اضافه بار نامتعارف تیم ملی در لبنان؛ چمدانهای دلار یا توپ دزدی؟
تصاویر منتشر شده از بازیکنان و مربیان تیم ملی ایران در فرودگاه بیروت، با واکنشهایی میان کاربران ایرانی در فضای مجازی و همینطور نگاه پرابهام برخی رسانههای جهان همراه شده است.
صفحه توییتری شبکه «العربیه» با انتشار تصاویری از چمدانهایی که بازیکنان تیم ملی با خود به لبنان بردهاند، بار اضافه کاروان ایران را «جنجالی» خواند. تصاویر العربیه نیز نشان میدهد برخی چمدانها متحدالشکل هستند و آرم فدراسیون فوتبال ایران را دارند.
منابع «ایرانوایر» میگویند کاروان تیم ملی، فقط در فرودگاه بیروت تعدادی از چمدانها را همراه داشتند و بعد از آن در هتل لااقل تا زمان نگارش این گزارش، اثری از چمدانهای بزرگ در هتل تیم ملی وجود نداشت.
عبارت مشترکی که میان کاربران ایرانی فضای مجازی در توصیف بار نامتعارف و چمدان بازیکنان به کار رفته، «چمدانهای دلار» است.
تیم ملی فوتبال ایران روز پنجشنبه در بیروت با تیم ملی لبنان دیدار میکند و پنج روز بعد در اردن میهمان تیم ملی سوریه خواهد بود.
«چمدانهای دلار» نه یک کنایه به سیاستهای خارجه جمهوری اسلامی بلکه در حقیقت عبارتی برگرفته از اعترافات صریح، بیپرده و با افتخار رهبران احزاب و گروههای سیاسی و مسلح در سرزمینهای فلسطین، لبنان و سوریه است.
دوشنبه ۸دی۱۳۹۹، «محمود زهار»، عضو ارشد کادر رهبری «حماس» در فلسطین مدعی شد که وقتی سال ۲۰۰۶ به دیدار «قاسم سلیمانی» فرمانده پیشین سپاه قدس (شاخه برون مرزی سپاه پاسداران) در ایران آمده بود، هدیهای «قابل توجه» به عنوان «کمک مالی» از او دریافت کرد.
محمود زهار که آن زمان «وزیر خارجه» دولت فلسطین محسوب میشد، ۲۲ میلیون دلار در چمدانهایی که هر کدام ۴۰ کیلوگرم وزن داشتند، از قاسم سلیمانی هدیه گرفت.
این عضو بلندپایه حماس به شبکه «العالم» گفته بود که قاسم سلیمانی پیغام فرستاد، عذرخواهی کرد که چون تعداد مسافران این هیات فلسطینی فقط ۹ نفر است، نمیتوانست چمدانهای بیشتری به آنها اهدا کند.
او گفته بود: «مشکل اساسی ما حقوق کارمندان و خدمات اجتماعی و کمکهایی بود که باید به مردم میدادیم که این موضوع با کمک قاسم سلیمانی رفع شد.»
در همین روز، «سیدحسن نصرالله» دبیرکل حزبالله لبنان در مصاحبه با شبکه تلویزیونی «المیادین» نقل کرد که قاسم سلیمانی، علاوه بر «تامین موشک» و «تجهیزات نظامی»، کمکهای مالی بزرگی برای حزبالله و مردم لبنان انجام میداد.
حسن نصرالله به عنوان نمونه، گفته بود که در جریان جنگ ۳۳ روزه و بعد از تخریب ۲۰۰ هزار خانه، فرمانده سپاه قدس، تا یک سال «هزینههای زندگی» و «اجارههای منزل» مردم لبنان و «هزینه بازسازی خانهها» را پرداخت کرد.
او اشارهای مستقیم به رقم مورد نظر نکرد؛ اما اگر تصور کنیم که قاسم سلیمانی در کمترین حالت ممکن برای هر یک از این ۲۰۰ هزار خانه ویرانشده در یک سال، مبلغ ۱۰ هزار دلار به عنوان اسکان موقت، هزینه زندگی و ساخت دوباره منزل کمک کرده باشد، به رقمی حدود ۲ میلیارد دلار میرسیم.
زمستان سال ۱۳۹۹ فدراسیون فوتبال قطر برای میزبانی جام ملتهای آسیا، یک میلیارد و پانصد میلیون دلار ضمانت مالی نزد کنفدراسیون فوتبال آسیا گذاشت که این رقم بیش از دو برابر مبلغی به حساب میآید که AFC به عنوان «ضمانت مالی» از کشورهای میزبان مطالبه کرده بود.
