صدای آمریکا در دور دوم ریاست جمهوری اوباما که هدفش صرفا پیشبرد برجام بود کلا در خدمت منویات کاخ سفید در آمد و هر فرصتی که به دست می آورد بی وقفه به خشنود سازی جمهوری اسلامی می پرداخت. این کار صدای آمریکا عمدتا توسط اعضای نایاک رهبری می شد. کار نایاک در این رسانه حذف صداهای مخالف برجام و جمهوری اسلامی بود که یکوقتی اختلال در جوش خوردن برجام، معامله نان و آب دار برای جمهوری اسلامی، پیش نیاید.

نایاک بیست سالی سخت مشغول ریشه دوانی بوده و به یک هیولای چند سر تبدیل شده است. اعضای نایاک در همه جا در این سالها حضور داشته اند: رسانه ها (صدای آمریکا و دیگر رسانه های امریکا) برای کارهای تبلیعاتی در پیشبرد برجام، دانشگاه‌ها برای تغییر نگاه جامعه دانشگاهی انگلیسی زبان به حکومت جنایتکار و برنامه هسته ای، مراکزمدعی مدافع حقوق افراد بی صدا ( خانه آزادی و دیده بان حقوق بشر) که ‌کار و تحقیقات آنها قرار بوده برای دفاع و پیشبرد دمکراسی و حقوق بشر باشد اما با نفوذ نایاک کارکردش در حوزه ی ایران به نفع جمهوری اسلامی تغییر کرد. نایاک در عدم همکاری این مراکز با افرادی که مخالف جدی جمهوری اسلامی و برجام بودند بشدت موثر بوده است.

ریشه دوانی یک‌ سازمان که‌ وظیفه اصلی آن با تعاریف لابیگری بسیار نزدیک است در رسانه ها، دانشگاهها، ومراکز تحقیقاتی و حقوق بشری بسیار عجیب بود ولی وقتی کاخ سفید مستقیما شرایط نفوذ را برای آنها فراهم ساخت دیگر جای تعجبی نبود. نایاک افرادی را که روابط نزدیکی با جمهوری اسلامی داشتند یا مستقیما به دانشگاه‌ها تزریق کرد (حسین موسویان) یا دانشگاهیانی را که قبلا در دانشگاهها مشغول بودند به خدمت گرفتند. از پرینستون و کلمبیا و‌ هاروارد و لیک فورست تا دانشگاه مریلند و هاوایی.

البته اخیرا نایاک بخش هئیت مشاوران که اسامی افرادی مثل کریمی حکاک، احمد صدری و فریده فرهی در ذیل آن بود را حذف کرده است. همان هیات کارشناسی که رضا اصلان می گفت عضو آن است و با افتخار به این سازمان مشاوره کارشناسی می داده است. این حرکت می تواند به درخواست کارشناسان این سازمان باشد که احتمالا ترجیح دادند اسامی آنها به عنوان مشاوران این سازمان مرتبط به جمهوری اسلامی جنایتکار در معرض دید عموم نباشد. البته این حرکت نشان از غیر شفاف بودن این سازمان هم دارد که عده ای پنهانی به این سازمان مشاوره می دهند.

حال نایاکی ها یک به یک در برنامه صدای امریکا که مجری آن نقش چالشگر را هم‌ بازی می کند حاضر می شوند و با زبان انگلیسی مصاحبه می شوند. صحنه آرایی به گونه ای است که انگار شخص مصاحبه شونده روی صندلی داغ نشسته و چالش می شود. اما این کار بشدت سطحی، مصنوعی، دل ناچسب، غیر صادقانه و بسیار دیراست؛ صدمه ای که نایاک با کمک این رسانه ها و دانشگاه‌ها و دانشگاهیان و‌ مراکز مختلف به جنبش سبز و اعتراضات دمکراسی خواهان بعد از آن در ایران دراین بیست سال گذشته زده بسیارعمیق تر بوده است که افکار عمومی آنها را باور کنند.

آنها با استفاده از این تریبونها و با دادن آدرس‌های غلط در مورد واقعیت جمهوری اسلامی به مجامع بین المللی عمر حکومت نحس و بچه کش جمهوری اسلامی را بیشتر کردند و همراه کردن جامعه جهانی با مردم ایران را دشوارتر. اگر فعالیتهای این سازمان مخوف اینقدر گسترده نبود روند سرنگونی حکومت توسط مردم بشدت آسانتر می شد.

اعضای نایاک مثل رضا اصلان، دخی فصیحیان یا ماز جبرانی پس از شروع اعتراضات تلاش کردند که خودشان را افراد جدا شده از این سازمان نشان دهند. عده ای دیگر از هییت مشاوران نایاک در سکوت هستند. یکی دیگر از اعضا این سازمان روزی که مادر پارسا و کیان و مهرشاد بر سر مزار جوانانشان بر سینه می کوبیدند و باوان برای داغ از دست دادن مادر دستانش را در خاک مزار مادر فرو می برد و اشک می ریخت عکس گربه اش را که در گوشه ای از قفسه کتابخانه اش قایم شده بود در صفحه فیسبوک اش می گذارد و از دوستانش می خواهد گربه ی پنهان شده را در میان کتابها پیدا کنند.

این افراد با چنین رفتارها و موضع گیری های منفعلانه یا وارونه نشان دادن آنچه که واقعا در خیابانهای تهران و زاهدان و جوانرود می گذرد نشان می دهند که آنها بیشتر دل نگران ثبات حکومت بچه کش هستند و هنوز به اهداف نایاک وفادار. بقول معروف «یکبار نایاکی ، همیشه نایاکی».