایرانی شهریور سال ۱۳۹۷ خبر داده بود که نشان دادن خنده زنان در تلویزیون ایران ممنوع است.

او گفته بود: «در تمام این ۲۵ سال، مرتب نمای خندیدن من در تلویزیون سانسور شد و تذکر دادند طوری بخند که دندان‌هایت معلوم نباشند!»

علاوه بر دندان، نمایش گوش و غبغب بازیگران زن نیز در تلویزیون ایران ممنوع است. «امیرمهدی ژوله»، نویسنده و بازیگر ایرانی در صفحه اینستاگرام خود نوشته است: «خانم‌هاي بازيگر بايد حتما زير پيراهنشون شلوار ضخيم بپوشن كه حجم پاشون معلوم نباشه. سر سريال برره، يكی از ایراداتی كه برای ما اومد، اين بود كه چرا حجم گوش شقايق دهقان از زير روسری معلومه! و ما هيچ وقت نفهميده بوديم دوستان چه عنصر تحريك كننده‌ای توی حجم گوش يك بازيگر از زير روسری كشف كرده بودن. يا مثلا قيافه مات و مبهوت سحر جعفری جوزانی يادم نميره، وقتی توی سريال باغ مظفر بهش گفتن اشكال اومده كه چرا غبغب خانوم جوزانی معلومه.»

اما چنین سانسورهایی تنها محدود به بازیگران زن نمی‌شود. «حمید لبخنده»، کارگردان چندین سریال پرمخاطب ایرانی در دهه ۷۰ خورشیدی، به «خبرنگاری جرم نیست» می‌گوید مدیران سازمان صداوسیما دستور دادند تا چهره «پارسا پیروزفر»، بازیگر مرد سریال «در پناه تو» با گریم کمی زشت شود تا از جذابیت چهره‌اش کاسته شود.

شاید گمان کنید که مدیران صداوسیمای ایران تنها بر روی چهره و نوع پوشش انسان‌ها حساسیت دارند اما این‌طور نیست و ممیزی‌ها بر روی نمایش بدن گاومیش‌ها نیز وجود دارد. «مصطفی کیایی»، کارگردان سریال‌های تلویزیونی در اینستاگرام نوشت: «يه مستند كار كردم برای تلويزيون، كه توی يك پلان قرار بود در تالاب شادگان اهواز، گاوميش‌ها از آب بيان بيرون. دوربين رو از دو زاويه كاشتيم. خروج گاوميش‌ها رو از پشت و جلو، اسلوموشن گرفتيم. خلاصه در نهايت كار آماده شد و قرار شد از تلويزيون پخش بشه كه يک برگه اصلاحيه به من دادن. اولين مورد مميزی، درآوردن پلان خروج گاوميش‌ها از آب بود. اونم از زاويه پشت بود. دليل رو پرسيدم، گفتن خروج گاوميش از آب، اون هم از پشت، تحريك‌كننده است.»

ممنوعیت نمایش نوازندگی زنان، عدم نمایش داوران زن مسابقات فوتبال، ممنوعیت انتقاد از اعدام و خشونت و حذف تصاویر رقص مردان از دیگر موارد سانسوری در رسانه‌های وابسته به حکومت ایران بوده است؛ سانسورهایی که هیچ مبنا یا قانون منسجمی برای آن‌ها وجود ندارد و به نظر می‌رسد همین‌ که یک رخ‌داد هنری با عقاید شخصی و دیدگاه‌های دینی مدیران سیاسی ایرانی هم‌خوانی نداشته باشد، سرانجامی جز حذف نخواهد داشت.