همه چیز گواه بر زبونی حکومت آخوندی است. نه می‌تواند به خواست مردم تن دهد که اگر چنین کند چیزی از حکومت اسلامی باقی نمی‌ماند و نه می‌تواند به همین شکل زورگویی مقاصدش را پیش ببرد که اکثریت قاطع مردم جانانه ایستادگی می‌کنند. از اینرو مدام در کار توطئه علیه مردم بپاخواسته ایران است.

با به توپ بستن مراکز کرد ایرانی در اقلیم کردستان عراق، قصد و نقشه نظام آخوندی کشاندن مردم منطقه کردستان به جنگ مسلحانه بوده تا وصله ناجور تجزیه طلبی را بر تن کردستان ایران کرده و افکار عمومی ایرانیان را بدین سو جلب و هدایت کند. و سپس میان سایر مناطق بپاخواسته ایران و کردستان تفرقه بیاندازد. اما با درایت و تیزبینی احزاب کرد ایران این نقشه شوم خنثی شد. آخوند که خود را بر لبه پرتگاه می‌بیند بیکار ننشسته و توطئه‌های تازه تدارک می‌بیند. دومین نقشه توطئه گرانه رژیم ورشکسته تمرکز در منطقه فقیرترین بخش کشور یعنی زهدان بوده است. به حتم و یقین با کُشتار وحشیانه مردم بیگناه و بی پناه زاهدان همان نقشه‌ای را در سر پرورانده بود که در کردستان به بوته آزمایش در آورده. بنظر می‌آید رژیم مستصل آخوندی برای خاموش کردن صدای انقلاب نقش تازه‌ای کشیده است و آن، خلوت کردن خیابانها از معترضان جان به لب رسیده به هر طریق ممکن است.

اعتراضات سراسری در خیابان‌های ایران نظام دینی را به وحشت انداخته است. کنترل خیابان‌ها در نقاط مختلف برای حکومت دشوار شده و نیروهایش رو به فرسودگی می‌روند. بنظرم نقشه جدید حکومت این است تا با ترفندهای تازه نیروهای نظامی را به سوی دانشگاها کسیل داشته و با شدت عمل خشونتی، معترضان خیابان را بسوی دانشگاها جلب کند. هم از اینرو می‌بینیم که صدای بوق ماشین‌ها و شعار دادن‌های شبانه در منازل دارد بتدریج جای حضور مادیِ مردم را در کف خیابانها می‌گیرد. اینها برای خیزش خیابانی مردم، نشانه‌های خوبی نیستند. باید در ضمن حمایت قاطع از دانشجویان و حمایت از اعتصابات سراسری، خیابانها را بعنوان سنگر انقلاب آزادیخواهانه به هر ترتیبی شده حفظ کرده و روند فرسایشی نیروی خشونت را تداوم بخشید. در غیر اینصورت، خطر خاموشی این خیزش و ضربه پذیری‌اش بسیار بالا خواهد بود.

نیکروز اعظمی