اشغال اوکراین نتیجه‌ی اشتباهات پی در پی و بزرگ سیاستمداران اروپا و آمریکا در دهه‌های اخیر است که چنان انباشته شده که اکنون از یافتن راه‌ حل عاجز و حتی قادر نیستند کمک‌های فوری به مردم اوکراین برسانند. هراس از تهدیدهای پوتین و انفعال باعث شده آنها فقط به دوربین‌های تلویزیون متوسل و به ذکر مصیبت بپردازند. در این میان تنها کشوری که قاطع در برابر روسیه ایستادگی کرده، دولت بریتانیاست و بقیه کشورها سعی دارند با آرامش‌درمانی از مردم اوکراین پشتیانی کنند.

از سوی دیگر سازمان ملل نیز به یک کلوپ اقتصادی خانوادگی تبدیل شده و هرچند صباحی اعلامیه‌ای علیه دولت اسراییل صادر می‌نماید. این نهاد خنثی امروز در مقابل این فاجعه‌ی بزرگ انسانی قادر به تصمیم‌گیری نیست ولی اگر یکی از تروریست‌های حماس و جهاد اسلامی در حمله به اسراییل کشته و یا زخمی شود با صدور اعلامیه به دفاع از آنان پرداخته و گروه‌های مختلف ضدجنگ خیابان‌های اروپا را پر می‌کنند.

نباید فراموش کرد، آن هنگام که بوش پسر به عراق حمله کرد، تمام خیابان‌های اروپا و آمریکا تظاهرات میلیونی به راه انداختند و حال باید پرسید: کجا هستند آن تحلیلگران ضدجنگ و گروه‌های مانند بی‌ال‌ام؟ چرا در مقابل بمب‌های پوتین خود را به خواب زده‌اند؟ آیا مردم اوکراین ارزش دفاع ندارند یا برای‌شان صرفه‌ی اقتصادی ندارد؟!

اکنون تنها کشوری که حقوق بشر و انساندوستی واقعی را به مردم و دولت زیر تهاجم پوتین به راستی و صادقانه انجام داده کشور اسراییل است و حتی نخست وزیر نفتالی بنت پیشنهاد هرگونه کمک‌های انساندوستانه‌ی اسراییل را به ولودیمیر زلنیسکی رئیس جمهور اوکراین ابلاغ کرد.

در حال حاضر، مجارستان هم تنها کشوریست که از روز نخست به صورت رسمی اعلام آمادگی کرده و به استقبال آوارگان اوکراین رفته؛ همان کشوری است که اکثر سیاستمداران چپ در اتحادیه‌ی اروپا رئیس دولت آن، ویکتور اوربان را به عنوان یک دولت راست افراطی قلمداد می‌کنند اما، اتحادیه‌ی اروپا خود حاضر نیست از طریق مرزهای لهستان و رومانی به کمک‌های انسانی بپردازد.

در نهایت آنچه در این جنگ یکطرفه و نابرابر حانز اهمیت است، پیش گرفتن سیاست‌های درست است. اروپا در بن‌بست روسیه قرار گرفته و پوتین با توجه به ضعف سیاسی و انرژی دست بالا را دارد. پایان دادن به سیاست مماشات با جمهوری اسلامی در ایران و تغییر رژیم با حمایت گسترده از مردم ناراضی در ایران که سال‌هاست در برابر فساد و ظلم رژیم حاکم در برابر گلوله‌های سرکوب و سینه سپر کرده‌اند، تنها گزینه‌ای است که غرب را علاوه بر دور ساختن از یک جنگ ناخواسته، از لحاظ انرژی و ثبات منطقهای و جهانی در امان نگاه می‌دارد و میز بازی پوتین را نیز بهم خواهد ریخت.