جمهوری اسلامی، پروژه انتقال چمدانهای دلار یا اسلحه به کشور لبنان، را تقریبا از تمامی راههای ممکن انجام میدهد. با این وجود گاهی موانعی هم به وجود میآید.
به صورت نمونه یازدهم آبان «حسین شریفی»، سخنگوی فدراسیون فوتبال گفته بود که هواپیمایی «زاگرس» بهعنوان مجری پروازهای تیم ملی، مجوزهای لازم را برای رفتن به لبنان در اختیار ندارد.
او گفته بود ممنوعیت پرواز برخی از هواپیماهای ایران به لبنان، مرتبط با مسائل سیاسی است، برخی به دلیل تحریمها و تعدادی از ممنوعیتها هم به دلیل قوانین جدید در همهگیری کرونا.
یک روز بعد، سخنگوی فدراسیون فوتبال خبر از قطعی شدن پرواز بازیکنان تیم ملی به فرودگاه بیروت، با مساعدت و پیگیری «رستم قاسمی» داد.
رستم قاسمی فرمانده پیشین سپاه پاسداران است که در دولت «ابراهیم رئیسی» به عنوان وزیر راه و شهرسازی منصوب شد.
حالا در تصاویری که از حضور بازیکنان تیم ملی در بیروت منتشر شده، نه تنها بارهای اضافهای در تناسب با سفرهای قبلی به چشم میخورد که حتی برخی از چمدانها به صورت متحدالشکل در بار بازیکنان تیم ملی قرار گرفتهاند. چمدانهایی که روی آنها نشان فدراسیون فوتبال ایران را هم دارد. منابع «ایرانوایر» میگویند کاروان تیم ملی، فقط در فرودگاه بیروت تعدادی از چمدانها را همراه داشتند و بعد از آن در هتل لااقل تا زمان نگارش این گزارش، اثری از چمدانهای بزرگ در هتل تیم ملی وجود ندارد.
در تصاویری که توییتر العربیه و وبسایت «ورزش سه» از رسانههای نزدیک به سپاه پاسداران منتشر کرده، بازیکنانی مانند «مهدی ترابی»، «شجاع خلیلزاده»، «حسین کنعانیزادگان»، «مهدی قایدی»، «سیاوش یزدانی»، «احمد نوراللهی»، «میلاد سرلک»، «امید نورافکن» و «سروش رفیعی» به چشم میخورند.
ورود بازیکنان تیمهای ملی فوتبال به کشورهای میزبان، با کنترلهای کمتری همراه میشود. در سالهای اخیر، فقط کشورهای امارات و عربستان در زمان ورود کاروان ورزشکاران ایرانی به این کشورها، قوانین سختگیرانه خود در زمینههای امنیتی و کنترلهای قانونی را اعمال کردهاند.
فدراسیون فوتبال ایران، از این قوانین گاهی به عجیبترین اشکال ممکن استفاده کرده است. واضحترین نمونهاش به۲۸ مهرماه، و اعترافات «غلامرضا رفیعی» مشاور حقوقی فدراسیون فوتبال در گفتوگوی اسکایپی با برنامه فوتبال برتر شبکه سوم سیما جمهوری اسلامی برمیگردد.
او که میخواست در مورد وضعیت فوتبال ایران در روزهای تحریم صحبت کند، گفته بود: «کار به جایی رسیده که داوران بینالمللی ما وقتی به مسابقات خارج از کشور میروند، باد توپها را خالی میکنند و در ساک میگذارند و همراه خود به ایران میآورند.»
به عبارتی غلامرضا رفیعی اعتراف کرده بود که فدراسیون فوتبال ایران، داوران بینالمللی خود را مجبور میکند توپهای استاندارد کنفدراسیون فوتبال آسیا را برای برگزاری رقابتهای لیگ برتر در ایران بدزدند.
این صحبتهای مشاور حقوقی فدراسیون فوتبال ایران میتواند منجر به محرومیت تمامی داوران و کمکداوران ایرانی از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا شود.
تا جایی که «علی میرزابیگی» یکی از کمک داوران جوان و بینالمللی ایران از فدراسیون فوتبال و آقای رفیعی خواست حرفهای خود را پس بگیرد.
برخی از کاربران در فضای مجازی گفتهاند شاید فدراسیون فوتبال میخواهد پس از خالی شدن چمدانها، در آنها توپهای کنفدراسیون فوتبال آسیا را بریزد و به تهران برگرداند.
تیم ملی فوتبال ایران درحالی با بارهای مشکوک وارد سرزمین شیخ حسننصرالله و حزبالله لبنان شده است که باید پنجشنبه بیستم آبان مقابل تیم ملی لبنان قرار بگیرد.