سرمربی تیم ملی زنان، «مریم ایراندوست» ساعاتی پس از انتشار این خبر در گفت‌وگو با رسانه‌های ایران گفت: «کادر پزشکی تیم ملی پس از آزمایش‌های ضروری و لازم، تک تک ملی‌پوشان را از نظر هورمونی و تستسترون مورد بررسی دقیق قرار داد تا در این باره اصلا دچار مشکل نشویم و به همین دلیل به همه هواداران تیم ملی می‌گویم نگران چیزی در این باره نباشند؛ چرا که هیچ مشکلی تیم ما را تهدید نمی‌کند. هر مدرک و سندی هم که کنفدراسیون فوتبال آسیا بخواهد، بدون فوت وقت ارائه می دهیم؛ چراکه خیالمان از هر گونه اشتباه و یا عدم صداقت در این باره راحت راحت است.»

جز رییس ایفمارک و سرمربی تیم ملی هیچ مقام مسئول دیگری در فدراسیون به این موضوع واکنش نشان نداد. حتی خبر این نامه در سایت رسمی فدراسیون فوتبال منتشر نشد‌ه است.

منابع نزدیک به ایران‌وایر در فدراسیون فوتبال می‌گویند «حسن کامرانی‌فر» دبیر کل فدراسیون فوتبال یک روز پس از انتشار این نامه در فضای مجازی شروع به مکاتبه با AFC کرده است.

واکنش‌ها در فضای مجازی

با انتشار نامه فدراسیون فوتبال اردن در فضای مجازی، خبر به سرعت در رسانه‌ها منتشر شد. حتی رسانه‌های غیر ورزشی که اخبار ورزش زنان را منتشر نمی‌کردند، دست به انتشار این خبر با تیترهای زرد زدند. همراه با انتشار تصاویری از تیم ملی فوتبال زنان، حمله کاربران ناآگاه و حتی مغرض نسبت به حقوق جامعه LGBT هم آغاز شد. برچسب‌هایی که مصداق بارز خشونت جنسی در فضای مجازی هستند و افراد به‌ویژه مردان به‌راحتی آن‌ها را در کامنت‌های خود به کار می‌بردند. به دلیل ندانستن نام بازیکنان با قید شماره پیراهن با بی‌رحمی کلمات ضدجنسیتی خود را روانه فضای مجازی کردند؛ بدون اینکه فکر کنند ممکن است این بازیکنان با خواندن نظراتشان متحمل چه فشارهای روحی‌ای شوند.

خاطره تلخ از اردن

این اولین بار نیست که اردنی‌ها چنین اقدامی انجام می‌دهند. در مسابقات قهرمانی غرب آسیا سال ۱۳۹۰ تیم ملی فوتبال زنان ایران نایب‌قهرمان شد. «مریم رحیمی» با عملکرد درخشانش در این مسابقات بهترین بازیکن تورنمنت لقب گرفت. او در بازی برابر اردن ستاره بی‌بدیل میدان بود. یک هت‌تریک در کارنامه‌‌اش ثبت کرد تا تبدیل به تیتر یک روزنامه‌های اردن شود. اما تیتر این بود: «خانم گل آسیا مرد است.»

یکی از مربیان شاغل آن روزهای فوتبال زنان ایران که نمی‌خواهد نامی از او برده شود نیز به «ایران‌وایر» در این باره گفت: «این حمله اردنی‌ها به مریم رحیمی بسیار تحقیرآمیز بود. اما واکنش وزارت ورزش ایران کار را بدتر کرد. وزارت ورزش به شدت به این موضوع حساس شد و به حراست فشار آورد تا هر چه سریع‌تر مشکل حضور مردان در فوتبال زنان را حل کند.»

این مربی می‌گوید حتی تاکید به حضور ترنس هم نداشتند و می‌گفتند مردان در لیگ و تیم ملی زنان بازی می‌کنند.

خاطره تلخ دیگری که از اردن به جای مانده، مربوط به مقدماتی المپیک لندن است. زمانی که در دور دوم بازی‌ها نماینده فیفا به دلیل نوع پوشش حجاب بازیکنان فوتبال زنان ایران، آن‌ها را از اجرای مسابقه با تیم اردن در امان منع کرد. نتیجه این بازی سه بر صفر به سود تیم اردن اعلام شد و دختران ایرانی از حضور در مسابقات منع شدند.

بازیکن مورد نظر کیست؟

گفته می‌شود این بار اردن نوک پیکان را به سمت «زهره کودایی»، دروازه تیم ملی زنان گرفته است. او که با مهار دو ضربه پنالتی در دیدار با اردن نقش اصلی صعود به جام ملت‌ها را ایفا کرد، به زعم اردنی‌ها یک «مرد» است.

رییس فدراسیون فوتبال اردن در نامه خود خطاب به دبیرکل کنفدراسیون فوتبال آسیا درباره هویت جنسی یکی از بازیکنان ایران نوشت و منظور دقیق او این است که تیم ملی زنان از یک مرد در ترکیب خود استفاده کرده است.

زهره کودایی که با شغل نجاری خرج مادر و خانواده خود را پس از فوت پدرش می‌دهد، بارها در معرض اتهام قرار گرفته است. در اواخر دهه ۸۰ و ابتدای ۹۰ بارها فدراسیون پزشکی فوتبال او و چند بازیکن دیگر را به دلیل داشتن چهره، صدا و قدرت بدنی منتسب به مردانه احضار کردند و مورد بازدید بدنی قرار دادند.